آیا راه بازگشت و توبه برای من وجود دارد؟

در دوم تواریخ ایام 33: 1- 17 داستان زندگی منسی را می خوانیم و چقدر دردناک است که منسی سالها در گناهان خود ادامه داد، بدون آنکه متوجه شود که در چه خطایی گرفتار است تا اینکه به اسارت رفت و در اسارت بیدار شد و توبه کرد و پس از آن زندگی او عوض شد. نتیجه این نوع زندگی این بود که اگر چه منسی بعداً توبه کرد، پسری به نام آمون آورد که نه فقط توبه نکرد بلکه فرصت توبه نیز پیدا نکرد و بالاخره پس از دو سال سلطنت بدست افراد خودی کشته شد.

توبه نه فقط مختص بی ایمانان است بلکه ما ایمانداران نیز باید مرتباً متوجه آن باشیم.
توبه یعنی بازگشت به طرف خدا. یعنی اگر مسیری را طی می کنی و متوجه می شوی اشتباه می روی، باید کاملاً مسیر برعکس آن را بروی یعنی عقب گردی کامل. این عقب گرد کامل یعنی توبه.
توبه یعنی تغییر مسیر فکر و عمل.

بزرگترین بیداریهای روحانی با توبه از گناهان شخصی و کلیسایی و شهری و کشوری بوجود آمده. در انگلیس جوانان یک کلیسا پس از داشتن وقت دعای طولانی  در اتحاد با یکدیگر، باعث بیداری ولز شدند که این بیداری با توبه های عمیقی همراه بود.
در نینوا بیداری این شهر با توبه اش شروع شد.

و در زمان یوشیای پادشاه، قوم اسرائیل با توبه و بازگشت خود به عنوان یک ملت، شاهد یک بیداری بزرگی شدند.
هیچ کس نمی تواند بگوید که من گناهی ندارم. افرادی که ادعا دارند هیچ گناهی ندارند، در دو حالت قرار دارند:  یا با خدا ملاقات نداشته اند و یا اینکه قبلاً داشته اند و آن را ترک کرده اند و این خطرناک ترین حالت است. (اول یوحنا8:1-10)
وقتی ایوب با خدا ملاقات کرد، اولین جمله ای که ادا کرد این بود: پیش از این گوش من در باره تو چیزهایی شنیده بود، ولی اکنون چشم من تو را می بیند! از اینجهت از خود بیزار شده در خاک و خاکستر توبه می کنم. (ایوب 5:42-6)
یکنفر گفته: آسانتر است که از گناهانی که مرتکب شده ایم توبه کنیم تا از گناهانی که می خواستیم مرتکب آنها شویم، توبه کنیم.
در دوم قرنتیان 10:7 از اندوهی صحبت می کند که به توبه می انجامد. این اندوهی بود که منسی آن را تجربه کرد. گاهی اوقات ما بطور طبیعی از گناهان خود آگاه نمی شویم و خدا با آوردن بیماریها یا مشکلات و فاجعه ها در زندگی مان می خواهد فریاد بزند که باید توبه کنید. امروز اگر صدای خدا را می شنوی قلب خود را سخت نکن. 
وقتی این قسمت از کلام خدا را می خواندم، باعث بیداری من شد و متوجه شدم چقدر احتیاج دارم که به طرف خدا بازگشت کنم و روی او را بطلبم. قبل از آنکه مانند منسی به اسارت برویم یا مریض بشویم یا اتفاق بدی برای ما بیافتد، توبه کنیم و رحمت خدا را تجربه کنیم.
بچه ای دستش در ظرفی گیر کرد و پدر و مادر خیلی ناراحت از همه چیز استفاده کردند تا دستش را از ظرف در بیاورند: صابون، روغن و غیره، ولی فایده ای نداشت و وقتی پدر و مادر تصمیم گرفتند ظرف گران قیمت را بشکنند، بچه با گریه گفت اگر ده سنتی ای در مشتم هست رها کنم کمک خواهد کرد که دستم از ظرف خارج شود؟
توبه از گناهان با عمل همراه است. زکی وقتی توبه کرد زندگیش دگرگون شد و این دگرگونی با برگرداندن مالی که از مردم به زور گرفته بود نمایان شد. توبه از گناهان عملی قلبی است ولی اعتراف به گناه و تغییر رفتار نتیجه آن است. 
یادم هست که در دوران جوانی ام، وقتی برادرم قلبش را به مسیح سپرد، پیش من آمد و اعترافی کرد و آن این بود که وقتی قبل از توبه پیش دائی ام در سوپرمارکتی که دائی ام داشت کار می کرد از صندوق آن پول دزدیده بود. برادرم که اکنون صادقانه توبه کرده بود و شروع به پیروی عیسی مسیح کرده بود، از من پرسید: حالا من چه باید بکنم و من به او گفتم کاری که زکی کرد تو نیز باید بکنی. چهار برابر آن چیزی که دزدیده ای به او برگردان. پس او در تابستان، در گرمای روز با زحمت فراوان وکار سنگین چهار برابر مبلغی را که دزدیده بود جمع کرد و به دائی ام داد. وقتی دائی ام که اعتقادی به خدا و مسیح نداشت این عمل او را دید، در حیرت افتاد و گفت من چنین چیزی در عمرم ندیده ام و به برادرم توصیه کرد: " این پول را من بر نمی دارم برو و آن را به کلیسا هدیه بده." توبه همیشه در عمل دیده می شود. یحیی تعمید دهنده موعظه می کرد و می گفت: " توبه کنید و ثمره شایسته توبه بیاورید." توبه و ثمره آن با هم عجین هستند.

من افراد زیادی را دیده ام که بعد از توبه شان با کسانی که سالها قهر بوده اند، آشتی کرده اند. از کسانی که پول دزدیده اند، پول آنها را برگردانده اند. من خودم وقتی توبه کردم و قلبم را به مسیح سپردم دیگر نمی توانستم فحش بدهم و سخنی بد از دهانم بیرون بیاید، در حالیکه قبلا مثل نقل و نبات فحاشی می کردم.
این تغییر و دگرگونی، بزرگترین شهادتی است که ما مسیحیان می توانیم به دنیا ارائه دهیم. وقتی پولس در راه دمشق با مسیح روبرو شد زندگیش عوض شد و از جفا کننده  پیروان مسیح، خود تبدیل به پیرو مسیح شد و این تبدیل نه فقط شهادت بزرگی برای اطرافیانش و جامعه زمان خود بلکه در تاریخ بشر بود.

بعضی ها توبه خود را به فردا می اندازند و می گویند امروز نه، فردا توبه خواهم کرد. این کار بدترین کار است. چون وقتهای شما در دست شما نیست.
وایتفیلد مبشر معروف می گوید وقتی در سفری در کشتی ای بود، آشپز کشتی مشکل مشروبخواری داشت و به این خاطر بیماری سختی داشت و به او بشارت داد و این آشپز با افتخار گفت من به مشروبخواریم ادامه خواهم داد تا دو سال مانده به آخر زندگیم و بعد توبه خواهم کرد ولی شش ساعت از این صحبت نگذشته بود که این شخص بخاطر مشکل مشروبخواری جان به جان آفرین تسلیم کرد!
بیایید امروز مانند منسی توبه کنیم و گناهانی را که مرتکب شده ایم و یا می خواستیم مرتکب شویم را اعتراف کنیم و بخواهیم که خداوند بر ما ترحم کند و برکت خود را بر ما بریزد. اگر امروز کلیسا به طرف خدا بازگشت کند و روی او را بطلبد خدا هم برکت خود را بر کلیساهای ما امر خواهد فرمود.
امروز بیاییم و مانند منسی به توبه خود عمل کنیم و قربانگاه هایی که بر بالای تپه ها برای بت ها ساخته ایم را از بین ببریم و خانه خدا را بنا کنیم.
اگر هنوز قلب خود را به مسیح نسپرده ای، امروز زمان آن است که خود را گول نزنی و بدانی که کلام خدا می گوید همه گناه کرده اند و امروز زمان آن است که قلب خود را به مسیح بسپاری و از اسارت گناهانت آزاد شوی.
توبه از گناهان برکاتی مثل شفا، فراوانی، حیات، احیاء رابطه با خدا، احیاء رابطه با دیگران، آرامش قلبی، شادی، محبت و رهایی از عادات زشتمان و اسارتهای دیرینه مان و بسیاری چیزهای دیگر را به بار می آورد.
وقتی توبه این همه میوه ببار می آورد، اگر امروز خدا قلب تو را نسبت به گناهی ملزم می کند بیا و توبه کن و برکت خدا را دریافت کن.
توبه شخصیت ما را دگرگون می سازد و شرط اساسی این تبدیل و تغییر، فروتنی ما است. آیا آماده هستی در حضور خدای قادر مطلق زانو بزنی و توبه کنی و رابطه ات را با او اصلاح کنی؟ کار امروز را به فردا موکول نکن. امروز روز نجات است!

نوشته کشیش ورژ باباخانیان