معرفی عهد جدید: رساله‌های شبانی-اول تیموتائوس (فصل هفدهم)
فصل هفدهم
رساله‌های شبانی-اول تیموتائوس
اول تیموتائوس
اگر فرض کنیم که پولس از دادرسی در حضور قیصر در سال ۶۰ یا ۶۱ میلادی آزاد شده است، پس فعالیت‌های بشارتی خود را از سر گرفته است. برخلاف نقشه‌های قبلی خود (اعمال ۳۸:۲۰) راه برای او برای بازدید کلیساهای آسیای صغیر باز بود. در میان این کلیساها انحرافات ایمانی وجود داشت زیرا پولس به تیموتائوس توصیه می‌نماید که بعضی را امر کنی که تعلیمی دیگر ندهند و افسانه‌ها و نسب‌نامه‌های نامتناهی را اصغا ننمایند (۱تیموتائوس ۳:۱و۴). آنها می‌خواستند معلم شریعت بشوند در حالی که در مورد رموز آن بی‌تجربه و بدون تعلیم بودند (۷:۱). علاوه بر کسانی که از نظر تعلیم در اشتباه بودند، عده‌ای هم مانند هیمیناوس و اسکندر از نظر اخلاقی سقوط کرده (۲۰:۱) و شدیداً مجازات شده بودند. بحث‌های بیهوده (۶:۱) و شکست در ایمان، حاصل این وضع بود.
تشکیلات کلیسا مفصل‌تر شده مقامات کلیسایی ایجاد گردیده بود و بعضی به جای اینکه این مقامها را برای خدمت بخواهند در پی مقام و منزلت بودند. اسقف‌ها، شماسان و کشیشان همه ذکر شده‌اند هر چند احتمالاً مقامات اول و سوم هر دو یکی هستند. نام بیوه‌زنانی که از کلیسا کمک دریافت می‌کردند ثبت می‌شد (۹:۵). جلسات عبادتی ترتیب خاصی داشت: دعا با دستهای برافراشته (۸:۲)، حجب و حیا و سکوت زنان (۱۱:۲)، قرائت، نصیحت و تعلیم (۱۲:۴)، دستگذاری برای بخشش کرامت روحانی (۱۳:۴). وقتی مسیحیت به نسل دوم و سوم رسید فلسفۀ وجود کلیسا بدیهی شمرده شد و اهمیت خود را از دست داد. منازعات و مباحثات در مورد امور مورد اختلاف آغاز شد و عقاید بدعتکارانه کلیسا را به مخاطره انداخت.
شرح حال تیموتائوس
شرح حال تیموتائوس بسیار جالب است. او در شهر لستره از یک پدر یونانی و مادر یهودی به دنیا آمد و در ایمان یهود پرورش یافت و از کودکی کلام خدا را آموخت. پولس در سفر دوم خود او را به همکاری پذیرفت (اعمال ۱:۱۶-۳) و تیموتائوس بعد از آن همیشه با پولس ماند. او در بشارت مکادونیه و اخائیه شرکت کرد و در مدت سه سال موعظۀ پولس در افسس به او کمک نمود و در آنجا با آن شهر و احتیاجات کلیسای محلی آشنایی کامل پیدا کرد. او یکی از نمایندگان اعزامی به اورشلیم بود (۴:۲۰) و احتمالاً همراه پولس به آن شهر رفت. در اولین زندانی شدن پولس در روم همراه او بود زیرا نام او در ابتدای کولسیان (۱:۱) و فلیمون (۱) دیده می‌شود. بعد از آزادی پولس، تیموتائوس همراه او به مسافرت رفت و از قرار معلوم در افسس ماند تا مشکلات موجود را حل نماید در حالی که پولس برای بازدید کلیساها به مکادونیه رفت. در پایان زندگی پولس، تیموتائوس در روم به او ملحق شد (۲تیموتائوس ۱۱:۴و۱۲) و خودش هم زندانی گردید (عبرانیان ۲۳:۱۳) و بعداً آزاد شد.
تیموتائوس امین بود ولی شخصیت نیرومندی نداشت. چنین به نظر می‌رسد که دارای رشد کافی نبود هر چند وقتی پولس او را به شبانی کلیسای افسس منصوب نمود می‌بایستی لااقل سی ساله بوده باشد (۱تیموتائوس ۱۱:۴). او ترسو بود (۲تیموتائوس ۶:۱و۷) و ضعف معده داشت (۱تیموتائوس ۲۳:۵). رسالاتی که به او خطاب شده‌اند برای تشویق و تقویت او در کار مهمی بودند که توسط پولس به او سپرده شده بود.
فهرست مطالب
اول تیموتائوس: نصیحت به یک واعظ جوان
قسمت اول- سلام ۱:۱و۲
قسمت دوم- مقدمه ۳:۱-۱۷
فوریت کار در افسس ۳:۱-۱۱
تجربۀ پولس ۱۲:۱-۱۷
قسمت سوم- مأموریت رسمی ۱۸:۱-۵:۴
هدف ۱۸:۱-۲۰
در مورد دعا ۱:۲-۸
در مورد عبادت توسط زنان ۹:۲-۱۵
در مورد مقام اسقف ۱:۳-۷
در مورد مقام شماس ۸:۳-۱۸
جملۀ معترضه ۱۴:۳-۱۶
در مورد ارتداد ۱:۴-۵
قسمت چهارم- نصایح شخصی ۶:۴-۱۹:۶
در مورد رفتار شخصی ۶:۴-۱۶
در مورد رابطه با گروه‌ها ۱:۵-۲:۶
بیوه‌زنان ۱:۵-۱۶
کشیشان ۱۷:۵-۱۹
کسانی که در گناه افتاده‌اند ۲۰:۵-۲۵
غلامان ۱:۶و۲
معلمین کذبه: ۳:۶-۸
اشخاص طمعکار ۹:۶و۱۰
در مورد اعتراف شخصی ۱۱:۶-۱۶
در مورد استفاده از ثروت ۱۷:۶-۱۹
قسمت پنجم- نصیحت و دعای آخر ۲۰:۶و۲۱
محتوا
تهیۀ فهرست کامل این رساله مشکل است زیرا دارای سبک مکالمه‌ای و لحن خصوصی است. بعضی از جملات ظاهراً به متن رساله مربوط نیستند مانند «دیگر آشامندۀ آب فقط مباش» (۲۳:۵). این نوع سخنان فقط در موقعی گفته می‌شود که صحبت‌های تصادفی پیش آید و گوینده بدون نقشۀ قبلی برای نوشتن رساله، آنها را بر زبان بیاورد. در مقدمه (۳:۱-۱۷) ضرورت مأموریتی که پولس در افسس به تیموتائوس محول کرد بیان شده است. پولس تجربیات خود را برای تیموتائوس شرح می‌دهد که می‌تواند نمونه‌ای برای نوع خدمت باشد. بارها به یاد تیموتائوس می‌آورد که مسئولیت دعوتی که به عهده گرفته است چیست (۱۸:۱و۶:۴و۱۳و۱۵و۲۱:۵و۱۱:۶و۲۰) و مثل این است که می‌خواهد از فرار و از مسئولیت خطیری که به عهده گرفته است جلوگیری کند. مأموریت اصلی که با این جمله معرفی گردیده «این وصیت را به تو می‌سپارم…» (۱۸:۱) مربوط به امور سازمانی کلیساست. در مورد مسائل مربوط به عبادت عمومی و مقامات و اصول عقاید بحث شده و روش صحیح سازمان شبانی کلیسا به طور خلاصه روشن گردیده است. در قسمت نصایح شخصی (۶:۴-۱۹:۶)، روابط واعظ با خدماتی که انجام می‌دهد با گروه‌هایی که در کلیسا وجود دارند توسط پولس شرح داده شده و روشن گردیده است که با هر یک از آنها چگونه باید رفتار کرد. در نصیحت آخر، که معروفیت زیادی کسب کرده است، پولس زندگی شخصی یک خادم خدا را در این چهار کلمه خلاصه می‌کند: بگریز، پیروی نما، بجنگ، حفظ کن (۱۱:۶و۱۲و۱۴).
برگرفته از کتاب معرفی عهدجدید (انتشارات حیات ابدی)
نوشتۀ مریل سی تنی
ترجمۀ ط. میکائیلیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
