«رؤیایی را که از خدا یافتی بنویس» (حبقوق 2: 2)

«رؤیایی را که از خدا یافتی بنویس» (حبقوق 2: 2)

اول نوامبر، روز جهانی نویسندگان مبارک باد: بر همۀ نویسندگانی که در هر شرایطی و با تحمل هرگونه هزینه ای برای بنای ایمان و تسلی دل و تشویق نسل جوان به آزادی از سرنوشت دیکته شده و شرایط تحمیلی و رشد خلاقیت و آگاهی افکار عمومی و شفای احساس ها و آزادی اسیران و رفع اختلافات و هدایت به سوی موفقیت و فراگیری هنر زندگی و بالابردن روحیه و یافتن انگیزه و به دست آوردن شهامت و بهتر شدن حال آدما صادقانه نوشتند و دلسوزانه می نویسند.

دوست عزیز شروع کن به نوشتن حرف هایی که در دلت تلنبار شده و نمی توانی به زبان بیاوری. شاید امروز مورد توجه قرار نگیرد. شاید کسی نخواند و شاید حتی سرزنش شوی. ولی با دلیری و جسارت و بی پروایی بنویس.

آن قدر بنویس که دیگر بُغضی در گلویت باقی نماند. آن قدر بنویس تا دیگر حرفی مانند خنجر، دیوارۀ دلت را نخراشد و آن قدر بنویس تا از حجم سنگین و کمر شکن حرف هایت رها گردی.

آن وقت بادها و موج ها مطالبت را با خود می برند و تو نمی دانی در کجا؟ چه زمان؟ کدام دل شکسته ای؟ با خواندن حرف های دل شفا یافته ات، راه خود را پیدا می کند، بدون این که هرگز تو او را ببینی و یا او تو را دیده باشد.

جلیل سپهر
@jalilsepehr