منشاء حیات یک مسیحی چیست؟

?? “لیکن کسی که از آبی که من به او می دهم بنوشد، ابداً تشنه نخواهد شد، بلکه آن آبی که به او می دهم در او چشمه آبی گردد که تا حیات جاودانی می جوشد.” (یوحنا ۴: ۱۴)

در حیاط خانه ما درخت انجیر، گوجه سبز، گلابی، بِه و نارنج داشتیم. زمانی که فصلش می شد، مااحتیاجی نداشتیم که این میوه ها را از بیرون بخریم.
اگر چشمه آب معدنی در حیاط خانه شما بود، آیا برای خریدن بطری آب، باز به سوپر مارکت نزدیک خانه تان می رفتید؟
هیچ مذهب ، هیچ مرام و هیچ فلسفه ای در دنیا قادر نیست انسان را عوض کند مگر عیسی مسیح خداوند.
اگر کسی بعداز ایمان آوردن به مسیح همچنان ناآرام، خشمگین، افسرده، سردرگم، تنها و … است، بازنگری و تفتیش راهی است که انجیل آنرا پیش روی ما می گذارد.
عیسی واضح و آشکار اذعان می دارد، وقتی او وارد زندگی ما می شود *ابداً* ما تشنه نخواهیم شد. او نمی گوید “تقریبا” و یا “بعضی مواقع . او قاطعانه می فرماید: ابداً تشنه نخواهیم شد.
ترس، اضطراب، افسردگی، خشم، خستگی و شک و … جزء جدایی ناپذیر زندگی جسمانی و حتی روحانی ماست. ولیکن الزاماً بصورت دائمی و طولانی مدت بر ما مسلط نخواهد شد بلکه گذرا و موقتی خواهد بود.
از لحاظ روحانی ما تشنه مذهبی دیگر یا فلسفه و فرقه گرایی نخواهیم شد. مسیح ما را در هر قسمت از زندگی کفایت می کند زیرا او چشمه و منشاء آب حیات را در وجود ما جاری می سازد.
متأسفانه می شنویم بعضی از ایمانداران به عرفان و کائنات و مدیتیشن و فلسفه یوگا و فال و … روی می آورند. جای بسی شگفتی و تأسف است.
سؤالی که پیش می آید این است که چرا یک ایماندار احساس تشنگی می کند وقتی منشاء و چشمه حیات در او جاریست؟
با مسیح زیستن، حیات، تبدیل، بخشش، شفا، آزادی، شادی، رحمت، محبت، حکمت، امنیت، آرامش و حقیقت است.
ما در اصل واقف و آگاه نیستیم که “عیسی کیست؟” و هنگامی که او وارد تمام ابعاد زندگی ما می‌شود، تمام و کمال آنچه را که متعلق به خودش است را با منشاء آن به ما بخشیده. نه کمی از محبت یا ذره ای از آرامش خود را بلکه آنرا به فراوانی در ما جاری ساخته تا ما خود نیز در هرجا با برکت، عطر معرفت او را بیافشانیم.
همه ما بطور غیر ارادی ژنها را از بدو تولد از والدین خود به ارث می بریم. این راز آفرینش و ادامه حیات است.
خدا ما را در مسیح با خلقتی نو تولید نموده و ما ادامه دهنده حیات مسیح بر روی زمین هستیم. (جلال بر نامش)

“برای انتظام کمال زمانها تا همه چیز را خواه آنچه در آسمان و خواه آنچه برزمین است، درمسیح جمع کند، یعنی در او  که مانیز در وی میراث او شده ایم، چنانکه پیش معین گشتیم برحسب قصد او که همه چیزها را موافق رأی اراده خود می کند.” (افسسیان ۱: ۱۱ و ۱۲) ??

یادداشتی از خواهر گرامی مان ر.پ.