هفت اصل مهم در رشد مسیحی (اعمال رسولان 2: 42-47)

این سؤال بسیاری از افرادی است که جدیداً به خداوندمان عیسی مسیح ایمان آورده اند و به خانواده او یعنی کلیسا پیوسته اند.

در این پیام به هفت اصل مهم، جهت رشد یک پیرو عیسی مسیح، اشاره خواهیم کرد:

1. مطالعه مداوم و مرتب کلام خدا

خیلی مهم است که شخص مسیحی با مطالعه مداوم و منضبط کلام خدا، با خدای کتاب مقدس و ایمان خویش آشنا شود و هر روزه نوری جدید برای راه خویش در این دنیای تاریک دریافت کند. (مزمور 119: 105) و از طریق کلام خدا با خواست و اراده و نقشه خدا در زندگی اش مطلع شود. کلام خدا شمشیر روح خدا نامیده شده و ممیز افکار و نیتهای قلب (عبرانیان 4: 12 و یعقوب 1: 23 و 24)

1. داشتن وقت منظم و منضبط دعا و پرستش هر روزه شخصی و نیز شرکت در دعا و پرستش کلیسایی.

شخصی مسیحی بدون دعا و داشتن رابطه منظم و دائم و شخصی با خدای خویش نمی تواند به راه خویش ادامه دهد! (متی 6: 6) پرستش، اوج رابطه یک مسیحی با خدا است. دعای مسیحی تشکیل شده از: پرستش و شکرگزاری و درخواستهای شخصی و شفاعتها برای موضوعات گوناگون (که دعا برای بیماران و دیگر موارد از این قبیل می باشند.) دعا در نبرد روحانی روزانه یک مسیحی، جایگاه ویژه ای دارد که می توان آن را سنگر ما در جنگ دانست (افسسیان 6: 18) عیسی مسیح فرمود: " بیدار باشید و دعا کنید."(متی 26: 41؛ مرقس 13: 33؛ لوقا 18: 11؛ لوقا 21: 36)

در اینجا باید تأکید کرد که این مسئله به انضباط یک شخص مسیحی بسیار مرتبط است و داشتن نظم و انضباط و پشتکار امری واجب است که باعث ایجاد نوعی عادت زیبا در ما می شود.

1. شرکت مرتب و منظم و دائمی در مشارکتهای کلیسایی (چه در خانه ها و چه در جمع های بزرگ) (عبرانیان 10: 25)

شخصی که عاشق مسیح است و می خواهد او را با سرسپردگی و وقف کامل پیروی کند، می بایست برای مشارکت با قوم او نیز غیرت و اشتیاق شدید داشته باشد. داود در مزامیر این اشتیاقش را اینگونه بیان می کند (مزمور 27: 4 و 122: 1)

مشارکتهای صحیح کلیسایی باعث رشد و شکل گیری شخصیت مسیح در ما و شباهت مداوم ما به مسیح می شود. (منظور از بنا شدن از برادران و خواهرانمان در کلیسا همین است که در اول قرنتیان 14 و رساله افسسیان به وضوح دیده می شود. افسسیان 4: 12 و 13)

شخص مسیحی با حضور فعال خود در کلیسا و با دعاها و بشارتها و تعالیم و خدمات و عطایای خویش حکمت گوناگون خدا را به ریاستها و قدرتها نشان می دهد (افسسیان 3: 10) و نیز در کلیساست که افراد برای خدمت خویش توسط مردان و زنانی که در کلیسا قرار داده شده اند، آماده و مجهز می شوند.(افسسیان 4: 11 و 12)

هیچ چیز نتواند مانع شما از حضور دائمی تان در کلیسا شود. همانگونه که برای شما و مقامات کشوری که زندگی می کنید اهمیت دارد که سر وقت به قرار خود برسید، می بایست چندین برابر بیشتر، برای قرار خود با خالقتان خدا و قومش در کلیسا، اهمیت قائل شوید و قرارهای خود را با جلسات کلیسایی تنظیم کنید و هیچگاه مشارکت کلیسایی را به خاطر میهمانی ها یا قرارهای دیگر از دست ندهید.

1. خدمت در کلیسای محلی، باعث رشد ما در ایمانمان می شود.

خدمت در کلیسای مسیح بُعدی وسیع دارد. از شستن توالتها گرفته تا خدمت به فقرا و عیادت بیماران و ملاقات زندانیان و کمک به یتیمان و بیوه زنان و…

عطا و استعدادی که خدا به شما داده کشف کنید و از آن به نحو احسنت در این خدمت استفاده کنید.

1. رسانیدن پیام خوش انجیل به دنیای گمشده، از مواردی است که می تواند باعث زنده و پویا ماندن ما در مسیح شود.

در متی 28: 19 عیسی مسیح از ما خواهش یا تمنا نکرد که به تمام عالم برویم و شاگرد بسازیم بلکه یک فرمان یا دستور داد. همه کلیسا در عهد جدید و دوران بعد از آن تا به حال مشغول این خدمت بوده اند و از این حکم مسیح اطاعت کرده اند. اگر مسیحیان خبر خوش انجیل را با زندگی و خدمات و پیامشان به دنیا نرسانیده بودند، امروزه اثری از مسیحیت در دنیا نمی بود. اما رشد مسیحیت در کشورهایی مثل کره جنوبی و چین و نیجریه و بسیاری کشورهای دیگر، امروزه تحت تأثیر همین اطاعت کلیسا از فرمان مسیح بوده است. پولس رسول می فرماید: " وای بر من اگر بشارت ندهم!" (اول قرنتیان 9: 16)

بشارت ما باعث تبدیل و تغییر در اطراف ما می شود (چه در زندگیهای شکست خورده و خراب مردم و چه در اجتماع ما).

نجات جانها به بشارت ما بستگی دارد.

این افتخاری است که این خبر خوش را به مردم برسانیم.

آنچه خدا در زندگی شما کرده با دیگران تقسیم کنید. منظور از رسانیدن بشارت یا دادن شهادتمان، بحث و درگیری با مردم نیست بلکه تنها گفتن داستان نجات ما به دیگران است.

1. خواندن کتابهای مفید مسیحی و مطالعات وسیع و گسترده نیز باعث رشد یک شخص مسیحی می شود. دانیال در علوم زمان خود یکی از افراد برجسته در امپراطوری بابل و فارس بوده است و اکثر مردان و زنان خدا در عهد عتیق و جدید اهل مطالعه و تحقیق بوده اند. با مطالعه کتب مفید مسیحی و تجربیات مردان و زنان خدا در برخوردشان با مسائل گوناگون روزمره زندگی، می توانیم در کلیسای خداوند مفید بوده و در ایمانمان به مسیح و شکل گیری شخصیتمان رشد کنیم.
2. دادن هدایا و ده یک به کلیسا و دانش و عمل به اینکه مال و اموال ما متعلق به خدا است و ما فقط ناظران آن هستیم، نقش بسیار اساسی در رشد ایمان مسیحی ما دارد.

• مردان و زنان خدا که در تمام تاریخ کتاب مقدس و کلیسای مسیح در خدمت و زندگی خویش بسیار مؤثر بوده اند، افرادی بوده اند که از مال و جان و همه چیز خود برای خداوند گذشته اند. این تنها مختص کشیشان و واعظان و خادمین کلیسا نیست بلکه به همه پیروان او مرتبط است.
• هدایا و ده یک ما پرستشی است که به خدا تقدیم می کنیم.
• این مسئله نشان دهنده شدت یا ضعف سرسپردگی ما به مسیح است: " هر جا گنج توست، دل تو نیز آنجا خواهد بود." (متی 6: 21) این حقیقتی مسلم است که هر شخص بر اساس الویتهای زندگی خود، خرج نیز می کند. اگر الویت زندگی شما رفاه شخصی شما است، برای آن نیز خرج خواهید کرد، اگر الویت زندگی شما زندگی لوکس است، همانگونه نیز خرج خواهید کرد. اما شخصی که الویت او خدا و کلیسای او است، به نوعی دیگر خرج خواهد کرد. البته لازم به ذکر است که کلام خدا می فرماید: کسی که به اهل خانه خود نرسد، از بی ایمان نیز بدتر است (اول تیموتاؤس 5: 8) بنده شاهد اشخاصی در خدمت خدا بوده ام که به این آیه توجه خاصی نداشته اند و باعث زخمی شدن افراد خانواده شده اند و با اینکه بهترین خود را فدای خدا و کلیسا کرده اند، اما خانواده خویش را زیر پا گذاشته اند و این خدا را خوشنود نمی سازد.
• با گذشتن از مال خویش برای کار خدا، اعلام می کنیم که با خدا همکاران هستیم و در کار او سهیم هستیم.
• افراد خسیس نه فقط در کلیسا بلکه در دنیای بی ایمان نیز افرادی بازنده هستند.

دلایل کتاب مقدسی برای دادن ده یک:

ده یک در عهد عتیق:

 

• ابراهیم اولین شخصی است که در کتاب مقدس به او در باره ده یک اشاره شده است. او پدر ایمانداران بود. همچنین یعقوب نیز به ده یک در دعایش خطاب به خدا اشاره می کند. این مسئله نشان می دهد که ده یک امری جا افتاده در زمان ابراهیم و اسحاق و یعقوب بوده است. مسلماً یعقوب این امر را از پدر خویش اسحاق یاد گرفته بود. (پیدایش 14: 20، 28: 22) و فراموش نکنیم که این امر در زمان اعطای شریعت شروع نشده بلکه قبل از آن!
• در شریعت موسی نیز تأکید زیاد بر ده یک و هدایا می شد. و چندین بار در کلام خدا اشاره شده که قوم خدا به اندازه ای هدایا برای رهبرانشان آوردند که رهبران آنها مجبور شدند بگویند کافی است و بیش از حد نیاز، آورده اید!!!

این هدایا می بایست از ته دل و با میل و رغبت و اختیار و آزادی کامل و با سرسپردگی و وقف به خداوند تقدیم می شد (خروج 25: 2؛ اول تواریخ 29: 5 و 6 و 9 و 17 تأکید شود). (اول تواریخ 29: 1-19 قرائت شود) (دوم قرنتیان 9: 7)

• در ملاکی باب 1: 6-14 و فصل سوم آن شاهد این هستیم که قوم خدا چگونه در دادن هدایا و ده یکهایشان قاصر آمده و آن را حقیر شمرده بودند و خدا آنها را به شدت توبیخ می فرماید. پس این امر تا زمان ملاکی ادامه داشته است (توجه داشته باشید که ملاکی حدود400 سال پیش از میلاد مسیح می زیست و آخرین نبی عهد عتیق است.)

ده یک و هدایا در عهد جدید:

چرا در عهد جدید به ده یک اشاره ای نشده است و دلایل عهدجدیدی برای ده یک و هدایا:

• عیسی مسیح بارها افراد را به ترک مال و دادن هدایا و حتی ده یک ترغیب و تشویق کرد (متی 23: 23)
• نباید فراموش کرد که دادن ده یک در ایام عیسی مسیح امری عادی بود ومسیحیان اولیه از میان یهودیان بودند و مسلماً این امر بصورت عادی و با تأکید زیاد مسیح به دادن اموالمان برای کار خدا در عهد جدید ادامه داشت.
• هیچ آیه در رد ده یک در عهد جدید وجود ندارد! بسیاری می گویند در عهد عتیق پیش از اعطای شریعت، ختنه نیز می شدند پس ما نیز می بایست ختنه شویم!!!؟؟؟ باعث تعجب است که این را بعضی از استادان کتاب مقدس به آن اشاره می کنند و به این مسئله توجه ندارند که ختنه امری منتفی در عهدجدید است، اما ده یک چطور؟ به هیچ وجه.

چرا می بایست ده یک دهیم؟

• دادن ده یک امری زیبا و پسندیده از این نظر است که نشان دهنده وقف و سرسپردگی ما به مسیح است. (متی 6: 21)
• با این کار به خدا اعلام می کنیم که مال من از آن توست و آنچه دارم به تو تعلق دارد. (اول تواریخ 29: 14)
• ده یک سیستمی زیبا و پسندیده است که باعث پیشبرد کار خدا بطور منظم و منضبط می شود و جماعت کلیسا می تواند مطمئن باشد که هفتگی یا ماهیانه، مبلغی مشخص در حساب کلیسا برای انجام خدمت خدا وجود دارد، در حالی که اگر کلیسایی فقط به هدایای مردم وابسته باشد، نمی تواند با درایت و دوراندیشی برای امورات خدمتی برنامه ریزی و بودجه بندی مشخصی بکند. پس می بینیم خدا، با قرار دادن چنین حکمی در کلامش باعث نظم و انضباط در امور مالی خدمت کلیسا و قوم خود شده است.

هر خانواده ای می بایست درآمدی ثابت داشته باشد تا بتواند مطابق آنچه وارد می شود، هزینه کند. خانواده خدا ار این امر مبرا نیست.

• با اهدای ده یک هایمان به خدا اعلام می کنیم که تو برای من مهمترین هستی و اولین الویت را در زندگی من داری.
• با دادن ده یک ها و هدایایمان در ایمان خود به مسیح رشد می کنیم و تبدیل به همکاران خدا می شویم.
• دادن ده یک و هدایا کاشتن بذری است که ثمرات عالی ببار می آورد (دوم قرنتیان 9: 6-10)

موانع یا سوء تفاهمات در باره ده یک:

• آیا بیوه زنی که هیچ رمقی ندارد یا پناهنده ای که ماهیانه اندک درآمدی دارد می بایست ده یک دهد؟ آیا این ظلم به چنین شخصی نیست؟

پاسخ: بسیار مهم است که شخص به این مسئله با چه دیدی نگاه می کند. با توجه به سوء استفاده هایی که دولت و رهبران مذهبی ایران از مسائل مالی کرده اند و حتی اروپائیان و آمریکائیان و کشورهایی که تاریخ و فرهنگ مسیحی داشته اند از کلیسا دیده اند، این امری عادی است که فکر کنیم، همان مسائل ادامه دارد و تکرار می شود و این به نوعی سوء استفاده مالی است!!!

با در نظر گرفتن این مسائل، حائز اهمیت است که به این نکات توجه کنیم:

• چنین اشخاصی حاضرند به سازمانها و ارگانهایی که به هیچ وجه مسیحی نیستند و سوء استفاده های کلان تر از کلیساها کرده اند هدیه بدهند!!! چرا؟
• آیا وجود ضعف و بی اعتمادی ما به رهبران مذهبی می تواند مانع از سرسپردگی ما به خداوند شود؟
• شاید رهبران مذهبی سوء استفاده هایی در تاریخ کلیسا یا عهد عتیق کرده باشند که آنها جواب خود را مانند حنانیا و سفیره و بسیاری نمونه های زیاد دیگر کتاب مقدس و تاریخ پس خواهند داد. اما مهم است که انگیزه ما در دادن ده یکها و هدایایمان این باشد که ما به خدا ده یک و هدایایمان را می دهیم. (داستان شخصی که می خواست یک سکه در هدایا بیاندازد و بعد متوجه می شود که سکه طلا در جعبه هدایا انداخته است).
• آیا دادن ده یکِ یک بیوه زن و یا پناهجو امری ظالمانه است؟ اگر این مسئله به زور و اجبار انجام شود، کاملاً موافقم که ظالمانه است. اما فراموش نکنیم که چه در عهد عتیق و چه در عهد جدید پناهجویان و بیوه زنانی بوده اند که از همه چیز خود برای فدا کردن برای این خدا، با عشق و علاقه و وقف و سرسپردگی دریغ نکرده اند. مانند: بیوه زن در ایام ایلیاء (اول پادشاهان 17: 8-13)(مرقس 12: 43) توجه داشته باشید که خدا از این فداکاری بیوه زنان خوشنود بود. و نیز فراموش نکنیم که قوم خدا در زمان نحمیا و دانیال و حزقیا و ارمیاء پناهجویانی بودند که وضعیتشان خیلی بدتر از زمان ما بود و برای خدا فداکاریهای مالی کردند (نحمیا 12: 44)
• تعلیمی وجود دارد که می گوید: ده یکها و هدایا هیچگاه بصورت پول نبوده بلکه از گله یا محصولات زمین بوده است!!! نباید فراموش کرد که این به خاطر نوع معاملات آن زمان بوده است و در صورتی که آن معاملات را با امور تجاری امروزی مقایسه کنیم، در واقع پول جای معاملات پایاپای را گرفته است.
• بعضی نیز برای فرار از مسئله ده یک این موضوع را پیش می کشند که تأئید مسیح از ده یک خطاب به فریسیان بود و نه مسیحیان که تحت شریعت نیستند. در پاسخ به چنین اشخاصی باید بگوییم که: آیا این مسئله در باره همه مسائلی که مسیح با فریسیان مطرح کرد نیز صدق می کند یا خیر؟ پس مسئله ریاکاری فریسیان و یا دیگر مسائل اشتباه آنان که مسیح به آنان گوشزد می کرد، فقط برای آنان بوده که در زیر شریعت بوده اند و به ما مربوط نمی شود!!!
• آیا اگر همسر ما با ده یک یا هدیه دادن ما مخالف است می بایست باز هم این کار را انجام دهیم؟ خیر. اگر همسر شما شخصی بی ایمان است، می بایست با محبت و اطاعت شما از او، در مرحله اول باعث نجات او شوید و اگر ایماندار است و مخالف تقدیم هدیه و ده یک شماست، می بایست دعا کنید تا خدا این مسئله را در او مکشوف سازد تا با شما یکدل خدا را با مال خویش نیز بپرستد و تا زمانی که ایشان تمایلی نشان نداده اند، شما نمی بایست به چنین عملی دست بزنید.

فرق ده یک با هدایا:

• بعضی این ایده اشتباه را در ذهن خود دارند که با دادن ده یکشان به خانواده فقیرشان یا به یک نیازمند می توانند همان حکم خدا رااجرا کنند. این هدیه ای است که می تواند از محبت شما برای خانواده فقیرتان یا نیازمندان اعطا شود، اما در کلام خدا گفته نشده که ده یک برای این امور استفاده شود، بلکه توجه داشته باشید که همیشه گفته شده: ده یک ها می بایست به خانه خدا به منظور تأمین هزنیه های خدمات کلیسایی و حمایت از یتیمان و بیوه زنان استفاده شود. پس ده یک به خانه خدا آورده می شود (نحمیا 10: 38، ملاکی 3: 10، اعداد 18: 21)
• هر شخص می تواند به غیر از ده یک خود، هر مقدار هدیه که خدا در دلش می گذارد و یا میل و رغبت به آن دارد به هر نیازمندی کمک کند و مسلماً هیچکس نمی تواند مانع چنین امری شود.
• برای آوردن هدیه در کلیسا قبلاً دعا کنید و فکر کنید و با آمادگی قبلی هدیه خود را به خدا تقدیم کنید و مبلغ آن را با هدایت خدا تصمیم بگیرید.

نتایج دادن ده یک و هدایا:

• در کلام خدا و در تجربیات مسیحیان دنیا، شاهد برکت فراوان چه مالی و چه رشد روحانی و چه از نظر شفا و سلامتی و غیره از نتایج ده یک در زندگی هزاران هزار مسیحی بوده است.
• هدف و انگیزه اول دادن ده یک و هدایا نباید ثروتمند شدن یا برکت مالی باشد و هیچگاه با این انگیزه ده یکها و هدایای خود را به خدا تقدیم نکنیم. اگرچه خدا وعده داده و فرموده مرا در این امر امتحان کنید.
• ده یکها و هدایا ثمرات عدالت ما را خواهند افزود (دوم قرنتیان 9: 10، فیلیپیان 4: 17)
• ده یکهای ما پرستش و شکرگزاری را در دیگران ببار می آورد (دوم قرنتیان 9: 11و12)
• حتی  باعث تمجید خدا توسط اطرافیان ما و آنانیکه هنوز مطیع پیام خدا نشده اند، می شود (دوم قرنتیان 9: 13)
• باعث می شود که آنانیکه با ده یکها و هدایای خود به آنها خدمت کرده اید، در دعای خود ما را پیوسته به یاد خواهند داشت. (دوم قرنتیان 9: 14)
• هدایای ما عطری خوشبو و قربانی مقبول و پسندیده خدا نامیده شده اند (فیلیپیان 4: 18)

پیشنهاد می کنم فرصت را از دست ندهید و بهترینها را برای خدا تقدیم کنید، چون اولاً او شایسته آن است و ثانیاً با این کار در خدمت خدا شریک و سهیم می شویم و ثالثاً نشان می دهیم چقدر عاشق او هستیم!!!

چند توضیح لازم برای دادن ده یک:

• ده یک یعنی یک دهم تمام درآمد خالصی که به صندوق ما وارد می شود و نه مانده درآمد پس از صرف هزینه ها!
• برای دادن ده یک می بایست به این صورت عمل کرد:

افراد مجرد شخصاً و خانواده ها با یکدیگر با تهیه ده یکمان بر روی زانوانمان دعا می کنیم و ده یکمان را تقدیم خدا می کنیم و آن را یا از طریق بانک یا گذاشتن در پاکتی مرتب و اضافه کردن یادداشتی مبنی بر مقدار مبلغ و عنوان کردن اسم ماه و سال اهداء ده یک و نوشتن اسم و فامیل خود، به کلیسای خداوند تقدیم می کنیم.

تذکر لازم:

این امری است بین شخص مسیحی و پیرو خداوند با خداوند و کلیسا تنها مسئول تعلیم آن است و هیچکس در هیچ مقامی اجازه اجبار و فشار بر شخص ایماندار برای پرداخت ده یک یا هدیه ندارد، چون این امری است که می بایست از میل و رغبت و عشق و سرسپردگی ما به خداوند برخاسته باشد.

پیامی از: کشیش ورژ باباخانیان