منشاء وجودی شیطان و ارواح شریر (دیوها) چیست؟

منشاء وجودی شیطان و ارواح شریر (دیوها) چیست؟

شیطان (در عبرانی به معنای «متهم کننده» یا «دشمن» در ابتدا فرشته ای مقرب و مخلوقی کامل و نیک سیرت بود. او در بهشت در اطراف تخت خدا خدمت می کرد ولی قبل از آغاز آفرینش دنیا، شیطان به جایگاه خود مغرور شد و علیه خدا سرکشی کرد. در نتیجه او کسی بود که طریق دشمنی با خدا را در پیش گرفت و در نتیجه دشمن بشریت نیز شد (حزقیال 28: 12-15). ولی ما باید همیشه به یاد داشته باشیم که قدرت شیطان با خدا برابر نیست: او خود یک مخلوق است و قدرت او نیز تحت کنترل قدرت اعلای الهی است. خدا، حاضر مطلق (به طور همزمان در همه جا حضور دارد) است؛ همچنین قادر مطلق (همه توانا) و دانای مطلق (همه دانا). ولی شیطان صاحب هیچ یک از ویژگی های مذکور نیست؛ بنابراین او اغلب کارهایش را به دیوها می سپارد تا اوامر او را به انجام برسانند (مرقس 8: 28؛ مکاشفه 16: 13-14؛ ایوب 1: 12). شیطان در شورش خود علیه خدا، عدۀ بسیاری از فرشتگان درجه پایین تر از خود را گمراه کرد (مکاشفه 12: 4 و 7). این فرشتگان، بعد از «سقوطشان» از بهشت، در بیشتر جاهای کلام، دیوها یا ارواح شریر نامیده شده اند. در حال حاضر شیطان و بسیاری از فرشتگان سقوط کرده به زمین و اتمسفر اطراف آن تبعید شده اند. خدا به آن ها اجازه داده است که در حال حاضر در این محدوده به شرارت بپردازند. به خاطر حضور دائمی شریر و تأثیر آن بر دنیا، تمامی بشریت هر روز با این انتخاب روبرو هستند که خدا را پیروی کنند یا شریر را.