خدا هرگز به کسی که به آغوش او اعتماد کرده جا خالی نمی دهد!

خدا هرگز به کسی که به آغوش او اعتماد کرده جا خالی نمی دهد!

تصور کنید با هواپیما در حال مسافرت هستید. خلبان بیاید درب هواپیما را باز کند و به شما بگوید: بیا تا تو را بیرون بیندازم! البته نگران نباش من به کارم واردم. حواسم به تو هست و ضرری به تو نمی رسد.

فکر می کنم در یک لحظه عصب تان فلج شده، خونتان یخ زده، رنگ تان سفید شده، نفستان گرفته، سرتان چرخ خورده و چشمانتان آلبالو گیلاس می چیند!!!

این دقیقاً همان احساسی است که به موسی دست داد، وقتی خدا به او گفت: بیا تا تو را نزد فرعون بفرستم. موسی سرش چرخ خورد وقتی به خودش آمد گفت: خداوندا، ببخشید، بنده به سه دلیلِ مهم اصلاً مناسب این کار نیستم:

اول- این که بنده شخص مهمی نیستم. خروج ۳ : ۱۰
دوم- این که کسی بنده را تأیید نمی کند. خروج ۴ : ۱
سوم- این که بنده اصلاً لکنت زبان دارم. خروج ۴ : ۱۰

ما هم اغلب دچار چنین مشکلاتی می شویم ولی مشکل اصلی ما و موسی این ها نیست. بلکه مشکل اصلی اینست که با نگاه به شرایط ضعیف و محدود خودمان، به مشکلات نزدیک می شویم نه با شرایط مقتدرانه و تدارک عظیم و توانایی های نامحدود خدای قادر مطلق.

درمان چیست؟
اگر به حضور خدا برویم و نگرانی و ضعف مان را به او بگوییم، او ما را مجهز می کند و با کلام مقتدرش سخنی به ما می گوید که آن روز موسی را متقاعد کرد تا با فرعونِ زندگی اش روبرو شود و به همراه برده های آزاد شده از دریای بسته عبور کند. همان دریایی که فرعون و لشکرش در آن غرق شدند.

برای غرق کردن فرعونِ نگرانی و دلواپسی و ترس ها، باید ابتدا خودمان در دریایی پا بگذاریم که قرار است واقعیت های تلخ زندگی مان در آن غرق شود.

دوست عزیز زندگی در آزادی را زمانی آغاز می کنی که عمر فرعون های فکری ات در دریای شک و تردید و بن بست های ذهنت به پایان رسیده باشد.

آن وقت مانند کودکی که آغوش پدرش را باور کرده بدون نگرانی خود را در آسمان واقعیت ها پرت خواهی کرد. حقیقت انکار نشدنی این است که:
خـدا هرگز به کسی که به آغوش او اعتماد کرده جـا خالی نمی دهد!

جلیل سپهر
@jalilsepehr