چطور می توانم بدانم چیزی گناه است؟

در این سوال دو موضوع نهفته است، چیزهایی که کتاب مقدس بطور مخصوص به آنها اشاره می کند و آنها را گناه می خواند و چیزهایی که کتاب مقدس بطور مستقیم از آنها بعنوان گناه یاد نمی کند. لیست کتاب مقدسی گناهان مختلف در امثال سلیمان 6 : 16-19 و غلاطیان 5 : 19-21 و 1 قرنتیان 6: 9-10 آمده است. شکی نیست که این قسمتها کارهایی را ذکر می کنند که گناهند و چیزهایی هستند که خدا آنها را تأیید نمی کند. شکی نیست که کتاب مقدس قتل، زنا، دروغ، دزدی، وغیره را گناه اعلام می کند. مسئلة سختتر تعیین گناه است در مواردی که کتاب مقدس دربارة آن مسئله مستقیما حرفی نزده باشد. وقتی کتاب مقدس در مورد موضوع بخصوصی صحبت نمی کند، اصول کلی کلام خدا می توانند ما را راهنمایی کنند.

اولا، وقتی در کتاب مقدس از موضوعی بطور خاص صحبت نکرده است، بهتر است بجای اینکه بپرسیم آیا اینکار بد است، بخواهیم مطمئن شویم که آن کار حتما خوب باشد. مثلا کتاب مقدس می گوید، "زمان را دریافته پیش اهل خارج بحکمت رفتار کنید."(کولسیان 4: 5). این چند روزة عمر ما در این دنیا در عین حال که بسیار کوتاه است، اما در ارتباط با ابدیت آنقدر با ارزش است که ما نباید وقتمان را برای چیزهای خود خواهانة خود بگذرانیم، در عوض باید آنرا برای "آنچه بحسب حاجت و برای بنا نیکو باشد" (افسسیان 4: 29) صرف نماییم.

می توانیم اینطور امتحان کنیم که از خود بپرسیم آیا صادقانه می توانیم با وجدان راحت، از خدا بخواهیم که آن عمل بخصوص را برای هدف خوب خود استفاده کند؟ "پس خواه بخورید خواه بنوشید خواه هر چه کنید همه را برای جلال خدا بکنید" (1 قرنتیان 10: 31). اگر جایی برای شک هست که آیا آن کار خدا را خوشحال می کند یا نه، بهتر است که آن کار ترک کرده شود. "لکن آنکه شک دارد اگر بخورد ملزم می شود زیرا به ایمان نمی خورد و هر چه از ایمان نیست گناه است" (رومیان 14: 23). ما باید بیاد داشته باشیم که بدنهای ما، مثل روحهایمان، فدیه داده شده اند و متعلق به خدا هستند. نمی دانید که بدن شما هیکل روح القدس است که در شما است که از خدا یافته اید و از آن خود نیستید؟ زیرا به قیمتی خریده شدید پس خدا را به بدن خود تمجید نمایید" (1 قرنتیان 6: 19-20). این حقیقت بزرگ باید اثر حقیقی روی آنچه انجام می دهیم و هر جا می رویم بگذارد.

بعلاوه، ما باید اعمالمان را ارزیابی کنیم نه فقط در رابطه با خدا، بلکه در رابطه با اثر آنها بر روی خانواده مان، دوستانمان، و بطور کلی بر روی مردم. حتی اگر چیز بخصوصی ما را شخصا صدمه نزند، اگر روی دیگران اثر بگذارد و به آنها صدمه بزند، گناه است. "گوشت نخوردن و شراب ننوشیدن و کاری نکردن که باعث ایذاء یا لغزش یا ضعف برادرت باشد نیکو است……ما که توانا هستیم ضعفهای ناتوانانرا متحمل بشویم و خوشی خود را طالب نباشیم" (رومیان 14: 21، 15: 1).

بالاخره، بیاد داشته باشید که عیسی مسیح خداوند و نجات دهندة ماست، و چیز دیگری نباید بتواند بر تبدیل ما به ارادة او تقدم یابد. نه هیچ عادتی و نه هیچ مخلوقی و یا خواسته ای اجازه دارد کنترل زندگی ما را داشته باشد، فقط مسیح این اقتدار را دارد. "همه چیز برای من جایز است لکن همه چیز مفید نیست. همه چیز برای من رواست لیکن نمی گذارم که چیزی بر من تسلط یابد" (1 قرنتیان 6: 12). و "آنچه کنید در قول و فعل همه را بنام عیسی خداوند بکنید و خدای پدر را بوسیلة او شکر کنید" (کولسیان 3: 17).

منبع: www.gotquestions.org