چگونه است که خدا در پیدایش فصل نهم با نوح عهد می بندد و به او می گوید دیگر هیچ جانداری به وسیله طوفان هلاک نخواهد شد و بعد از این، دیگر طوفانی که زمین را خراب کند نیز نخواهد بود، در حالی که می بینیم همواره بر اثر سیل و طوفان تعداد کثیری از انسان ها و موجودات زمین، از بین می روند و اماکن و بخش هایی از زمین خراب می شود؟

اگر به متن فصل 9 کتاب پیدایش با دقت توجه کنید، متوجه می شوید که خدا در باره طوفان و سیلی که تمام حیوانات و انسانها را از روی زمین نابود کند و سیل و طوفانی که تمام جهان را فرو بگیرد صحبت می کند و نه بخشی از حیوانات و انسانها یا بخشی از کره زمین. خدا مطابق وعده و عهدی که بسته است دیگر هیچگاه مانند ایام نوح تمام زمین و تمام بشر و تمام حیوانات را با سیل و طوفان نابود نخواهد کرد و پس از زمان نوح این کار را نکرده است و بر سر عهد و وفای خود بوده است!

عهد خدا در باره طوفانها و سیلهای منطقه ای نبود بلکه در باره سیل و طوفان جهان گیر بود.

پاسخ از: کشیش ورژ باباخانیان