منظور از اینکه می گوییم ((عیسی مسیح موعود است)) چیست؟

 کتاب مقدس بیشتر در اثبات این حقیقت که عیسی مسیح است تمرکز می کند تا اثبات خداوندی عیسی. در حالیکه برخی از متون کتاب مقدس مشخصا عیسی را به عنوان خدا معرف می کند که از ازل بوده است، دهها آیه در کلام خدا ثابت می کند که عیسای ناصری همان مسیح موعود است که از نسل داوود و پادشاه اسراییل می باشد. به عبارت دیگر، عیسی تنها مسح شده از روح القدس توسط خدای پدر می باشد و بدینوسیله تنها شخصیتی است که  اقتدار و قدرت محقق کردن پادشاهی خداوند بر زمین را دارد. او مسح شده است (در زبان عبری به معنای  ماشیح ؛ و به زبان یونانی مسیح است). هر چند که هویت مسیحایی او ازلی بودن الهی او را نیز در بر میگیرد اما تاکید اصلی عهد جدید بر این موضوع نمی باشد. به همین دلیل هر چهار انجیل  مسح شدن عیسی توسط روح القدس  پس از تعمید آب را آغاز خدمت مسیحایی او می دانند (متی 3: 13-17؛ مرقس: 1: 9-11؛ لوقا 3: 21-22؛ یوحنا 1: 32-34). بنابراین، مسیح یک عنوان و یا مقام است، نه بخشی از نام عیسی. هر جا که ((عیسی مسیح)) یا ((مسیح عیسی)) یا (( خداوند عیسی مسیح))  در عهد جدید به کار می رود اشاره به ((عیسی ماشیح ( مسیح موعود)) یا ((ماشیح عیسی)) یا ((خداوند عیسی ماشیح)).

برای اینکه اهمیت این موضوع را که ((عیسی ماشیح)) است را بیشتر درک کنیم می بایست نخست از نظر تاریخی و دوم از نظر الهیاتی  به آن بپردازیم. برای مثال، در لوقا 4: 16- 30  یعنی اولین سخنرانی مسیح در کنیسه در ناصره، برای درک آنچه عیسی در مورد خود ادعا می کرد لازم است که از نظر تاریخی به آن نگاه کنیم. عیسی از اشعیا 61: 1-2 نقل قول کرد، متن مسیحایی مورد علاقه یهودیان در باره روز ظهور عیسی و یکی از مجموعه متنهای عهد عتیق می باشد که درباره روح خداوند یهوه که خادم خود را مسح کرده تا فقیران را بشارت دهد صحبت می کند. در لوقا 4: 21، عیسی چنین ادعا می کند که آن روح مسح کننده که اشعیا درباره اش نبوت کرده بود در تعمید عیسی در حضور یحیای تعمید دهنده که کمی قبل تر در لوقا 3: 21-22 به آن اشاره کرد تحقق یافته. به عبارت دیگر، عیسی ادعا کرد که او آن مسح شده یعنی مسیح اسراییل می باشد. همچنین، عیسی به این نکته اشاره می کند خدمت مسیحایی اکنون او خوشایند غیر یهودیان است، نه  جهت انتقام از آنها و یا سرنگونی رم (لوقا 4: 23-30). گفته های عیسی تنها زمانی قابل درک است که آنها را در قالب گفته های مسیح موعود که تنها نماینده خدای پدر بر زمین می باشد ببینیم.

حتی در آیاتی که خداوندی عیسی را تاکید می کنند (یوحنا1: 1-18)، چنین تاکیدات کلامی و الهیاتی  نسبت به تاکید تاریخی درباره اینکه کلمه که خدا بود و از ابتدا بوده جسم پوشید و نزد ما به عنوان مسیح ساکن شد در درجه دوم اهمیت قرار می گیرد. دو بار اشاره یحیای تعمید دهنده، گشاینده راه مسیح، الویت ذات مسیحایی او را آشکار می کند  (یوحنا 1:6-8، 15).

حتی معجزات مسیح نیز نه برای اثبات خداوندی او بلکه برای اثبات هویت مسح یافته او بود (یوحنا 6: 1-15) . با این حال، این معجزات مسیح بودن و خداوندی او را ثابت کردند. همچنین، اعترافی که عیسی پس از سه سال بودن در کنار شاگردانش از آنها گرفت این بود که ((تو مسیح هستی)) و نه اینکه ((تو خدا هستی هر چند که خدا بود و هست)) (متی 16: 16؛ مرقس 8:29؛ لوقا 9: 2)). علاوه بر این، انکار کارها و اعمال عیسی فی نفسه انکار خداوندی او نیست بلکه کفر به روح القدس می باشد که قدرت و اقتدار انجام این اعمال را بر آن مسح شده داده است (متی 12:22-32؛ مرقس 3: 20-30). سرانجام، قیام عیسی به منزله تاجگذاری یا انتصاب رسمی او به عنوان فرمانروای مسیحایی است (مزمور 2 .

(بخصوص آیات 7-12؛ متی 28: 16-20؛ رومیان 1:1-5؛ اعمال 13: 30-33؛ عبرانیان 1: 1-14)

در دفاع از هویت عیسی، ما نیز مانند عهد جدید باید با اطمینان این مساله را روشن کنیم که ((عیسی مسیح موعود است)).

نویسنده: والتر راسل

ترجمه: الهام ربیع نژاد