مفهوم عنوان عهدجدید چیست و چرا چنین نامی برای این کتاب انتخاب شده و محتوای آن چیست؟
عهد جدید: نام و محتوای آن
نام
نام «عهد جدید»، که برای دومین قسمت کتاب مقدس انتخاب شده، در اصل یونانی به معنی «آخرین وصیت یا عهد و پیمان» است ولی دارای معانی دیگری نیز می باشد. معنی دقیق تر آن عبارت بود از تصمیم و عمل یک طرف که طرف دوم بدون اینکه اجازۀ تغییری در آن داشته باشد می توانست آنرا یا رد کند و یا قبول، ولی وقتی مورد قبول واقع می شد هر دو طرف را ملزم می ساخت که شرایط آن را اجرا نمایند. برای رسانیدن این معنی از کلمۀ وصیت یا عهد استفاده شده است.
د ر بعضی از زبانها لغت «پیمان» نیز به کار برده شده است که بیشتر معنی موافقتنامه را دارد و از این نظر دارای مفهومی وسیع تر از «قول دادن» می باشد زیرا قول دادن فقط طرف اول را متعهد می سازد در حالی که «پیمان» به هر دو طرف مربوط می گردد. در این مورد لغت دیگری که به معنی اولیه شباهت دارد «قرارداد» است. لغت عهد که در خروج 24: 1 – 8 به کار برده شده است دارای همین معنی می باشد و مربوط است به قبول شریعت توسط قوم اسرائیل در کوه سینا. چون مترجم یونانی عهد عتیق در ترجمۀ آیات فوق الذکر در مقابل لغت عهد عبری از لغت دیاتکۀ یونانی استفاده کرده است، معلوم می شود که لغت دیاتکه گاهی دارای این معنی بوده و این موضوع از لوقا 22: 14 – 20 تأیید می شود که در آن عهد قدیم مذکور در خروج 24: 1 – 8 با عهد جدید که به وسیلۀ مسیح در شام آخر با شاگردانش منعقد گردید مقایسه شده است. مفهوم کلی این لغت یونانی باید در هر دو مورد یکی باشد زیرا مقایسه بین قدیم و جدید همین را نشان می دهد. باتوجه به مراتب فوق، عهد جدید عبارت است از ثبت برقراری و خصوصیات رابطۀ جدید خدا با انسان به وسیلۀ مسیح. خدا شرایط را تعیین فرموده است و انسان می تواند آنرا قبول یا رد کند ولی نمی تواند تغییر دهد و وقتی انسان آنرا پذیرفت هم انسان و هم خدا مجبور به انجام آن هستند. پیمان قدیم مربوط بود به مکاشفۀ قدوسیت الهی بر اساس معیار عدالت شریعت و کسانی که آنرا می پذیرفتند موظف بودند که جداً آنرا اجرا نمایند. پیمان یا عهد جدید مربوط می شود به مکاشفۀ قدوسیت الهی در پسر کاملاً عادل خدا که به کسانی که این مکاشفه را می پذیرند به وسیلۀ عادل ساختن آنها قدرت می دهد که پسران خدا شوند (یوحنا 1: 12).
محتوای عهد جدید
محتوای عهد جدید عبارت است از مکاشفۀ این عهد یا پیمان جدید از طریق کلمات ثبت شدۀ عیسی مسیح و پیروان وی. عهد جدید شامل بیست و هفت قسمت متمایز می باشد که به وسیلۀ نه نویسنده نوشته شده است و اگر پولس رسول را نویسندۀ رساله به عبرانیان بدانیم تعداد نویسندگان عهد جدید هشت نفر خواهد بود. این مدارک در طول تقریباً کمی بیشتر از نیم قرن، یعنی از حدود 45 میلادی تا حدود 100 میلادی، به رشتۀ تحریر در آمده اند. اشارات تاریخی آنها مربوط به تمام قرن اول می گردد و طرز فکر و زمینۀ فرهنگی آنها تا قرون چهارم و پنجم قبل از میلاد به عقب می رود.
محتوای عهد جدید را می توان به سه طریق طبقه بندی کرد: از نظر نوع نوشته، از نظر نویسندگان، از نظر دورۀ تاریخی.
نوع نوشته
پنج کتاب اول عهد جدید، جزء کتابهای «تاریخی» محسوب می شوند. تمام آنها واقعه ای را شرح می دهند. چهار کتاب اول، از دیدگاههای مختلف، زندگی و کارهای عیسی را به طور خلاصه شرح می دهند. کتاب اعمال رسولان تکمیل کنندۀ انجیل لوقا است و شرح حال پیروان عیسی را بعد از جدا شدن وی از آنها بیان می دارد و در مورد خدمات پولس رسول تأکید مخصوص دارد.
نوشتجات زیر عموماً مربوط به اصول عقاید و تعالیم هستند: رومیان، اول و دوم قرنتیان، غلاطیان، افسسیان، فیلیپیان، کولسیان، اول و دوم تسالونیکیان، عبرانیان، یعقوب، اول و دوم پطرس، یهودا، اول یوحنا. غالب اینها به صورت نامه به کلیساها نوشته شده اند و هدف آنها عبارت است از تعلیم کلیساها در مورد اصول ایمان و عقاید مسیحی و هم چنین روش اجرای اخلاق مسیحی. هیچ کدام از آنها، شاید به استثنای رومیان، به منظور بحث و استدلال رسمی نوشته نشده است. غالباً طرز طرح موضوعات غیررسمی است و مربوط می باشد به مسائل فوری گروه هایی که نامه ها برای آنها نوشته شده اند.
قسمتی دیگر از این نوشتجات را می توان «شخصی» نامید: اول و دوم تیموتائوس، تیطس، فلیمون، دوم و سوم یوحنا. اینها به عنوان نامه های شخصی به افراد نوشته شده اند نه به گروهها و هدف آنها عبارت بود از استفاده برای تعلیم و نصیحت خصوصی. ولی چون دریافت کنندگان این نامه ها در مقامات رهبری کلیساها بودند، این نامه ها از نظر اهمیت از جنبۀ خصوصی قدم فراتر نهادند و جنبۀ عمومی پیدا کردند.
آخرین کتاب عهد جدید، یعنی مکاشفه، دارای جنبۀ «نبوت» می باشد و علاوه بر زمان حال به زمان آینده نیز مربوط می شود. چون دارای اشارات و کنایات زیاد شامل رؤیاها و مکاشفۀ امور ماوراءالطبیعه می باشد، جزء آثار مربوط به مکاشفات نیز به حساب می آید.
این تقسیم بندیها قطعی و نهایی نیستند. مثلاً در نوشتجات تاریخی مطالب زیادی در بارۀ اصول عقاید و هم چنین در نوشتجات مربوط به اصول عقاید مطالبی مربوط به نبوت وجود دارد. ولی می توان گفت که این تقسیم بندی در مورد محتوای کلی عهد جدید صحیح است.
نویسندگان
کتابهای عهد جدید را می توان با توجه به نویسندگان آنها نیز تقسیم بندی کرد. همۀ نویسندگان، به استثنای لوقا، یهودی بودند. سه نفر از آنها، به احتمال قوی متی و پطرس و یوحنا، جزء حواریون مسیح بودند. مرقس و یهودا و یعقوب از اعضای فعال کلیسای اولیه بودند و یا حتی قبل از مرگ عیسی با حواریون تماس داشتند. لوقا و پولس، با وجودی که از شاهدان عینی زندگی مسیح نمی باشند، با شاهدان عینی در تماس بودند و بی شک می توانستند یادداشتها را به تأیید آنها برسانند. در مورد نویسندۀ رساله عبرانیان هیچ دلیل قاطع خارجی وجود ندارد و به همین دلیل نام وی در فهرست منعکس نمی باشد.
نویسنده کتاب * نویسنده کتاب
*
متی انجیل متی * پولس رساله به رومیان
مرقس انجیل مرقس * رساله اول قرنتیان
* رساله دوم قرنتیان
لوقا انجیل لوقا * رساله به غلاطیان
اعمال رسولان * رساله به افسسیان
* رساله به فیلیپیان
یوحنا انجیل یوحنا * رساله به کولسیان
رساله اول یوحنا * رساله اول تسالونیکیان
رساله دوم یوحنا * رساله دوم تسالونیکیان
رساله سوم یوحنا * رساله اول تیموتاؤس
مکاشفه * رساله دوم تیموتاؤس
* رساله به تیطس
* رساله به فلیمون
یعقوب رساله یعقوب * نویسنده نامعلوم عبرانیان
یهودا رساله یهودا * پطرس اول پطرس
* دوم پطرس
برگرفته از کتاب معرفی عهدجدید
نوشته: مِریل سی تِنی
ترجمه: کشیش طاطه وس میکائیلیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
