نظر کتاب مقدس در بارۀ فقر و فقیران چیست؟

نظر کتاب مقدس در بارۀ فقر و فقیران چیست؟

خدمت مسیح، تحت هدایت روح القدس پیش می رفت و عیسی یکی از مأموریت های اولیه و بنیادین خدمتش را، با این سخنان شفاف ساخت: «تا فقیران را بشارت دهم» (لوقا ۴: ۱۸؛ م.ک. با اشعیا ۶۱: ۱). چون انجیل؛ «خبر خوشِ» بخشش، نجات روحانی و زندگی تازه ای است که از ایمان به مسیح حاصل می شود پس پیغام امیدی برای فقیران است (متی ۵: ۳؛ ۱۱: ۵؛ لوقا ۷: ۲۲؛ یعقوب ۲: ۵):

(۱) «فقرا» (در یونانی فتوخوس)، نیازمندان و محرومانی هستند که بیشتر در دنیا مورد ظلم واقع شده اند. طبق ادبیات کتاب مقدس، فقیران، نماد محتاجانی هستند که از شدت فقر به خدا روی می آورند. اگر چه ممکن است فقیران از موقعیت اجتماعی بالایی در دنیا برخوردار نباشند ولی اگر به خدا وفادار بمانند، خدا در وقت کاملش، آن ها؛ و تمامی افراد قومش را رهایی خواهد داد؛ رهایی از گناه، رنج، گرسنگی و نفرتی که بر دنیا حکمفرماست (ر.ک. به مقالۀ امید در کتاب مقدس). مردمی که به خدا توکل می کنند و می خواهند از نظر روحانی غنی باشند، ثروت و زندگی شان را بر اساس امور دنیوی بنیاد نمی نهند و نمی سنجند (ر.ک‌ به مزامیر ۱۸: ۲۷؛ ۲۲: ۲۶؛ ۲۵: ۹؛ ۳۷: ۱۱؛ ۷۲: ۲ و ۱۲-۱۳؛ ۷۴: ۱۹؛ ۱۴۷: ۶؛ اشعیا ۱۱: ۴؛ ۲۹: ۱۹؛ لوقا ۶: ۲۰؛ ۱۶: ۲۵؛ یوحنا ۱۴: ۳).

(۲) بی تردید در نهایت روزی فرا خواهد رسید که آن دسته از فقیران که به خدا توکل می کنند و به او وفادار هستند، از رنج، ظلم، بی عدالتی و فقر رهایی خواهند یافت (لوقا ۶: ۲۰-۲۳؛ ۱۸: ۱-۸). ولی در حال حاضر، این رهایی؛ حداقل تا حدی، توسط قوم خدا قابل دسترسی است؛ آن دسته از افراد قوم خدا که با دارایی های مادی شان از خدا برکت یافته اند، می توانند با سخاوت و محبتِ خود، از فقرا دستگیری نمایند (ر.ک. به مقالۀ مراقبت از فقرا و نیازمندان).

(۳) خدا کسانی را که بر طبق معیارهای دنیا، فقیر هستند ولی زندگی شان را به او سپرده اند، «دولتمند» می خواند (مکاشفه ۲: ۹). به هیچ وجه نباید بر فقیران به دیدۀ تحقیر نگریست و گمان برد که آن ها فاقد نیکویی اخلاقی و روحانی هستند بلکه بر عکس، ممکن است آن ها با دیدگاهی دقیق تر و طرز تفکر تحسین برانگیزتر به زندگی، دارایی دنیوی و امور روحانی بنگرند.