پیام جمعۀ صلیب: روش های موقت و ابدی رهایی از حس تقصیر و گناه کدامند؟

روش موقت و روش ابدی رهایی از حس تقصیر و گناه کدامند؟

روز جمعۀ صلیب بر شما مبارک باد.

برای رهایی از حس تقصیر و گناهی که تمام زندگی ما را کنترل می کند دو طریق موقت و ابدی وجود دارد.

طریق موقت:
خود را سرزنش کردن، دیگران را مقصر دانستن، شرایط را محکوم کردن و در نهایت با حس تقصیر و سرخوردگی و ناامیدی خود را با طناب سرنوشت نامناسب زندگی و نظرات مردم حلق آویز کردن است.

مانند یهودا اسخریوطی که از خیانتش به مسیح پشیمان شد، به کاهنان اعتراف کرد گناه کرده، پولی که گرفته بود را پس داد، ولی هرگز نزد مسیح نرفت. هرگز توبه نکرد و به بخشش نامحدود خدا ایمان نیاورد بلکه برای رهایی موقت از حس گناه، خود را با طناب حلق آویز نمود (متی 27: 3-5)

طریق ابدی:
در حالی که خطاها و حس گناه خود را می پذیریم آن را به نزد مسیح ببریم و با ایمان به کار عظیم او بر صلیب تقاضای بخشش کنیم. حتی اگر هیچ فرصتی به جهت جبران گذشتۀ خود نداشته باشیم.

مانند دزدی که در آخرین لحظات، گناهانش را اعتراف و توبه کرد و به بخشش به وسیلۀ خون مسیح بر روی صلیب ایمان آورده به عیسی گفت: «ای خداوند، مرا در ملکوت خودت به یاد آور». و مسیح در پاسخ به او فرمود: «امروز تو با من به ملکوت وارد خواهی شد.» و او به طور ابدی از حس تقصیر و مزد گناه آزاد شد (لوقا 23: 43).

در «جمعۀ نیک» هم صلیب بخشش ابدی مسیح به عنوان قربانی گناهان در اختیار ماست و هم طناب دار روزمرگی و سرنوشت نامعلومی که اسیر تصمیمات جنگجویانۀ رهبران نااهل و مقامات فاقد کفایت دنیای ما می باشد. اما حق انتخاب بین این دو، با من و شماست.

چلیل سپهر

www.lifespringiran.com
@jalilsepehr