کتاب مقدس دربارۀ قمار چه میگوید؟ آیا قمار بازی گناه است؟

قمار را میتوان چنین تعریف کرد "به خطر انداختن مقداری پول، به قصد بیشتر شدن آن به طریقی نامعمول!" کتاب مقدس، قماربازی، شرط بندی، یا بخت آزمایی را دقیقاً محکوم نمیکند. اما به ما هشدار میدهد که از پولدوستی احتراز نمائیم (اول تیموتاوس 6: 10 ؛ عبرانیان 13: 5). همچنین، کلام خداوند ما را تشویق مینماید که "سریع در پی ثروتمند شدن" نباشیم (امثال 13: 11؛ 23: 5 ؛ جامعه 5: 10). به طور قطع، انگیزۀ اصلی و مرکز توجّه قماربازی، پول دوستی است، و مردم را با این وعده اغوا میکند که سریع و آسان ثروتمند خواهند شد.

کجای قمار اشتباه است؟ بحث قمار موضوع دشواری است زیرا حتی اگر تحت کنترل صورت گیرد، با اینکه اتلاف پول است، اما الزاماً به معنی "شرارت" نیست. مردم پول خود را به طرق مختلفی هدر میدهند. دیدن یک فیلم (در اکثر موارد!)، خوردن یک وعده غذای گران قیمت غیر ضروری، و یا خریدن کالائی بیارزش، میتواند به اندازۀ قمار باعث اتلاف پول شود. با وجود این حقیقت، اتلاف کردن پول در سایر موارد زندگی، نمیتواند صحت قمار را توجیه کند. پول را نباید به هدر داد. پول مازاد باید برای آینده پس انداز شود تا بابت کار خداوند به مصرف برسد، نه در راه قماربازی تلف شود.

قمار در کتاب مقدس: اگر چه در کلام خدا اشاره ای خاص به قماربازی نشده است، اما به بخت آزمائی یا "شانس" اشاره شده است. برای مثال، در کتاب لاویان برای انتخاب بُز قربانی و بُز کفاره از قرعه استفاده شده است. در تقسیم بندی زمین کنعان بین اسباط اسرائیل، یوشع از قرعه استفاده کرد. نحمیا با قرعه مشخص کرد که چه کسی درون حصار اورشلیم زندگی خواهد نمود. شاگردان نیز برای جایگزینی یهودا قرعه انداختند. امثال 16: 33 میگوید، "قرعه در دامن انداخته می شود، ليكن تمامی حكم آن از خداوند است". اما در هیچ جای کلام خدا قرعه، شانس، و یا قمار به عنوان وسیله ای برای تفریح و خوشگذرانی پیروان خداوند، معرفی نشده است.

قمارخانه ها (کازینوها) و بخت آزماییها: قمارخانه ها هر نوع ترفندی را به کار میگیرند تا قمارباز را جلب کرده او را وادارند پول بیشتری ریسک نماید. اغلب آنها با عرضۀ نوشیدنی الکلی ارزان قیمت (و حتی مجانی) باعث مستی قمارباز میشوند تا او نتواند عاقلانه تصمیم بگیرد. ساختار قمارخانه ها اینگونه است که قمارباز مبلغ زیادی پول تلف کند و در مقابل، به چیزی نرسد، مگر لذتی زودگذر و فانی. بخت آزمائیها سعی دارند تصویری زیبا از خود به نمایش بگذارند. آنها خود را طریقی برای تامین هزینه تعلیم و تربیت و برنامه های اجتمائی معرفی مینمایند. با این حال، آمارها نشان میدهند که شرکت کنندگان در بخت آزمائیها معمولاً کسانی هستند که به سختی میتوانند پول خرید بلیطهای خود را فراهم آورند. مقاومت در برابر وسوسۀ "سریع پولدار شدن" برای کسانی که نا امید و مستأصل هستند، غیر ممکن است و شانس برنده شدن نیز بینهایت اندک میباشد، طوریکه زندگی بسیاری در نتیجۀ قمار به نابودی کشانده شده است.

چرا درآمد بخت آزمایی، خداوند را خوشنود نمینماید؟ بسیاری از مردم ادعا میکنند که پول بدست آمده از قماربازی یا بخت آزمایی را به کلیسا خواهند داد و یا اینکه در دیگر راههای شایسته صرف خواهند نمود. البته این انگیزه خوبی است، اما حقیقت این است که این پول، کمتر برای اهداف روحانی به مصرف میرسد. تحقیقات نشان میدهند که اکثر برندگان جوایز کلان، بعد از چند سال در وضعیت مالی بدتر از سابق به سر میبرند. تعداد بسیار کمی هستند که حقیقتاً پول بُرده را در راههای پسندیده ای صرف کنند . با این حال، خداوند احتیاجی به پول ما برای پیشبُرد کار خود در جهان ندارد. امثال 13: 11 میگوید: "دولتی كه از بطالت پيدا شود در تناقص میباشد، اما هر كه به دست خود اندوزد در تزايد خواهد بود." خداوند قادر مطلق است ومیتواند احتیاجات کلیسا را از منابع قابل اطمینانی فراهم نماید. آیا پولی که از فروش مواد مخدر و یا دزدی حاصل شده است میتواند خدا را جلال دهد؟ پولی که با انگیزۀ ثروتمند شدن و از طریق دزدی فقرا حاصل شود چیزی نیست که خدا آن را بطلبد و یا محتاج آن باشد.

اول تیموتائوس 6 : 10 به ما میگوید: "زيرا كه طمع ريشه همۀ بدیهاست كه بعضی چون در پی آن میكوشيدند، از ايمان گمراه گشته، خود را به اقسام دردها سُفتند". عبرانیان 13 : 5 اعلام میدارد که: "سيرت شما از محبتِ نقره خالی باشد و به آنچه داريد قناعت كنيد زيرا كه او گفته است: «تو را هرگز رها نكنم و تو را ترك نخواهم نمود»". متی 6 : 24 اظهار میدارد: "هيچ كس دو آقا را خدمت نمیتواند كرد، زيرا يا از يكی نفرت دارد و با ديگری محبّت، و يا به يكی میچسبد و ديگری را حقير میشمارد. محال است كه خدا و ممّونا را خدمت كنيد".