“من تاک حقیقی هستم و شما شاخه ها” (یوحنا ۱۵: ۱و۵)

“من تاک حقیقی هستم و شما شاخه ها” (یوحنا ۱۵: ۱و۵)

طبیعی است که از شاخه‌های انگور حقیقی، خوشه‌های انگور حقیقی انتظار داریم ولی آیا همۀ شاخه‌های انگور، خوشۀ انگور می‌دهند؟ نه! چرا؟

به سه دلیل عمده:
دلیل اول رابطه است.
تنها طریقی که شاخۀ انگور می‌تواند انگور بیاورد این است که متّصل به تنۀ درخت باشد. یعنی رابطۀ شخصی و مستقیم داشتن فرد مسیحی با خودِ عیسی مسیح و نه هیچ‌کس دیگر.

دلیل دوم تغذیه است.
هر شاخه باید بطور مداوم از شیرۀ تنۀ درخت که از ریشه‌هایش می‌آید به اندازۀ کافی تغذیه شود. ما باید از کلام خدا دائماً تعلیم و سرمشق گرفته و با پرستش و مشارکت، تغذیۀ روحانی بشویم.

دلیل سوم نور و هوا است.
شاخه‌هایی که وصل به درخت انگور هستند ولی به طرف سایه‌ها کشیده می‌شوند و هوای تازۀ مورد نياز را دریافت نمی‌کنند میوه نمی‌آورند، اگر هم بیاورند بدون کیفیت است. هر شخص مسیحی باید دائماً در نورِ راستیِ خدا با افکار و رفتاری شفاف زندگی کند و از هوای تازۀ روح القدس بهره‌مند گردد.

در غیر اینصورت، شاخه از درخت جدا شده به عوض انگور حقیقی، به سلیقۀ هیزم ‌کن به زغال میم به جهت آتش سر قلیان‌ها تبدیل خواهد شد تا مردم بر سر قلیان‌هایشان بگذارند و تنباکوی خیس خورده و نـم کشیده‌شان را روشن کنند.

امروز باید تصمیم بگیریم آیا می‌خواهیم متّصل به تنۀ درخت انگور حقیقی بمانیم و ثمر حقیقی بیاوریم و یا بر سر قلیان‌ها بـسوزیم و تنباکوها را بسوزانیم و آهسته آهسته خاکستر شویم و مردم به دودِ برخاسته از سوختنِ زندگی‌مان پُک بزنند و نشئه شوند!

جلال خدا زمانی آشکار می‌شود که ما ثمر بیاوریم (یوحنا ۱۵: ۸).
حیف شماست که بسوزید و از سوختن‌تان دیگران با پُک زدن بـه دود و خاکستر‌تان به خلسۀ لذتبخش‌شان بروند. می‌خواهید انگور حقیقی باشید یـا زغال میم؟ انتخاب با شماست نه با باغبان و عاشقان قلیان.

جلیل سپهر
@jalilsepehr