در کتاب پيدايش خوندم «پس تارح پسر خود ابرام را برداشته و با ايشان از اوركلدانيان بيرون رفتند.» اين از نظر تاريخی درست نيست كه كلدانی ها در سال ٦٢٣ پيش از ميلاد شهر اور رو تصاحب كردند ولی حضرت ابراهيم ١٣٠٠ سال پيش از ميلاد مسيح شهر اور را ترك كردند. يعنی اون زمان شهر اور برای كلدانی ها نبوده. تورات چرا همچين حرفی زده؟

در کتاب پيدايش خوندم «پس تارح پسر خود ابرام را برداشته و با ايشان از اور كلدانيان بيرون رفتند.» اين از نظر تاريخی درست نيست كه كلدانی ها در سال ٦٢٣ پيش از ميلاد شهر اور رو تصاحب كردند ولی حضرت ابراهيم ١٣٠٠ سال پيش از ميلاد مسيح شهر اور را ترك كردند. يعنی اون زمان شهر اور برای كلدانی ها نبوده. تورات چرا همچين حرفی زده؟

برای پاسخ به این پرسش شما، ابتدا می بایست این را بررسی کرد که شهر اور در کجا واقع شده و تاریخچۀ آن کدام است و سپس کنکاش خود را ادامه دهیم. پس با دانش به این که کلدانیان چه کسانی بودند، خود به خود به پاسخ خود دست می یابیم. این را نیز باید در نظر داشته باشیم که واقعۀ ابراهیم و سکونت او در شهر اور توسط موسی خطاب به قوم اسرائیل در آن زمان نوشته شده و موسی اشاره به اور در زمان مخاطبین خودش می کند و نه به شهر اور در زمان ابراهیم.

اور نام شهری باستانی در جنوب میانرودان بود. به زبان ساده تر میان‌رودان یا بین‌النهرین یا میان‌دورود.، نام منطقه‌ای جغرافیایی است که میان دو رود دجله و فرات جای گرفته‌است. بیشتر سطح این منطقه در کشور عراق امروزی است و در گذشته مدتی نیز بخشی از سرزمین کهن ایران باستان بوده‌است. این مکان به عنوان یکی از شهرهای تمدن سومر وکلده، یکی از مناطق باستانی پراُبُهَت در عراق به حساب می آمد. این شهر که از آن چندین بار در کتاب مقدس به عنوان زادگاه ابراهیم نام برده شده یکی از مهم‌ ترین شهرهای تمدن سومر در ربع اول هزاره سوم پیش از میلاد و از زنده‌ ترین و فعال ترین مراکز شهری در جنوب بین‌النهرین در قرونِ ذکر شده بود.

بنابراین اور جزء تمدن کلدانیان محسوب می شده.

کَلده یا کلدان (به اکدی: māt Kaldu) نام یکی از بخش‌های تمدن بابل است که در هزارۀ اول قبل از میلاد مهم ترین حکومت میان رودان را تشکیل می‌ دادند.

پایتخت (یا بزرگترین شهر) کلدانیان، بیت یاکین نام داشت و در کرانۀ سمت چپ فرات، میانِ بصره و ناصریۀ کنونی قرار داشت. حاکم کلدانیان نیز پادشاه بیت یاکین نامیده می‌شد. همان‌ طور که بابلی‌ها پادشاهِ خود را پادشاهِ بابل می‌نامیدند.

کلدانی‌ها از نژاد اصیل سامی بودند. خاستگاه آنان احتمالاً عربستان بوده است. زبان کلدانیان از زبان‌های سامی بابلی بود و شباهت‌هایی به زبان آسوری داشت، در دوره‌های بعدی زبان بابلی و سپس زبان آرامی جای آن را گرفت. آن ها بخشی از تمدن بابلی به‌شمار می‌آمدند و در خواندن و نوشتن استاد بودند و زبردستی شگفتی در سحر و جادو و علوم غریبه  داشتند. به طوری که در دوران حکومت ایرانیان کلمۀ کلدانی به معنای ستاره شناس و جادوگر به کار می‌رفت.

یکی از مشهورترین پادشاهان آنان به نام بُختُ نَصر (نَبوکَدنَصَر) بود که ۴۰ سال پادشاهی نمود و مصریان را شکست داد و پایتخت یهودیان (اورشلیم) را تسخیر و ویران کرد و هزاران یهودی را به اسارت گرفت و به بابل آورد. در دوران این پادشاه دانش ریاضیات و اخترشناسی پیشرفت فراوانی کرد و تقسیم شبانه‌ روز به ۲۴ ساعت و هر ساعت به ۶۰ دقیقه و هر دقیقه به ۶۰ ثانیه، و تعیین ماه‌های خورشیدی و قمری و پیش‌بینی خورشید گرفتگی و ماه گرفتگی و جز این‌ها، از اکتشافات این دوره است.

در سدۀ ششم  پیش از تولد مسیح نبوکدنصر دوم پادشاه بابل، این شهر را بازسازی کرد. واپسین شاه بابل نبونید زیگورات آن را بازسازی کرد. وی به بزرگ‌ ترین دخترش مأموریت کاهنه بزرگ در اور داد. او پرستشگاه‌ها را زینت داد و زیگورت ننا را سراسر تعمیر کرد و بلندی آن را ۷ طبقه اضافه نمود و آن را مانند پرستشگاه مردوک بابل ساخت.

سپس اور تحت کنترل ایران در آمد و سقوط کرد، چنان‌ که از ۵۵۰ (پیش از میلاد) در سراشیب رکود افتاد و تا ۵۰۰ پیش از میلاد کسی در آن نمی‌ زیست. شاید دلیل ترک شهر خشک سالی و کج شدن بستر رودها بوده باشد.

بنابراین بین دو جملۀ شما، مطابق با فاکتور های تاریخی، اور متعلق به تمدن کلدانیان است و تمدن کلدانیان ریشۀ تاریخی قدیمی دارد و در قرن ششم قبل از میلاد  این شهر یعنی اور دوباره مورد بازسازی قرارگرفت.

برای اطلاع بیشتر در مورد اور و تمدن کلدانیان به کتاب تاریخ تمدن ویل دورانت مراجعه نمایید.

پاسخ از استاد علی خیراندیش