مقایسه اسلام و مسیحیت: با استناد به ده فرمان (قسمت بیست و هشتم)

8 . مکاریِ خدا در کتاب قرآن

            اسلام به گونه ویژه نشان می‌دهد که راستی یک روحِ ناسازگار است.  در سوره آل عمران آیه 54 می‌خوانیم: «آنها با خدا مکر کردند و خدا هم درمقابل با آنها مکر کرد، و خدا از همه بهتر تواند مکر کرد.» در اینجا، فریبکاری اشاره می‌کند به یهودیانی که دست به دست هم دادند تا عیسی را بکُشند. ولی الله، بنا بر بینشِ اسلامی آنها را فریب داد، عیسی را از دردهای صلیب رهانید و او را زنده به آسمان بُرد. یعنی الله نگذاشت که عیسی مصلوب گردد بلکه به‌وسیله عالی‌ترین مکری که داشت او را نزد خودش بالا بُرد. این همان تحریف کردنِ یک رویداد تاریخی است که در دوره‌ای از زمان به وقوع پیوست. الله می‌بایست ماهیت و چهرۀ حقیقی خودش را در برابر صلیب آشکار سازد و نشان دهد که ذاتش دروغ است، خدای راستین نیست بلکه دشمنِ راستی است و از همۀ مکاران، مکارترین است. صلیب، درحُکمِ فرازگاهِ تمامِ راستی‌ها، حقیقتِ وجودیِ الله را در اسلام درست همان گونه که هست، آشکار نمود. تنها شیطان مایل است که حقیقتِ صلیب را انکار کند تا مردم نتوانند رستگار گردند و حیات جاودان یابند.

            اسلام الله را در قرآن درحُکمِ «برترین مکار نسبت به همه» یا «خَيْرُ الْمَاكِرِين» می‌شناسانَد. شگفت‌آور نیست که پیروانش مکاری را یک فضیلت و راهی مشروع می‌دانند برای آن چه می‌خواهند به‌دست آورند، و نیز شیوه‌ای است برای کمک به تبلیغ مذهب اسلام. محمد، دروغگویی و فریب کاری را در چهار مورد جایز دانسته است: در جهاد برای اشاعۀ اسلام، در آشتی دادنِ دو دشمن، مرد نسبت به همسرش و زن نسبت به شوهرش. در اسلام نمی‌توانید سخنِ دوست یا دشمن را باور کنید. هیچ‌کس به دیگری اعتماد ندارد زیرا در اسلام فقدانِ اعتماد بین مسلمانان رایج است.

9 . زیستن با دروغ یا با راستیِ خدا

            اگر شما آن کس را نپذیرید که مصلوب شد و از میان مردگان برخاست، روحِ راستی در شما نخواهد بود. به دلیلِ رد کردنِ مصلوب شدن عیسی، زندگی شما سراسر دروغ و خیانت به خویشتن می‌شود. عیسی خونش را بر صلیب ریخت تا در مقامِ کاهن اعظم برای گناهانِ گناه کاران و دروغ گویانِ توبه کار کفاره کند. پس از رستاخیزش از مردگان او روحِ راستی را بر کسانی ریخت که در دعا منتظر آن وعدۀ پدر بودند. روح‌القدس به شکلِ زبان های آتش بر آن ها ظاهر شد. این رویداد آن چه را که عیسی می‌خواست با شاگردانش بکند توضیح می‌دهد: می‌بایست که زبان های ناراستشان بسوزد و زبان های تازۀ روحانی بیابند تا توانایی داشته باشند که حقیقتِ جاودانی را اعلام کنند. حقیقتِ جاودانی چیست؟ خدا پدر ماست، مسیح خداوند و نجات دهندۀ ماست و روح‌القدس در ما ساکن است. خدای تثلیث، واقعیتِ جاودانی است که روحِ راستی به وسیلۀ پیروانِ مسیح بدان شهادت می‌دهد. این است افتخار ما که راستیِ او را با محبت به زبان آوریم و کار کفاره بخش وی را اعلام نماییم که برای همگان  بر صلیب انجام داد. چه قدر عالی است دوستی داشته باشید اهلِ دعا که حقیقت را با محبت به شما بگوید! او بهتر از هزاران کسی است که همواره شما را تحسین می‌نمایند. پس لازم است از عیسی بخواهیم که به ما کمک کند تا راستی را با محبت بگوییم و برای دوستانمان دعا کنیم. این است آن چه عیسی به ما فرموده است: «سخن شما بلی، بلی و نی، نی باشد، زیرا که زیاده بر این از شریر است» (متی 5 : 37). نیاز داریم از عیسی بخواهیم که ما را در خودش راست گو بگرداند و هدایت کند تا راستیِ او را با محبت بیان کنیم.

نوشتۀ عبدالمسیح