انسان گمشده و رحمت و فیض خدا

پسر گمشده با لباس های کثیف و بوی متعفن به خاطر شغل خوک چرانی به طرف پدر رفت. پدر به طرفش دوید، دست به گردنش انداخت و به گرمی او را بوسید‌. او را شست و لباس هایش را عوض کرد. (لوقا ۱۵: ۲۰)

مهم تر از این که با چه مراسمی و با چه ظاهری به حضور خدا برویم اینست که با چه دلی و چه تصمیمی به حضورش می رویم . آن چه زندگی ما را دگرگون می کند چگونه به حضور خدا رفتن نیست، بلکه چگونه از حضورش برگشتن است.

خدا ما را در فیض مسیح مانند پسر گمشده که کثیف و گناه کار، و پر از فساد و بوی تعفن بود، اما دلی مملو از اعتماد به رحمت پدرش داشت می پذیرد.

هرگز اجازه ندهید دغدغۀ رعایت سنت های قبیله ای مردمان عصر قدیم، الگوی امروز شما برای چگونه به حضور خدا رفتن باشد،

هرگز نگذارید وسواس در نوع اجرای مراسم مذهبی، شما را از مصاحبت ساده، ملاقات صمیمی، رابطۀ شیرین و تبدیل کنندۀ خدا محروم سازد.

هرگز اجازه ندهید حتی بدترین خطاها و اشتباهات و حس تقصیری که به خاطر قضاوت مردم دارید، شما را از فیض و بخشش بلاعوض خدا مأیوس کند.

در حضور خدا “خود واقعی تان” باشید. زیرا خدا پدر است و طرح شگفت انگیزی برای تبدیل ما دارد. برای پدر بازگشت پسر گمشده مهم بود، نه میزان تباهی و خسارات و گناهان و خطاهایش.

جلیل سپهر

www.lifespringiran.com
@jalilsepehr