اگه یک نفر مسیحی با یک بی ایمان مسیحی دوست بشه و شخص بی ایمان بگه اگه با هم ازدواج کنیم من کلیسا میام. به نظر شما اینچنین ازدواج و ایمان مسیحی قابل قبول هست و کلام خدا تأئید می کنه اینطور ازدواج و ایمانی رو؟

برای ازدواج مسیحی مهم این است که تسلیم احساسات فرّار و زودگذر نباشیم و کمی با درایت و عمق روحانی و منطق و دید کتاب مقدسی با این مسئله برخورد کنیم. 

بنده خود، هیچگاه به کسی پیشنهاد نمی کنم که با کسی که به او بشارت داده ایم، نقشه ازدواج بکشیم و یا حتی با یک نوایمان که هنوز رشد آنچنانی در ایمانش ندارد، وارد رابطه ازدواج بشویم. 

البته ازدواج امری است که شما می توانید با تشخیص خود و بدون هیچگونه مشورتی با مردان و زنان خدا و حتی کتاب مقدس به آن اقدام کنید. اما در صورتی که خود را مسیحی و مطیع کلام خدا می دانیم، خیلی مهم است که اصول آن را برای ازدواجی موفق، پیروی کنیم.

بارها اتفاق افتاده که شخص بخاطر ازدواج، حاضر به اعتراف ایمان شده است و پس از ازدواج، کاملا" رفتاری دگرگونه نشان داده است.

شما را تشویق می کنم که با روح خدا و کلام خدا و شبان کلیسای خود و افرادی که در کلام خدا و زندگی روحانی خود نمونه ای زیبا هستند، مشورت کرده و این تصمیم مهم در زندگی را با حکمت و دانش دور اندیشانه بگیرید.

در هر حال تصمیم گیرنده نهایی، شخص ازدواج کننده است و خود نیز پاسخگوی نتیجه انتخابش می باشد و هیچ کس اجازه اجبار به کسی ندارد.

شاد و کامیاب باشید.