وسایل موسیقی در کتاب مقدس: دوران پادشاهان- سنج یا MSILTAYIM و SELSLIM

سنج یا SELSLIM و MSILTAYIM

تفسیر  این واژه مشکل نیست و برگرداندن آن به شکل سنج صحیح است. کتاب مقدس هیچ توضیح اضافی در مورد آن نمی دهد. این ساز حدود 1100 ق.م. در اسرائیل رواج داشت و اشتباه است اگر تصور کنیم یهودیان آن را از مصر به کشور خود آورده باشند. واژۀ msiltayim احتمالاً به معنی سنج های کوچکی بودند که به انگشت شست و انگشت میانه وصل می گردید. «سنج های با صدای بلند» دارای دو صفحۀ بزرگ بودند که هر کدام در یک دست قرار می گرفت و به یکدیگر نواخته می شد. البته هر دوی این واژه ها به صورت مترادف به کار می رفتند. سنج ها در مراسم عبادی معبد و یا برای مقاصد جنگی استفاده می شدند. در کتاب مقدس اولین بار در 2سموئیل 6: 5 به آن اشاره شده است و پس از آن در 1تواریخ 13: 8؛ 16: 5؛ مزمور 150: 5؛ 1تئاریخ 15: 16، 19؛ 1تواریخ 13: 1 ذکر شده است.

دانیال 3: 5، 7 شامل فهرستی از ابزار موسیقی به زبان آرامی است که بعضی از آنان سازهای زهی می باشند. Qaythros (که در KJV چنگ harp و در فارسی به عود ترجمه شده است) همان کینور عربی است. واژۀ ارامی Pesanterin (در KJV ، سالتری psaltery و در فارسی به سنتور ترجمه شده است). با نول همانند است ولی بعضی آن را dulcimer که از خانوادۀ سنتور است یکی می دانند. اشتباه است اگر Dulcimer را کمانچه ترجمه کنیم، زیرا dulcimer از سازهای خانوادۀ سنتور است. ولی کمانچه، سازی است زهی که با کمان به صدا در می آید. کمانچه دارای سه سیم بوده که دو سیم اول از ابریشم تابیده شده و سیم سوم را فلزی می انداختند. ساز دیگر که Sabbeka است ساز زهی است که اشتباهاً به sackbut که یک ساز بادی است ترجمه شده است. این ساز سه گوش است و سیم های آن مانند یک پل بر روی آن کشیده شده است. ساز دیگری که در دانیال 3: 5 اشتباهاً جزو سازهای زهی ترجمه شده است sumponysh است که در KJV به غلط dulcimer ودر فارسی به کمانچه برگردانده شده است. این ساز در واقع نوعی نی (Pipe) می باشد، ترجمۀ NIV این مشکل را تصحیح کرده است. یکی از سازهای بادی نامبرده شده در همین متن mashrogita ( در KJV ، flute ترجمه شده است) که در فارسی سرنا ذکر شده است. سرنا نیز همانند این ساز نوعی ساز بادی است. سرنا سازی است دمیدنی دارای دو زبانۀ مضاعف که در لغت از دو کلمۀ سور به معنی شادی و نای که همان نی است ترکیب شده است.

عبرانیان موسیقی را که قویاً با مذهب وابسته ساخته بودند به درجۀ قابل ملاحظه ای از تکامل رساندند. به طور خلاصه می توان گفت آلات موسیقی ایشان بر سه نوع بود:

1) آلات زهی چنگ زده

مانند کینور: چنگی که داری نقشی مقدس بود

2) آلات بادی

مانند هیل: فلوتی از جنس نی یا چوب و شوفار یعنی شیپوری خمیده

3) آلات ضربی

مانندتف و مانانایم که سیستر تکامل یافته است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس