درک کتاب مقدسی از خشم و غضب خدا چیست؟

 خشم این طور تعریف شده: «واکنشی احساسی نسبت به کاری که غلط و بی‌عدالتی قلمداد می‌شود» و اغلب تحت عناوین «عصبانیت»، «غضب»، «رنجش» یا «ناراحتی» ترجمه شده است. هم انسانها و هم خدا خشم را از خود بروز می‌دهند. اما تفاوت زیادی بین خشم خدا و خشم انسان وجود دارد. خشم خدا مقدس است و همواره به حق است؛ اما خشم انسان هرگز مقدس نیست و به ندرت قابل توجیه می‌باشد.

در عهد قدیم، خشم خدا واکنشی است الهی نسبت به گناه و نااطاعتی انسان. بت‌پرستی اغلب عامل برانگیخته شدن خشم الهی بود. مزمور ۷۸:‏۵۶‏-۶۶ بت‌پرستی اسرائیل را شرح می‌دهد. خشم خدا دائماً متوجه کسانی است که از اراده‌ی او پیروی نمی‌کنند (تثنیه ۱:‏۲۶‏-۴۶؛ یوشع ۷:‏۱؛ مزمور ۲:‏۱‏-۶). انبیای عهد قدیم اغلب در مورد زمانی در آینده می‌نوشتند، یعنی درباره‌ی «روز غضب» (صفنیا ۱:‏۱۴‏-۱۵). خشم یا غضب خدا برضد گناه و نااطاعتی کاملاً بجاست زیرا نقشه‌ی او برای انسانها مقدس و کامل است، درست همانطور که خودِ او مقدس و بی‌عیب است. خدا راهی برای دسترسی به لطف الهی فراهم نمود، یعنی توبه، که خشم خدا را از روی گناهکار بر می‌دارد. رد ردن نقشه‌ی عالی به معنای رد کردن محبت، رحمت، فیض و لطف خداست و موجب نازل شدن خشم مقدس او می‌شود.

عهد جدید نیز از مفهوم خدا به عنوان خدای خشم که گناه را داوری می‌کند، حمایت می‌نماید. داستان مرد ثروتمند و ایلعازر درباره‌ی داوری خدا و پیامدهای جدی گناهکاری صحبت می‌کند که توبه نکرده است (لوقا ۱۶:‏۱۹‏-۳۱). یوحنا ۳:‏۳۶ می‌گوید «آن که به پسر ایمان دارد، حیات جاویدان دارد؛ امّا آن که از پسر اطاعت نمی‌کند، حیات را نخواهد دید، بلکه خشم خدا بر او برقرار می‌ماند.» کسی که به پسر خدا ایمان دارد از خشم خدا به سبب گناهش رنج نخواهد برد زیرا پسر هنگامی که بر روی صلیب به جای ما جان داد، خشم خدا را بر خود گرفت (رومیان ۵:‏۶-‏۱۱). آنانی که به پسر خدا ایمان ندارند و او را به عنوان نجات‌دهنده‌ی خود دریافت نمی‌کنند، در روز خشم خدا داوری خواهند شد (رومیان ۲:‏۵‏-۶).

برعکسِ خشم خدا، متون رومیان ۱۲:‏۱۹، افسسیان ۴:‏۲۶ و کولسیان ۳:‏۸‏-۱۰ بر ضد خشم انسان هشدار داده اند. تنها خدا می‌تواند انتقام بگیرد زیرا انتقام او بی‌عیب و مقدس است، در حالی که خشم انسان گناه آلود است و او را در معرض نفوذ شیطان قرار می‌دهد. خشم و غضب برای یک مسیحی با طبیعت جدیدش که طبیعت خود مسیح است، در تناقض می‌باشد (دوم قرنتیان ۵:‏۱۷). ایماندار برای درک آزادی از سلطه‌ی خشم نیاز به روح‌القدس دارد تا قلب و احساساتش را پاک و تطهیر نماید. رومیان ۸ پیروزی بر گناه را نشان می‌دهد، آن هم در زندگی کسی که در روح ساکن است (رومیان ۸:‏۵‏-۸). فیلیپیان ۴:‏۴-‏۷ به ما می‌گوید که ذهنی که تحت کنترل روح باشد، از آرامش سرشار است.

خشم خدا ترسناک و مهیب است. تنها کسانی که خون مسیح آنها را پوشانده، یعنی خونی که بر روی صلیب بخاطر ما پاشیده شد، می‌توانند مطمئن باشند که خشم خدا هرگز بر ایشان فرو نخواهد ریخت. «پس چقدر بیشتر، اکنون که توسط خون او پارسا شمرده شده‌ایم، به واسطه‌ی او از غضب نجات خواهیم یافت.» (رومیان ۵:‏۹).

منبع مقاله: www.gotquestions.org