روز کفّاره در آئین یهود به چه مناسبتی است؟

          روز کفّاره بیشتر روز روزه بود تا عید و در عهد جدید نیز این امر تأیید می گردد (اعمال 27: 9). در این روز علاوه بر قربانی معمولی روزانه، مراسم کفّارۀ سالانه توسط کاهن اعظم اجرا می شد. وی لباس رسمی خود را در می آورد و به جای آن لباس سادۀ کتانی می پوشید و در حالی که مجمری پر از ذغالهایی که از مذبح برداشته شده بود و هم چنین کاسه ای پر از خون گاوی که برای گناه ذبح شده بود در دست داشت، به قدس الاقداس داخل می شد. بخور مانند پرده ای در میان کاهن و تخت رحمت قرار داشت و کاهن خون را بر تخت رحمت می پاشید. همین کار در مورد خون بزی که برای گناه قربانی شده بود تکرار می گردید. بر مذبح بخور و بر مذبح برنجی در خارج قدس الاقداس نیز خون پاشیده می شد. کاهن یک بز زنده نیز تقدیم می کرد و در حالی که دستهای خود را بر سر آن می گذاشت گناهان قوم را اعتراف می نمود. سپس بز زنده به بیابان برده می شد و رها می گردید به نشانۀ اینکه گناهان قوم برای همیشه دور شده است (لاویان 16: 23 و 27 – 32، اعداد 29: 7 – 11).

          وقتی این مراسم به پایان می رسید، کاهن اعظم لباس کتانی خود را در می آورد و غسل می کرد و لباسهای رسمی خود را می پوشید و سپس قربانی های معمولی تقدیم می شد. رسالۀ عبرانیان نشان می دهد که مراسم روز کفّاره اشاره ای است به مسیح. بسیاری از کارهای مسیح که به عنوان کاهن واقعی انجام می دهد در مراسم مذکور در عهد عتیق دیده می شود.

          در یهودیت جدید، اولین روز سال و روز کفّاره جزء روزهای توبه محسوب می شوند که طی آن خداپرستان واقعی مشغول تفتیش قلب خود و توبه از گناهان سال گذشته می شوند تا بتوانند با پاکی و طهارت قلبی سال جدید را آغاز نمایند.

برگرفته از کتاب معرفی عهد جدید

نوشته: مِریل سی تِنی

ترجمه: کشیش طاطه وس میکائیلیان