خواست من یا اراده خدا؟

❓? «ای استاد چه کنم تا وارث حیات جاودانی گردم ؟»
(مرقس ۱۰: ۱۷)

سؤالهایی مانند: “چه کنم؟ چه بگویم؟ چه عکس العملی انجام دهم؟ بروم؟ نروم؟ صلح کنم یا نکنم؟ بپذیرم یا رد کنم؟ تا کجا؟ تا کی؟ و ….‌‌… هزاران سؤال و هزاران راه حل های بسیار و جواب های مختلف که ما با آنها هر روزه مواجه هستیم.
کدام راه حل مناسب و کدام پاسخ، صحیح تر است که اگر آن را انجام دهیم، بعدها به مشکل برنخوریم؟!
مردم از هر قشر و سطحی به نزد مسیح می‌آمدند و از او با انگیزه های مختلف، سؤالات متعددی می کردند. عیسی نیز از آنجا که درون آنها را می‌دید، برحسب علم و آگاهی که داشت به آنها پاسخ می داد. ولی عملشان همواره چیزی نبود که باعث خشنودی او شود.
مغز ما بطور خودکار درحال تفکر و تحلیل است، بخصوص زمانی که به مشکلی بر می خوریم.
ایمانداران آموختند که در هر شرایطی دعا کنند و اراده او را بطلبند. با افراد صلاحدید مشورت می کنند و می خواهند که تصمیمی در راستای اراده خدا و منطبق با کتاب‌مقدس بگیرند.
منابع بسیاری در اختیار ماست تا بتوانیم درست ترین انتخاب را داشته باشیم.
به عهده گرفتن مسئولیت و پاسخگو بودن دربرابر تصمیمات ما چیزی ست که خدا از ما می‌خواهد تا به آن پایبند باشیم.
بارها در دعاهای خود از خدا می خواهیم تا با ما سخن گوید و راه را به ما نشان دهد. خدا می داند که ما تا چه اندازه مطیع هستیم و تا چه مقدار حاضریم به هر قیمتی که شده، آنچه را که اواز ما می خواهد را انجام دهیم.
آیا خواسته خدا را بر خواسته های خود و روش او را به روش‌های خود ترجیح می دهیم؟
ما با خدا همکاری می کنیم. او نمی خواهد که ما مانند ربات و آدم ماشینی فقط انجام وظایف کرده و برنامه های از پیش طراحی شده را به انجام برسانیم.
خدا سهم و قسمت خود را دارد و ما نیز می بایست سهم خود را ایفا کنیم. کار آنجا گره می خورد و به نتیجه نمی رسد که “ما” در جایگاه خود آنچه را که سهم ماست را شانه خالی کرده و انجامش نمی دهیم و آن را به خدا و یا دیگران واگذار می کنیم.
آن جوان در پاسخ به مسیح گفت که از طفولیت احکام را بجا آورده. پس دیگر چه چیز در این بین ناقص بود؟! چه کار می بایست انجام می داد تا اطمینان حاصل کند که می تواند به ملکوت خدا راه یابد؟؟
عیسی بدو گفت : «اگر می خواهی کامل شوی، رفته مایملک خود را بفروش و به فقرا بده که در آسمان گنجی خواهی داشت و آمده مرا متابعت نما.»
خدا کار خود را انجام داده، سهم تو چیست خواهر و برادر من؟ خدااز تو چه می خواهد که بجا بیاوری تا تو را به مقصد اصلی برساند؟
کلید مشکل ما در ایمان و اعتماد ما به خداست. به زبان می گوییم ولی در عمل، تسلیم اراده او نیستیم. دوست داریم آنطور که ما می خواهیم بشود. کامل اعتماد نمی کنیم که او بهترین ها را برای ما درنظر گرفته.
انکار نفس شرط اصلی شاگردی مسیح است. آن جوان بخاطر وابستگی به مال و منالش نمی توانست خواست خدا را به جا بیاورد بنابراین غمگین و دل شکسته راه خود را گرفت و رفت.
آنانی که محبت مسیح را چشیده اند، جسم را با هوس هایش مصلوب کرده و قوت روح القدس در آنها عمل می کند تا اراده خدا را با رضایت و نه به اجبار به جا آورند.

«دنیا و شهوات آن در گذر است لکن کسی که به اراده خدا عمل می کند، تا به ابد باقی می ماند.» (اول یوحنا ۲: ۱۷) ?❓

یادداشتی از خواهر گرامی مان ر.پ.