چرا شرکت در کلیسا مهم است؟

کتاب مقدس به ما می گوید که ما نیاز داریم در کلیسا شرکت کنیم تا بتوانیم با ایمانداران دیگر، خدا را پرستش کنیم و از کلام خدا برای رشد روحانی خود درس بگیریم. ایمانداران اولیه " در تعليمی كه رسولان می‌دادند و در آیين شام خداوند و دعا با ساير ايمانداران مرتب شركت می‌كردند" (اعمال رسولان فصل 2 آیه 42). ما نیز باید این نوع مشارکت در کلیسا را انجام بدهیم. آنها یک ساختمان مشخص به اسم کلیسا نداشتند اما " هر روز مرتب در خانۀ خدا باهم عبادت می‌كردند، در خانه‌ها برای شام خداوند جمع می‌شدند، و با خوشحالی و شكرگزاری هر چه داشتند با هم می‌خوردند" (اعمال رسولان فصل 2 آیه 46). هر گاه جلسات کلیسایی تشکیل می شد، ایمانداران از مشارکت با یکدیگر و تعالیم کلام خدا لذت می بردند.

شرکت در کلیسا فقط یک "پیشنهاد خوب" نیست؛ بلکه خواست خداوند برای ایمانداران می باشد. عبرانیان فصل 10 آیه 25 به ما می گوید:" و نيز چنانكه برخی را عادت است، از حضور در مجالس عبادت كليسايی غافل نشويد، بلكه يكديگر را تشويق كنيد، بخصوص در اين روزها كه بازگشت مسيح نزديک می‌شود". همانطور که می بینیم، حتی در کلیسای اولیه نیز برخی عادت کرده بودند که از شرکت در جلسات کلیسایی غافل شوند. نویسنده کتاب عبرانیان می گوید این راهی نیست که یک ایماندار باید در پیش بگیرد. ما به تشویقها و ترغیب هایی که حضور ما در کلیسا برای ما بوجود می آورد، نیاز داریم. مخصوصاً که هر لحظه ممکن است "زمان آخر" فرا رسد و به همین دلیل ما باید تعهد و اشتیاق بیشتری برای شرکت در کلیسا داشته باشیم.

کلیسا جایی است که ایمانداران می توانند به یکدیگر محبت کنند (اول یوحنا فصل 4 آیه 12)، یکدیگر را تشویق کنند (عبرانیان فصل 3 آیه 13)، یکدیگر را به دوست داشتن و انجام کارهای خوب ترغیب کنند (عبرانیان فصل 10 آیه 24)، به یکدیگر خدمت کنند (غلاطیان فصل 5 آیه 13)، یکدیگر را راهنمایی کرده و تعلیم دهند (رومیان فصل 15 آیه 14)، به یکدیگر احترام بگذارند ( رومیان فصل 12 آیه 10)، با یکدیگر مهربان باشند و نسبت به هم دلسوز باشند (افسسیان فصل 4 آیه 32).

زمانیکه یک فرد، عیسی مسیح را به عنوان تنها نجات دهنده خود می پذیرد، عضوی از بدن مسیح می شود (اول قرنتیان فصل 12 آیه 27). برای اینکه بدن مسیح (کلیسا) به خوبی کار خود را انجام دهد، تمامی اعضای آن باید حاضر باشند و بخوبی کار کنند (اول قرنتیان فصل 12 آیه های 14 تا 20). تنها شرکت داشتن در کلیسا کافی نیست؛ بلکه باید در کلیسا فعال باشیم و با استفاده ازعطایای روحانی که خدا به ما بخشیده است، به دیگران خدمت کنیم (افسسیان فصل 4 آیه های 11 تا 13). یک ایماندار تا زمانی که از عطایای روحانی خود برای خدمت به کلیسا حداکثر استفاده را نکند، به بلوغ روحانی نخواهد رسید و در این مسیر، همه آن چیزی که نیاز داریم، تشویق و ترغیب از سوی دیگر ایمانداران است (اول قرنتیان فصل 12 آیه های 21 تا 26).

به دلایلی که در بالا ذکر شد، شرکت در کلیسا، همکاری و معاشرت باید به یک بُعد ثابت زندگی هر ایمانداری تبدیل شوند. شرکت هفتگی در کلیسا یک امر واجب و یک قانون نیست، اما کسی که به مسیح تعلق دارد باید به پرستش خدا، دریافت کلام خدا و مشارکت با دیگر ایمانداران نیز اشتیاق داشته باشد.

مسیح سنگ زاویه کلیسا است (اول پطرس فصل 2 آیه 6)، و ما " نيز مانند سنگهای زنده در دست خدا، در بنای آن عمارت و عبادتگاه روحانی بكار رويد. مهم‌تر اينكه شما در اين عبادتگاه، كاهن مقدس نيز می‌باشيد. پس قربانی‌های مقبول و مورد پسند خدا را توسط عيسی مسيح تقديم كنيد" (اول پطرس فصل 2 آیه 5). ما به عنوان مصالح ساختمانی که برای ساخت "خانه روحانی" استفاده می شوند باید با یکدیگر در ارتباط باشیم و این ارتباط زمانی دیده خواهد شد که در جلسات کلیسایی شرکت نماییم.

منبع مقاله: www.gotquestions.org