نتیجه عدم صبر، هاجرها هستند!

?❓ «امٌا تو ای یهوه خداوند، به خاطر
نام خود با من عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مرا خلاصی ده.»
(مزمور ۱۰۹: ۲۱)

خداوند در باب ۱۵ پیدایش مستقیماً وعده برکت را به ابراهیم می دهد.
در باب ۱۶ ساره با پیشنهادی که برای بقای نسل ابراهیم به او می دهد، تاریخی را رقم می زند که پیامد آن جز نفاق و دشمنی نبود.
هنگامی که تأخیری در حل مسائل و مشکلات مان پیش می آید چه می کنیم؟
آیا این فکر به سراغت نمی آید که شاید خدا دعایت را نشنیده؟! یا اینکه نحوه دعا کردنت اشتباه بوده؟!
شک ها و تردیدها مسلسل وار به افکارمان هجوم می آورند. انگار ساعت و زمان سریعتر می دود و آتشی در درون ما شعله ور می گردد. اعصاب مان به هم می ریزد، حتی نمی توانیم خوب بخوابیم و صدای اطرافیان را هم نمی شنویم. مثل ساره در پی هاجر می گردیم تا گره گشای مشکل مان شود.
هاجر یعنی مشکلات و دردسرهای بیشتر و در نهایت پشیمانی!
هرچند ابراهیم در دام پیشنهاد ساره افتاد اما ثمره ایمان او بعدها فرزند وعده یعنی اسحاق شد.
دشوارترین کار ولی در عین حال درست ترین راه حل در اینگونه موارد تمدٌد اعصاب و صبر و شکیبایی پیشه کردن است. نکته مهم تر، اعتماد به خداوند و وعده های اوست.
صبر تلخ است ولیکن عاقبت
میوه شیرین دهد پُر منفعت

«برای خداوند منتظر باش و قوی شو و دلت را تقویت خواهد داد. بلی منتظر خداوند باش.» (مزمور ۲۷: ۱۴). ❓?

یادداشتی از خواهر گرامی مان ر.پ.