در مورد نحوۀ بیان تورات در باب رفتار خدا پس از خوردن آدم و حوا از درخت معرفت، با درخت حیات: در تورات نوشته است، خدا از ترس اینکه (یا با خود گفت یا اندیشید) مبادا آدم و حوا از درخت حیات بخورند و جاودان شوند یا عمر طولانی بیابند دور آنرا تماماً حفاظ گذاشت و از آن بسیار مراقبت کرد: ۱- آیا خدا (پناه بر خدا) می ترسد؟ ۲- آیا خدای قهار نیاز به همچنین رفتار های محافظتی دارد؟ ۳- آیا خدا با خود حرف می زند؟ ۴- آیا خدا فکر می کند؟

اول از همه: در هیچ جای متن کتاب مقدس نوشته نشده که خدا ترسید!!!

دوم اینکه: مسلماً خدا می خواست مانع از این بشود که با این وضعیتی که آدم و حوا داشتند (یعنی مرگ روحانی و جدایی از خدا) از میوه درخت حیات بخورند و تا ابد با این وضعیت زنده بمانند. در ضمن در این متن کتاب پیدایش با خدای تثلیث، از همان آغاز کتاب مقدس روبرو می شویم که پدر و پسر و روح القدس با یکدیگر سخن می گویند و این اشاره ای زیبا و مستند به وجود تثلیث در عهدعتیق می باشد و شکی نیست که خدا فکر می کند. خدایی که به انسان قدرت تفکر بخشیده، خود دارای قدرت تفکر مطلق است.