چرا خداوند در کتاب خروج باب ۴ در آیه ۲۱ دل فرعون را سخت می کند تا قوم را رها نکند؟ این عمل با داشتن اراده آزاد تناقض دارد. فرعون شاید با دیدن نشانه های موسی نظرش را عوض می کرد، ولی خداوند می فرماید «من» دل او را سخت «خواهم کرد»؟

در پاسخ به سؤال شما، دو دیدگاه مختلف در الاهیات مسیحی وجود دارد:

دیدگاهی که می گوید: خدا بر طبق پیشدانی و حکمت مطلق خود و با دانش به اینکه بر تمام تاریخ و ابدیت حاکم است، بعضی را مانند فرعون مصر سنگدل می سازد و بعضی را خیر! و اینگونه الاهیدانان به آیاتی در رساله رومیان اشاره می کنند که پولس رسول در این رساله می نویسد: ای کوزه تو کیستی که بر کوزه گر ایراد بگیری که چرا مرا اینگونه ساختی؟

اما از طرف دیگر تفسیر دیگری نیز وجود دارد که می گوید: خدای کتاب مقدس از پیدایش تا مکاشفه، خدایی پر از رحمت و شفقت و عدالت می باشد و چنین برداشتی از خدا، برداشتی ظالمانه می باشد که با تصویر خدای کتاب مقدس که نهایتاً در عیسی مسیح خود را بطور کامل مکشوف ساخته متضاد است. پس با توجه به این مسئله سنگدلی فرعون و دیگران را اینگونه تفسیر می کنند که خدا با پیشدانی خود و دانش به اینکه فرعون هیچگاه تسلیم اراده خدا نخواهد شد و با غرور و تکبر بر ضد خدا قیام خواهد کرد، از پیش، او را سنگدل ساخت تا اعمال عظیم خود را به قوم اسرائیل و اقوام دیگر نشان دهد.