کتاب مقدس و عیسای مسیح چه عناوینی به شیطان نسبت داده اند و در بارۀ او چه گفته اند؟

کتاب مقدس و عیسای مسیح چه عناوینی به شیطان نسبت داده اند و در بارۀ او چه گفته اند؟

عیسی عناوین ذیل را به شیطان نسبت داد:

«دشمن» (متی۱۳: ۳۹).

«شریر» (متی ۱۳: ۳۸).

«رئیس این جهان» (یوحنا ۱۲: ۳۱، ۱۴: ۳۰).

«دروغگو» و «پدر دروغگویان» (یوحنا ۸: ۴۴).

«قاتل» (یوحنا ۸: ۴۴).

عیسی فرمود: »من شیطان را دیدم که چون برق از آسمان می افتد» (لوقا ۱۰: ۱۸).

عیسی فرمود که شیطان «سلطنت» دارد (متی ۱۲: ۲۶).

همچنین فرمود که شریران «پسران» شیطان هستند (متی ۱۳: ۳۸).

«ابلیس (شیطان)» کارندۀ کرکاس در میان گندم است (متی ۱۳: ۳۸ و ۳۹).

شیطان کلام خدا را که «در دل کاشته شده» می رباید (متی ۱۳: ۱۹، مرقس ۴: ۱۵، لوقا ۸: ۱۲).

او «زنی را مدت ۱۸ سال بسته بود» (لوقا ۱۳: ۱۶).

«او خواست پطرس را غربال کند» (از آن خودش بکند) (لوقا ۲۲: ۳۱).

او «فرشتگانی» متعلق به خودش دارد (متی ۲۵: ۴۱).

«آتش جاودانی برای ابلیس و فرشتگان او مهیا شده است» (متی ۲۵: ۴۱).

 

عناوین شیطان و آنچه کتاب مقدس دربارۀ او می گوید

»وسوسه کننده» (متی ۴: ۳).

بعلزبول، رئیس دیوها (متی ۱۲: ۲۴، مرقس ۳: ۲۲، لوقل ۱۱: ۱۵).

«منشاء هر نوع دیوزدگی» (متی ۱۲: ۲۲-۲۹، لوقا ۱۱: ۱۴-۲۳).

شیطان روحیۀ خیانت و تسلیم را در دل یهودا نهاد (یوحنا ۱۳: ۲ و ۲۷).

او تفسیر نادرستی از کلام خدا ارائه می دهد (متی ۴: ۴، لوقا ۴: ۱۰ و ۱۱).

«خدای این جهان» (۲قرنتیان ۴: ۴).

«رئیس قدرت هوا» (افسسیان ۲: ۲).

»او خود را به فرشتۀ نور مشابه می سازد» (۲قرنتیان ۱۱: ۱۴).

«دشمن» ما (۱پطرس ۵: ۸).

»فریبندۀ ربع مسکون» (مکاشفه ۱۲: ۹، ۲۰: ۳، ۸ و ۱۰).

«اژدها یا مار قدیمی»  (مکاشفه ۱۲: ۹، ۲۰: ۲).

«اغوا کنندۀ آدم و حوا» (پیدایش ۱۳: ۱-۲۰).

«اگر با او مقاومت شود می گریزد» (یعقوب ۴: ۷).

او باعث بروز «خاری در جسم پولس» شد (۲قرنتیان ۱۲: ۷).

او مانع نقشه های بشارتی پولس شد (۱تسالونیکیان ۲: ۱۸).

او حنانیا را وادار به دروغ گفتن نمود (اعمال رسولان ۵: ۳).

امّتها تحت قدرت او هستند (اعمال ۲۶: ۱۸).

او اذهان بی ایمانان را کور می کند (۲قرنتیان ۴: ۴).

معلمین دروغین از «کنیسۀ شیطان» هستتد (مکاشفه ۲: ۹، ۳: ۹).

او به عمل آورندۀ معجزات دروغ است (۲تسالونیکیان ۲: ۹).

او همچون شیر غران در صدد بلعیدن مسیحیان است (۱پطرس ۵: ۸).

او در اثر ایمان مردم، مغلوب می شود (۱پطرس ۵: ۹).

او مکّار است (افسسیان ۶: ۱۱).

او همان روحی است که در نامطیعان عمل می کند (افسسیان ۲: ۲).

او داود را به گناه تحریک نمود (۱تواریخ ۲۱: ۱).

او باعث زحمات ایوب شد (ایوب ۱: ۷-۲: ۱۰).

او دشمن یهوشع بود (زکریا ۳: ۱-۹).

او در صدد برتری جستن بر ایمانداران است (۲قرنتیان ۲: ۱۱).

شریران فرزندان او هستند (۱یوحنا ۳: ۸ و ۱۰).

آیا واقعاً شیطانی وجود دارد؟ لحن عیسی و سخنان او همگی مبین این مطلب هستند که او با اطمینان باور داشت که شیطان با شخصیتی کاملاً مشخص وجود دارد. او می دانست در مورد چه موجودی صحبت می کند. اگر در سخنان مسیح اشتباهاتی یافت می شد، پس کلمات او را به هیچ وجه نمی توان به عنوان مکاشفۀ حقیقت پذیرفت. چون در آن صورت کسی نمی توانست سخنان راست و یا گاه اشتباه او را از هم تفکیک کند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222