مسیحیت چیست؟ ۸- کار مسیح در جهان چه بود؟

مسیحیت چیست؟

۸- کار مسیح در جهان چه بود؟

به طوری که ملاحظه کردیم، عیسی مسیح به جهان آمد تا خدا را به انسان ظاهر سازد و انسان را به خدا نزدیک کند و ملکوت خدا را بر زمین پایه گذاری نماید. در فصل دوم توضیح دادم که چگونه انسان بر ضد خدا عصیان کرد و نه تنها به وسیلۀ دیوار گناه از خدای قدوس جدا شد بلکه چنان ناتوان گردید که دیگر نمی توانست خودش به تنهایی خدا را اطاعت نماید و نزدیک او زندگی کند. بنابراین خدا تصمیم گرفت دیوار گناه را از بین برده و قلب شرارت آمیز بشر را تغییر دهد تا این که انسان هم تمایل داشته باشد و قدرت پیدا کند که خدا را محبت و اطاعت نماید. خدا این عمل را چگونه انجام داد؟ اکنون سعی می کنم یکی از مهمترین عقاید اصولی مسیحیت را توضیح دهم.

چنان که قبلاً بیان کردم، خدای مقدس به آدم و حوا فرمود که اگر نافرمانی کنند خواهند مرد. والدین اولیۀ ما فرمان خدا را در مورد خودداری از خوردن میوه درخت معرفت نیک و بد اطاعت نکردند و خدا آنان را به مرگ محکوم نمود. ولی ضمن این که آنها را تنبیه نمود، به آنان وعده ای نیز داد تا آنان و فرزندانشان به کلی نومید نباشند. شیطان به شکل ماری ظاهر شده و آنها را فریب داده بود و به همین دلیل خدا به آنان اعلام داشت که شخصی از نسل آنان که از «ذریت زن» می باشد در آینده سر مار را خواهد کوبید و مار هم پاشنۀ او را خواهد کوبید (پیدایش ۳: ۱۵) مقصود خدا این بود که نجات دهنده ای که از ذریت زن متولد می شود، ظاهر خواهد شد و شیطان را مغلوب خواهد ولی در ضمن انجام این کار، خودش توسط شیطان زخمی خواهد شد. این اولین وعده در مورد آمدن عیسی مسیح پسر مریم بود که به وسیلۀ جان دادن بر روی صلیب به خاطر گناهکاران و به وسیلۀ قیام خود از مردگان، شیطان را شکست داد.

مدتها بعد از این وعده، خدا وعده ای واضح تر و کاملتر به وسیلۀ اشعیای نبی اعلام داشت. اشعیا در کتاب خود، که صدها سال قبل از تولد مسیح نوشته شد، در مورد آمدن شخصی پیشگویی می کند که به جای گناهکاران متحمل رنج و عذاب و مرگ خواهد شد تا آنها بخشیده می شوند و حیات یابند. اشعیا انجام این واقعه را چنین پیشگویی می کند: «او به سبب تقصیرهای ما مجروح و به سبب گناهان ما کوفته گردید…از زخمهای او شفا یافتیم. جمیع ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم…خداوند گناه جمیع ما را بر روی نهاد. زیرا او گناهان ایشان را بر خویشتن حمل خواهد نمود». (اشعیا فصل ۵۳) خلاصه، این نجات دهنده ای که خدا وعده داد، به عنوان قربانی برای گناهان بنی نوع بشر جان خود را فدا خواهد کرد.

به طوری که در بالا توضیح دادم، این درست همان کاری بود که عیسی مسیح انجام داد. یحیی تعمید دهنده گفت که عیسی برۀ خدا است که گناه جهان را بر می دارد (یوحنا ۱: ۲۹)خود عیسی نیز، قبل از مرگش، فرمود که خون او را برای آمرزش گناهان عدۀ زیادی ریخته خواهد شد (متی ۲۶: ۲۸) سپس خودش را داوطلبانه تسلیم کرد تا قربانی شود. او با بخشیدن جان خود برای نجات گناهکاران، محبت خدا را نسبت به انسان ظاهر ساخت و هم چنین محبت الهی خودش را نشان داد. به قول پولس رسول: «هنگامی که ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مرد» (رومیان ۵: ۸) عیسی فرمود: «خدا جهان را این قدر محبت نمود که پسر یگانۀ خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد» (یوحنا ۳: ۱۶)

نظر به این که خدا عادل است، گناهکاران را نخواهد بخشید مگر این که تاوان گناهان آنان پرداخته شود. هیچ کس، حتی اگر پیامبر هم باشد به اندازه ای خوب و کامل نیست که بتواند برای گناه تمام مردم و یا حتی برای گناه خودش قربانی شود. پس خدا بر اثر رحمت و محبت عظیم خویش در مسیح ظاهر شد تا گناهان ما را بر خود بگیرد. به وسیلۀ مرگ پسرش، که با او برابر است، خدا کیفر گناهان تمام کسانی را که به عیسی ایمان می آورند پرداخته است. پسر خدا به قدری عالی مرتبه است که فقط یک بار قربانی شدن او برای کفارۀ گناهان جهان کافی می باشد. به همین دلیل قربانی دیگری مورد نیاز گناهکاران نیست. بنا براین عیسی مسیح به وسیلۀ مرگ داوطلبانه خویش بر روی صلیب، دیوار جدایی بین انسان و خدا را از بین برد و برای گناهکاران این امکان را به وجود آورد که بخشیده شده و به خدای قدوس نزدیک شوند. عیسی نه فقط بهتر از هر شخص دیگری خدا را معرفی کرد، بلکه به وسیلۀ زندگی مقدس خویش و محبت عمیق خود در مرگ برای ما گناهکاران، اراده و نیت خدا را برای ما آشکار ساخت. شخص مومنی در کشور ایران روزی به من گفت: «قبل از این که مسیحی شوم، فکر می کردم خدا را می شناسم، ولی در واقع او را نمی شناختم. تنها هنگامی توانسم خدا را واقعً بشناسم که او را در عیسی مسیح دیدم.» هر جویندۀ خدا، خدا را در مسیح خواهد یافت.

قبل از این که قسمت را که دربارۀ عیسی مسیح است خاتمه دهم، مایلم برخی از اسامی و عناوین او را ذکر نمایم:

1- اسم او عیسی است که از یک کلمه عبری به معنی «یهوه نجات است» مشتق می باشد.

2- عنوان اصلی او«مسیح» به معنی «مسح شده» می باشد. او به وسیلۀ خدا مسح شد تا پادشاه ابدی باشد. این همان عنوان عبری «ماشیح» می باشد که به وسیلۀ یهودیان برای پادشاهی که ظهورش توسط پیامبران پیشگویی شده بود، استعمال می شد.

3- او «عمانوئیل» است که به معنی «خدا با ما» می باشد.

4- او «پسر خدا» است.

5- او «کلمۀ خدا» است.

6- او «پسر انسان» است. این همان عنوانی است که عیسی غالبا! در مواقع اشاره به خود بکار می برد. او هم خدا است و هم انسان.

7- او «برۀ خدا» است.

8- او «نجات دهندۀ جهان» است.

9- او «خداوند» است.

10- او«شبان نیکو» است.

11- او«راه» است.

12- او«حقیقت» است.

13- او«حیات» است.

14- او «نان حیات» است.

15- او «تاک حقیقی» است.

16- او «انسان کامل» است.

17- او «داور» است.

18- او «کاهن اعظم» است.

19- او «قیامت» است.

20- او «خداوند جلال» است.

نوشتۀ دکتر ویلیام م. میلر

ترجمۀ کمال مشیری با همکاری کشیشِ شهید ط. میکائیلیان

انتشارات حیات ابدی