فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: سوخار، سورق، سوفه، سوکوه، سینون، سیخوه، سیزتس، سیره، سین، سینا و سینیم

سوخار       یوحنا 4: 5            Sychar

شهری در سامره که در نزدیکی زمینی که یعقوب به پسرش یوسف بخشید (پیدایش 48: 21-22) و در نزدیکی چاه یعقوب (یوحنا 4: 5) واقع بوده است. بعضی معتقدند که بین اورشلیم و دمشق واقع بوده و امروزه به نام «آسکار» (Askar) شناخته می شود ولی آسکار منطقه ای پر آب بوده و آب کافی جهت مصرف تمامی ساکنین خود دارد. بنابراین بعید به نظر می رسد زن سامری که جهت تهیۀ آب به خارج از شهر رفته بود در این نقطه ساکن بوده است (یوحنا 4).

سورَق (مو برگزیده)     داوران 16: 4         Sorek

نام وادی حاصلخیز که در غرب اورشلیم قرار داشته است. خانۀ شمشون در آنجا قرار داشته (داوران 13: 2) و دلیله نیز در این وادی زندگی می کرد (داوران 16: 4).

سوفه (علف دریایی)    اعداد 21: 14           Red Sea

نام دیگر دریای سرخ است. به دریای سرخ نگاه شود.

سوکوه     یوشع 15: 35          Socoh

معنی لغوی آن «شاخه ها» است. سه شهر در سرزمین فلسطین به این نام خوانده می شدند:

1) شهری در یهودا که در نزدیکی عدلام و عزیقه (یوشع 15: 35) واقع بوده است. قرارگاه لشگر فلسطینیان در جنگ با شاؤل در این شهر واقع بوده و در این جنگ داود با جلیات جنگید (1سموئیل 17: 2). بعدها به وسیلۀ رحبعام بازسازی شد ولی در زمان آحاز این شهر به تصرف فلسطینیان در آمد (2تواریخ 11: 7).

2) شهر دیگری در یهودا که در نزدیکی شامیر و یاتیر (Jattir) و به فاصلۀ 10 مایلی از حبرون قرار داشته است (یوشع 15: 48).

3) نام منطقه ای در فاصلۀ 10 مایلی از سامره که در لیست فتوحات توت موز سوم و شیشک به آن اشاره شده است.

سینون    تثنیه 4: 48       Sion

نام قدیمی کوه حرمون (تثنیه 4: 48) که صیدونیان آن را سریون و اموریان آن را شنیر یا سنیر می نامیدند (تثنیه 3: 9).

صهیون که در مزمور 65: 1؛ عبرانیان 12: 22؛ مکاشفه 14: 1 به آن اشاره شده تلفظ یونانی آن است.

سیخُوه (تل)   1سموئیل 19: 22        Sechu

یکی از شهرهای قبیلۀ بنیامین که در نزدیکی رامه قرار داشته است. چاه بزرگی در نزدیکی این منطقه قرار داشت که در نزدیکی آن شاؤل، به دنبال داود و سموئیل می گشت (1سموئیل 19: 26). موضع دقیق آن نامشخص است.

سِیرتَس     اعمال 27: 17        Syrtis

نام ریگزاری در نزدیکی شمال سواحل آفریقا است. همچنین نام دو خلیج واقع در سواحل لیبی است. سیرتس بزرگ که در اعمال (27: 17) به آن اشاره شده احتمالاً یکی از این دو خلیج بوده که امروزه به نام «سیدرا» خوانده می شود. ریگزاری که همراهان پولس ترسیدند کشتی آنان در آن فرو رود همین ریگزار است.

سیره    2سموئیل 3: 26    Sirah

نام چاهی که در حال حاضر «عین سارا» نامیده می شود. یوآب قاصدانی را به دنبال ابنیر بن نیر که عسائیل برادرش را کشته بود به این منطقه فرستاد. قاصدان ابنیر را از این چشمه به حبرون آوردند و یوآب او را به انتقام خون عسائیل در آنجا کشت (2سموئیل 3: 26).

سین     حزقیال 30: 15         Sin

نام شهری در مصر که حزقیال (30: 15-16) داوری خدا بر آن شهر را نبوت کرده است و احتمالاً همان «تل فرما» می باشد که در نزدیکی دماغۀ شرقی نیل در احیۀ دلتا و در حدود یک مایلی مدیترانه قرار گرفته است.

سین    خروج 16: 1      Zin

نام منطقه ای بیابانی در جنوب یهودا که به قادش متصل بوده (اعداد 34: 3-4؛ اعداد 20:1، 27، 14؛ 33: 36؛ تثنیه 32: 51) و بین دریای مرده و خلیج عقبه قرار دارد.

سینا     خروج 16: 1      Sina

تلفظ یونانی این واژه «سینا» است (اعمال 7: 30، 38). واژۀ عبری که اغلب برای اشاره به سینا بکار می رود، «حوریب» (Horeb) است (خروج 3: 1).

نام کوهی در شبه جزیرۀ طور که بنی اسرائیل سه ماه پس از ترک مصر به آنجا رسیدند. احتمال دارد واژۀ آن ریشۀ سامی داشته و به معنی «خاردار» باشد.

سه ماه پس از خروج از مصر و پس از عبور از بیابان صین و رفیدیم قوم در این منطقه اردو زدند (خروج 16: 1؛ 17: 1؛ 19: 1). خداوند شریعت را در آنجا به بنی اسرائیل عطا کرد. حوریب و سینا احتمالاً اسامی مشابه ای می باشند (خروج 19: 18-23؛ 24: 16؛ لاویان 7: 38؛ 25: 1؛ اعداد 1: 1؛ 3: 14؛ تثنیه 1: 2-9، 19؛ 4: 10-15، 25؛ 9: 8؛ 29: 1). لفظ حوریب در تمامی این آیات برای کوه خداوند استفاده شده است. والد (Ewald) معتقد است که سینا قدیمی آن بوده و حوریب لفظی است که توسط نویسندۀ تثنیۀ استفاده شده است. گوسالۀ طلایی در حوریب ساخته شد (مزمور 106: 19) و موضعی که مسّه و مریبه نامیده شد در حوریب قرار داشت (خروج 17: 6). در سایر قسمتهای کلام خدا نیز حوریب به طور مشابه با سینا به کار رفته است (1پادشاهان 8: 9؛ 2تواریخ 5: 10؛ مزمور 106: 18؛ ملاکی 4: 4).

در کتاب مقدس کلمۀ سینا فقط برای کوه بکار نمی رود بلکه برای صحرای آن منطقه و گاهی برای کوه آن منطقه (خروج 19: 2). حوریب گاهی «جبل الله» (خروج 3: 1) و گاهی کوه خداوند (اعداد 10: 33) نامیده شده است.

موضوع سینا:

1) بعضی معتقدند که کوه سربال واقع در وادی فیران (Wady Feiran) کوه سینایی است که در کتاب مقدس به آن اشاره شده است. این کوه 6579 پا از سطح دریا ارتفاع دارد ولی از نظر اندازه و موقعیت قرار گیری آن با حقایق موجود در کتاب مقدس تطبیق نمی کند.

2) بعضی معتقدند کوه موسی که دو قله به ارتفاع 6540 و 7363 پا دارد همان کوه سینای موجود در کتاب مقدس می باشد ولی واقعیت این است که دامنه های این کوه جهت اسکان بنی اسرائیل بسیار نامناسب است.

3) احتمال دارد کوه الهلال به ارتفاق 2000 پا و به فاصلۀ 30 مایلی جنوب العریش (El-Arish) موضع آن باشد.

4) احتمال دیگر کوهستان سعیر در جنوب فلسطین است.

سینیم     اشعیا 49: 12         Sinim

احتمالاً در شرق یا جنوب سرزمین فلسطین قرار داشته است. علت این احتمال این است که اشعیا آن را از شهرهای واقع در شمال و مغرب، جدا ذکر می کند (اشعیا 49: 12).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس