موسی شریعت را در کتاب نوشت

موسی شریعت را در کتاب نوشت

40 سال پیش از این، موسی کلام خدا را در کتابی نگاشته بود (خروج 17: 14؛ 24: 4و7). او خاطرات سفرهای خود را نوشته بود (اعداد 33: 2). اکنون که کتاب او پایان یافته بود، آن را به کاهنان و لاویان داد تا دایماً برای مردم بخوانند. تعلیم مداوم کلام مکتوب خدا به مردم، مطمئن ترین و مؤثرترین شیوۀ مقابله با فساد مذهبی آنان است. هنگامی که اسرائیل، به کلام خدا گوش فرا می دادند، کامیاب می شدند و هنگامی که آن را نادیده می گرفتند، گرفتار ناملایمات می شدند.

خواندن کتاب خدا به اصلاحات بزرگ یوشیا منتهی شد (2پادشاهان 23). همین مطلب برای عزرا (نحمیا 8) و لوتر تکرار شد. کتاب های عهد جدید نوشته شدند تا در کلیساها خوانده شوند (1تسالونیکیان 5: 27؛ کولسیان 4: 16). کلام خدا قدرت خداست در قلب انسان.

شریعت، ریشه های تاریخی فروان داشت:

الف- بسیاری از اشیاء بت پرستان مورد استفادۀ عام بود. خیمه و صندوق عهد، در بسیاری از جزئیاتشان سابقه ای مصری دارند. الواح رأس شمراء نیز دارای جزئیات مشابهی هستند.

ب- بسیاری از آیین ها از قبل انجام می شد، که قربانی حیوانات از آن جمله است. قربانی های جرم، سلامتی، تشکر و جنبانیدنی، نوبر محصولات، نان فطیر و غیره، همگی در الواح رأس شمراء به چشم می خورند که نمی توان آن ها را تقلیدی از مراسم موسی به حساب آورد. بلکه به عکس، این موارد دال بر یک منشاء مشترک هستند (با آفرینش و الواح طوفان مقایسه کنید).

ج- بسیاری از قوانین اجتماعی، همانند قوانین حمورابی و هیتی ها هستند.

به این ترتیب بخش زیادی از شریعت به دورۀ پیش از موسی تعلق دارد، درست همچنان که قسمت مهمی از دعای ربانی متعلق به دوران پیش از مسیحیت است. هیچ کدام را نمی توان به معنی دقیق کلمه اصیل تر به حساب آورد.

اما:

الف- قانون موسی ترتیبی است که از جانب خدا برای یک حکومت الهی تأیید شده است.

ب- قانون موسی، در کیفر شناسی خود انسانی تر است.

ج- قانون موسی، فاقد هر گونه کفر و بی دینی قوانین قبلی است (برای مثال، قوانین مربوط به «جوشاندن کودک در شیر مادرش»).

د- قانون موسی ارزش والاتری برای زندگی انسان قایل است و همه را متوجه خدا، محبت او و محبت دیگران می کند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222