فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: دمشق، دمنه، دنه، دوتان، دور و دورا

دمشق        پیدایش 14: 15          Domascus

دمشق (1تواریخ 18: 5؛ 2تواریخ 28: 5) مهمترین شهر ارام است (اشعیا 7: 8) که تاریخچه ای قدیمی دارد.

ارام دمشق مذکور در کتاب 1تواریخ (18: 6) مربوط به دمشق جدید است. در منابع مصری مربوط به قرن نوزدهم قبل از میلاد به نام «اپوم» (Apum) ذکر شده و به وسیلۀ زودخانه های ابانه و فرفر آبرسانی می شد (2پادشاهان 5: 12). اولین بار در عهد عتیق در ماجرای نجات لوط توسط ابرام به آن اشاره شده است (پیدایش 14: 15). خادم ابراهیم العازر نیز احتمالاً از اهالی دمشق بوده است (پیدایش 15: 2).

در جنگ بین داود و پادشاه صوبه، ارمیان کمک هدد عزر شتافتند. داود نیز بیست و دو هزار از آنان را کشته و در آنجا پادگانی نظامی دایر کرد (2سموئیل 8: 5-6؛ 1تواریخ 18: 5). در زمان سلیمان، رزون دمشق را فتح کرده و آن را پایتخت ارام ساخت (1پادشاهان 11: 24). آسا در زمان حملۀ بعشا پیمانی را با بن هدد پسر طبرمون بسته و او را دعوت می کند تا پیمان خود را با بعشا شکسته و او را همراهی نماید (1پادشاهان 15: 18-19).

ایلیا به وسیلۀ خدا فرستاده شد تا حزائیل را به پادشاهی ارام مسح نماید (1پادشاهان 19: 15). بعدها الیشع، نعمان ارامی را شفا داد (1پادشاهان 5) و او به دمشق بازگشت. اخزیا و یورام با حزائیل پادشاه ارام وارد جگ شده و یورام در این جنگ زخمی گردید (2پادشاهان 8: 29). در سال 800  ق.م. دمشق توسط آشوری ها مورد تهاجم قرار گفت و در سال 843 ق.م. شلمناسر سوم حزائیل را در دمشق محاصره کرد. پس از عقب نشینی آشوری ها و در زمان یوآش، حزائیل دوباره به اسرائیل حمله کرد و منطقۀ ماورای اردن را اشغال نموده و به طرف سرزمین های یهودا پیشروی کرد (2پادشاهان 12: 17). در زمان اداد نیراری (Adad niraric) آشوری ها دوباره به حزائیل حمله کرده و در سال 797 ق.م. نیز شلمانسر چهارم دمشق را مورد تهاجم قرار داد. این حملات مکرر به قدری این شهر را ضعیف ساخت که یهوآش موفق شد و شهرهایی را که حزائیل غضب کرده  بود باز پس گرفته و سه مرتبه او را شکست دهد (2پادشاهان 13: 25).

سقوط دمشق در سال 732 ق.م. اتفاق افتاد (2پادشاهان 1: 29، 16: 19) که به وسیلۀ عاموس (1: 4) و اشعیا (8: 4) پیشگویی شده بود، آحاز پادشاه از تغلت فلاسر در مقابل ارامیان تقاضای کمک کرد او نیز به دمشق آمده، آنجا را اشغال کرده و رصین را به قتل رسانید، آحاز نیز برای ملاقات با تغلت فلاسر به دمشق رفت (2پادشاهان 16: 10-12؛ 2تواریخ 28: 23). دمشق مرکز تجاری مهم (حزقیال 27: 18) و از مرزهای با اهمیت اسرائیل محسوب می گردید (حزقیال 47: 16، 48: 1؛ زکریا 9: 1).

پولس در راه به دمشق مسیح را ملاقات کرد (اعمال 9)، به کنیسۀ آنجا رفت (اعمال 9: 8-25) و بعد از بازگشت از عربستان دوباره به آنجا مراجعت کرد (غلاطیان 1: 17). دمشق سال 634 بعد از میلاد، به وسیلۀ اعراب اشغال شد.

دِمنه     یوشع 21: 35         Dimnah

یکی از شهرهای لاویان در اراضی قبیلۀ زبولون (یوشع 21: 35) که در کتاب 1تواریخ (6: 77) «رمون» نامیده شده است.

دَنَّه     یوشع 15: 49       Danneh

نام شهری در کوهستان یهودا که به فاصلۀ 8 مایلی از حبرون قرار داشته است.

دوتان      پیدایش 37: 17          Dothan

منطقه ای در جادۀ بین سوریه و مصر به فاصلۀ 11 مایلی از شمال سامره که به دلیل داشتن چراگاههای وسیع شهرت داشته است. یوسف در این منطقه به اسماعیلیان فروخته شد. رویای سوران و عرابه های آتشین در این منطقه بر جیحزی خادم الیشع آشکار گردید (2پادشاهان 6: 13). دو چاه در این منطقه وجود دارد که یکی از آنان «چاه یوسف» نامیده می شود و 10 پا عمق دارد. امروزه نیز از این چاه برای جمع آوری آب باران استفاده می کنند.

دور        یوشع 11: 2             Dor

یکی از شهرهای کهن کنعان که به فاصلۀ 8 مایلی قیصریه قرار گرفته و امروزه آن را طنطوره می نامند. اهالی این شهر در زمان سلیمان به او جزیه پرداخت می کردند (یوشع 11: 2؛ 12: 23؛ داوران 1: 27؛ 1پادشاهان 4: 11).

دُورا (دشت)       دانیال 3: 1          Dura

نام جلگه ای در قلمرو بابل که نبوکدنصر مجسمۀ طلایی را در آنجا نصب کرد (دانیال 3: 1). چند منطقه ای در بابل به این نام خوانده می شدند و رودخانه ای نیز به این نام (Tulul Dura) وجود دارد.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس