خدا مایل است زخمهایت را التیام بخشد

خدا مایل است زخمهایت را التیام بخشد

همۀ ما زخم های پنهانی داریم. این زخم ها و یا آسیب ها می توانند از دوران کودکی باشند، یا یک اتفاق دردناک که پس از سال ها هنوز با آن کنار می آئید. یا شخصی که در خدمات شما با انتقادها و یا رفتارهای  غیر منصفانه و نادرستِ خود، به شما یا خانواده تان آسیب رسانده است.

و این خاطرات در خدمات و افکارتان نفوذ کرده و آزارتان می دهد و تمام تلاش خود را می کنید که از آنها خلاص شوید و یا آنها را پنهان می کنید تا کسی نتواند از درد گذشته تان برای زیان رساندن به خدماتتان ازآنها استفاده کند.

حقیقت این است که دردهای بدنی گذشته را می توان به راحتی فراموش کرد اما زخم های عاطفی را هرگز!

سؤال اینجاست که با این درد چه باید کرد تا دیگر باعث آزارِ خود، خانواده و خدمت یا اختیارات و شغلتان نشود و سبب تضعیف و سقوط نباشد؟

1- زخم های خود را بپذیر و اعتراف کن

تا زمانی که آن را نپذیرید، شفایی در کار نخواهد بود. نگه داشتن یک درد مانند این است که یک ذغال داغ در قلب خود داشته باشید که از درون، شما را دائماً می سوزاند.

هنگامی که با مشکلتان روبرو می شوید و به آن اعتراف می کنید و احساستان را در قبال آن بروز می دهید، شروع به جستجو برای دست یابی به پاسخی برای علت این درد می کنید. در واقع، این خود آغاز فرایند شفا است.

• با خدا صادق باشید. او بزرگ و قادر است و از پس آن بر می آید.
• با خود صادق باشید و تلاش نکنید آن را منکر نشوید.
• با افراد دیگر صادق باشید ولی لازم نیست درد خود را به همه بگویید. اما باید با کسی که مورد اعتماد است، در میان بگذارید.

2- مجرم یا دشمن خود را به خدا واگذار کن

این کار را نه به خاطر مجرم خود، بلکه  به خاطر خودتان انجام دهید. با داشتن غیظ و کینه در قلب، شفایی در کار نخواهد بود. زیرا توانایی شما از نظر احساسی حدّ و حدودی دارد. یا از این تواناییِ عاطفی خود برای بهبود استفاده کنید و یا انتقام بگیرید! اما هردوی آنها را یکجا نمی توانید داشته باشید.

اغلب نمی خواهیم افرادی را که به ما آسیب زده اند ببخشیم زیرا می ترسیم که آن ها را از کاری که کرده اند تبرئه کنیم و این گونه تصور می کنیم که خدا آنچه را که آنها در حق ما کرده اند، نادیده گرفته است!

کتاب مقدس به ما اطمینان می بخشد که خدا آنچه را که اتفاق افتاده، دیده: “ای عزیزان، انتقام مگیرید، بلکه آن را به غضب خدا واگذارید. زیرا نوشته شده که خداوند می گوید: “انتقام از آن من است؛ من هستم که سزا خواهم داد.”

3– دروغ های کهنه را با حقیقت خدا جایگزین کن

ما انواع زباله های دروغ را در ذهن خود انبار می کنیم، و اغلب نمی دانیم کدام صحیح است و کدام غلط.  بنابراین باید دائماً نوارهای ضبط شدۀ زباله دروغ های ذهنتان را با  نوارهای جدیدِ حقیقت جایگزین کنید. در دوران کودکی، والدین و یا افرادی که در مقام اقتدار بوده اند، چیزهایی را  گفته اند که حقیقت  نداشته و بیشترین درد بر اثر شنیدن مکرر همین نوارهای قدیمی که درمغزمان پخش شده، پدید می آید.

پولس در رومیان 12: 2 می نویسد: “همشکل این جهان مشوید بلکه به تازگی ذهن خود صورت خود را تبدیل دهید تا شما دریافت کنید که ارادۀ نیکوی پسندیده کامل خدا چیست.”

تفکر شما احساس و احساستان، اعمالتان را شکل می بخشند. ذهن خود را از کلام خدا پر کنید تا طرز فکرتان نیز دگرگون شود. هر قدر حقیقت بیشتری را در مغز خود بگنجانید، زبالۀ دروغهای بیشتری دور ریخته می شوند!

4- به آینده نگران باش

توجه تان را از گذشته برداشته و بر اهداف خدا برای آینده خود تمرکز کنید. چگونه می توان به این کار دست زد؟ در ایوب 11: 13-18، کتاب مقدس برنامه ای که از سه بخش تشکیل شده برای انجام این کار به ما توصیه می کند:

• قلب خود را پاک سازید. حتی اگر شخص مقابل، آنچه را که درست است انجام نمی دهد، شما به آنچه راست است عمل کنید. یعنی طرف مقابل را از ته دل ببخشید.
• به خدا متوسل شوید. از او بخواهید تا زخمهایتان را التیام بخشد و بدی را به خوبی تبدیل کند. او در این کار مهارت دارد.
• دوباره با دنیا روبرو شوید. به جای عقب نشینی و ساختن دیواری دور و برِ خود، با دنیای اطراف خود ادامه دهید.

5-از دیگران حمایت کن

کاملاً قابل درک است که برخی می خواهند بدون درگیر شدن با دیگران، از درد و زخمِ خود خلاص شوند. حتی کشیشان زیادی هستند که نمی خواهند دردشان را به دیگران بازگو کنند. با این کار نمی توانید از شرِّ درد خلاص شوید. با فروتنی و نه غرور، می توان سلامت خود را باز یافت.

کتاب مقدس در جامعه 4: 12 می فرماید: “هر چند کسی ممکن است بر یک تن چیره شود، دو در برابرش خواهند ایستاد. ریسمانِ سه لا به آسانی پاره نمی شود.”

به همین دلیل، فقط اعضای معمولی کلیسا نیستند که به یک گروه کوچک نیاز دارند، بلکه کشیشان و شبانان هم محتاج آن هستند. گروه کوچکی که با آنها مشارکت دارید، بهتر می توانند به شما کمک کند تا تسلیم نشوید و عقب نشینی نکنید.

6- دیگران را کمک کن

هرگز صدمه ای را که دیده اید هدر ندهید! از تجربیات خود برای کمک به دیگران استفاده کنید. خدا فرصت های زیادی در آینده به شما می دهد تا از آنچه آموخته اید برای خدمت به دیگران استفاده کنید.

پولس دربارۀ خدا در دوم قرنتیان 4:1 چنین می نویسد: ” که به ما در همۀ سختی هایمان دلگرمی می بخشد تا ما نیز بتوانیم با آن دلگرمی که از او یافته ایم، دیگران را که از سختی ها می گذرند، دلگرم سازیم.”

اگر به خدا اجازه دهید، شما را از زخم ها و دردهایتان می رهاند.

نوشتۀ: کشیش ریک وارِن

ترجمۀ: ژاسمن پتروسیان مسیحی