چهار روشی که مخزن احساسات ما را پر نگه می دارند چیست؟
چهار روشی که مخزن احساسات ما را پر نگه می دارند چیست؟
(توضیح: در این مقاله واژه ای که فرسودگی ترجمه شده از عبارت burnout اتخاذ شده و معنای این عبارت در فرهنگ لغات کمبریج چنین توضیح داده شده: خستگی مفرط یا احساس ناتوانی برای ادامۀ فعالیت ها به علت کار طاقت فرسا)
با توجه به شرایط منحصر به فرد دو سال گذشته، بسیاری از کشیش ها با فرسودگی شغلی مواجه شده اند یا هنوز هم در حال حاضر هستند. اگر امروز تو نیز یکی از این افراد هستی، برایت امید هست.
هر کدام از ما نیز مانند اتومبیلمان یک «مخزن انرژی» داریم. ما مدام در حال تخلیۀ آن یا پر کردن آن هستیم. هیچ کس دوست ندارد مخزن بنزینش خالی باشد. چنین اتفاقی به خصوص وقتی در حال رانندگی در یک بزرگراه هستیم و سوخت اتومبیلمان تمام می شود، می تواند خطرناک باشد. فرسودگی شغلی نیز شبیه چنین شرایطی است. برای پیش گیری از آن، باید مخازن انرژی مان را پر نگه داریم.
عیسی در متی 11: 28-30 چنین فرمود: « بیایید نزد من، ای تمامی زحمت کشان و گران باران، که من به شما آسایش خواهم بخشید. یوغ مرا بر دوش گیرید و از من تعلیم یابید، زیرا حلیم و افتاده دل هستم، و در جان های خویش آسایش خواهید یافت. چرا که یوغ من راحت است و بار من سبک.»
این سخنان عیسی به ما چهار راه حل را پیشنهاد می کنند که با انجام آن می توانیم مخزن احساساتمان را پر نگاه داریم:
1. از وضعیت کنونی خود بیزار شو!
اگر می خواهی مخزن پری داشته باشی، باید اول نارضایتی خود را در ناحیه ای از زندگی ات پذیرا باشی و به آن اعتراف کنی! با احساس گرماست که تغییر می کنیم و نه هنگام دیدن نور!
در مزمور 23: 2 در مورد خدا چنین آمده: «در چراگاه های سرسبز مرا می خواباند، نزد آب های آرام بخش رهبری ام می کند.» گاهی اوقات، خدا نیز از لحظات سخت استفاده می کند تا همانند یک چوپان که گوسفندان خود را می خواباند، ما را وادار به استراحت کند.
شاید با تمام موارد این مقاله از نظر ذهنی هم عقیده باشی اما هنوز تغییری نکنی و مانند شش ماه گذشتۀ خود همچنان در خستگی مفرط و فرسودگی خود ادامه دهی. در نتیجه به جز این که در بستر بیماری بیفتی، از خستگی خود نیز مریض و خسته باقی می مانی!
2. نزد عیسی بیا
توجه داشته باش که در متی 11: 28 عیسی نمی گوید به کلیسا بیا یا به مراسم و آئین ها روی بیاور بلکه می فرماید: «نزد من آیید». پادزهر دردی که احساس می کنی، خود عیسی است و نه چیز دیگری.
برای عیسی مهم نیست چرا پیش او می روی بلکه برای او این اهمیت دارد که پیش او بیایی. شاید به او نزدیک شوی و بگویی: «من خسته، فرسوده، مضطرب، و افسرده ام.» اما هیچ کدام از این سخنان تو عیسی را غافلگیر نمی کند و به تو نمی گوید: « آقا تو یک کشیش هستی، و نباید این احساس را داشته باشی.”
عیسی از همه چیز تو آگاه است. گذشته، حال و آیندۀ تو. هیچ چیز این حقیقت را عوض نمی کند که او هرگز تو را رد نمی کند.
درس های عیسی بر خلاف تمام نصیحت هایی است که از فرهنگ محیط خود می شنوی. فرهنگ ما به ما می گوید تا می توانی بیشتر کار کن و همۀ نردبان های ترقی را بالا برو. اما عیسی می فرماید: «محل ساکت و آرامی را پیدا کن. مکان دنج و خلوت تا وسوسه نشوی پیش خدا نقش بازی کنی! تا آن جا که می توانی این وقت خود را صادقانه و بسیار ساده برگزار کن. اینجاست که توجه تو به خدا معطوف می شود و فیض او را احساس می کنی.» (متی 6: 6 از ترجمۀ انگلیسی Message کتاب مقدس).
وقتی نزد عیسی می آیی، او استراحتی را که عاجزانه در جستجوی آن هستی، به تو می بخشد. عیسی فرمود: «من به جان تو استراحت می بخشم». این عمیق ترین آرامشی است که می توانی به چنگ آوری. مشکل تو ماهیچه یا فکر خسته نیست بلکه جان خسته است. عیسی به جان تو آرامی می بخشد.
3. کنترل را رها کن
عیسی در متی 11: 29 می فرماید: «یوغ مرا بر دوش گیرید.» کشیش عزیز، احتمالاً متوجه هستی که منظور عیسی از یوغ در این مثال از زندگی روستایی، دو جنبه دارد یعنی شراکت و کنترل. وقتی با عیسی هم یوغ هستیم، با هم در یک جهت با گام های هماهنگ حرکت می کنیم. اما به منظور تحقق این عمل، می بایست از کنترل کردن دست برداریم.
ترجمۀ انگلیسی Message از کتاب مقدس، رومیان 3: 28 را چنین بیان می کند: «ما بالآخره دریافتیم که زندگی ما با خدا و دیگران زمانی همراه می شود که به او اجازه دهیم سرعت گام های ما را با خود هماهنگ سازد و با غرور و اضطراب از میدان خارج نشویم.» اغلب اوقات می خواهیم بدویم و سرعت خود را از او بیشتر می کنیم و همین ما را خسته می کند. ما به شدت به خدا احتیاج داریم تا گام های ما را با سرعت خود تنظیم کند و به ما بگوید سرعت خود را چه وقت بیشتر و چه وقت کمتر کنیم.
مشکل بسیاری از ما، مخصوصاً کسانی که خدمتی داریم، این است که یوغ های بسیار زیادی دور و بر خود داریم. و سعی می کنیم بسیاری را راضی نگه داریم. عیسی به ما می فرماید تا یوغ او را که یوغی سبک و راحت است برداریم. اگر با او هم گام شویم، نیروی لازم را برای انجام خدمتی که خوانده شده ایم به ما می بخشد.
4. اعتماد کردن را یاد بگیر
عیسی نمونۀ یک زندگی هدفمند و پر از صلح و آرامش برای ما بود. پس در حالی که در متی 11: 28- 29 به ما می آموزد چگونه آرامش بیشتری داشته باشیم، این را نیز توصیه می کند که به او نگاه کنیم و از او یاد بگیریم. به سخنی دیگر کلام او را بخوانیم.
با این که یاد گرفتن وقت کافی از ما می خواهد، به خاطر داشته باش که برنامۀ کاری تو، یک شبه اشباح نشده. پس یک شبه هم ریتم زندگی با عیسی را یاد نمی گیری. اما خبر خوش این است که عیسی استاد ملایمی است. برخورد ملایم او یکی از پادزهرهای عالی درمقابل بار اضافی توست.
گاه بار اضافی ما نتیجۀ خشم و گستاخی ما است. ما بیش از حد متعهد می شویم و لحظه ای درنگ نمی کنیم، مکث نمی کنیم و فکر نمی کنیم. این عملی خشونت آمیز است. ما آن قدر گستاخ هستیم که می خواهیم هر کس و هر چیز را در کنترل خود داشته باشیم و فکر می کنیم برای خود و دیگران بهترین راه حل ها را داریم.
عیسی می فرماید پاسخ این معضل در فروتنی است. او به ما یادآور می شود که رهانندۀ این دنیا، ما نیستیم بلکه خودش!
برای پیروی از نمونۀ عیسی، یک عمر لازم است. اما در حالی که مشغول آن هستیم، او دائماً مخزن ما را پر نگه می دارد.
نوشتۀ کشیش ریک وارِن
ترجمۀ اِلما غریبیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
