مطابقت زندگی مسیح در اناجیل: آخرین هفته عید پسح که با مصلوب شدن عیسی پایان می پذیرد.

مطابقت زندگی مسیح در اناجیل: آخرین هفته عید پسح که با مصلوب شدن عیسی پایان می پذیرد.

“اولین روز هفته”

131- عیسی پیروزمندانه به اورشلیم وارد می شود و به سبب هلاکت و نابودی اورشلیم اشک می ریزد. در شامگاه بیت عنیا باز می گردد. اولین ورود به معبد و اخراج سوداگران از آن (صفنیا 1: 12)

(متی 21: 1-11، 17؛ مرقس 11: 1-11؛ لوقا 19: 29-44؛ یوحنا 12: 12-19)

“دومین روز هفته”

132- سر راه به بیت عنیا، عیسی درخت انجیر بدون میوه را نفرین می کند. او معبد را از صرافان و همه کسانی که در آن بودند پاک می کند و بعد از آشکار کردن بی حرمتی آنان نسبت به خانه خدا، شب را در بیت عنیا می گذراند. (متی 21: 12-16، 18-19؛ مرقس 11: 12-19؛ لوقا 19: 45-46)

“سومین روز هفته”

133- در سر راه به اورشلیم، درخت انجیر خشک شده بود. عیسی به شاگردانش تعلیم می دهد که دعای شخص با ایمان می تواند کوهها را منتقل و به دریا بیفکند. (متی 21: 20-22؛ مرقس 11: 20-26)

134- او در معبد تعلیم می دهد. کاهنان و مشایخ با قدرت و اختیارات عیسی به مبارزه بر می خیزند. مثل تاکستان و باغبان (متی 21: 23-46؛ مرقس 11: 27-33، 12: 1-12؛ لوقا 20: 1-19)

135- مثل جشن عروسی (متی 22: 1-14)

136- فریسیان و طرفداران هیرودیس، تلاش می کنند که عیسی را با سخنانش به دام اندازند. عیسی جواب آنها را با استفاده از تصویر قیصر بر سکه می دهد. (متی 22: 15-22؛ مرقس 12: 13-17؛ لوقا 20: 26-20)

137- او به ایراد صدوقیان در مورد رستاخیز مردگان پاسخ می دهد. (متی 22: 23-33؛ مرقس 12: 27-18؛ لوقا 20: 27-40)

138- او به سوال یک معلم شریعت، مبنی بر اینکه کدام یک از احکام بزرگتر است، جواب می دهد. (متی 22: 35-40؛ مرقس 12: 28-34)

139- خداوند ما، فریسیان را بدون اینکه بتوانند به سوالش جواب دهند، ترک می کند. سوال عیسی از این قرار بود: “اگر مسیح پسر داود است. پس چگونه داود او را خداوند می خواند؟” (متی 22: 46-41؛ مرقس 12: 35-37؛ لوقا 20: 41-44)

140- عیسی کارهای غلط فریسیان و کاهنان یهود را گوشزد کرده و اورشلیم را نفرین می نماید. (متی 23: 1-39؛ مرقس 12: 38-40؛ لوقا 20: 45-47)

141- او از بیوه زنی به دلیل هدیه اش به صندوق بیت المال معبد، تعریف کرد. (مرقس 12: 41-44؛ لوقا 21: 1-4)

142- تعداد یونانی، تقاضای ملاقات عیسی را داشته، آنها را پذیرفته و نتیجه می گیرد که ساعت آن رسیده است که پسر انسان جلال یابد. شاگردان دعای عیسی و پاسخ پدر را می شنوند. (یوحنا 12: 38-20)

143- ترک معبد- عیسی بر روی کوه زیتون همراه با پطرس یعقوب، یوحنا و اندریاس نشسته و در مورد ویرانی معبد و حکومت یهودیان پیشگویی می کند. (آخرین روزها) (متی 24: 1-42؛ مرقس 13: 37-1؛ لوقا 21: 5-36)

144- مثل ها: صاحبخانه، غلام امین و غلام شریر، ده باکره جوان، سه غلام، روز داوری (جدا کردن گوسفندان از بزها) (متی 24: 42-51، 25: 1-46)

 

“چهارمین روز هفته”

145- (ابتدای غروب آفتاب) دو روز قبل از عید پسح، عیسی از خیانت و مصلوب شدنش خبر می دهد. سران کاهنان و مشایخ قوم جمع شده، مشورت می کنند تا به وسیله حیله ای عیسی را به قتل برسانند. یهودای اسخریوطی، نزد آنان رفته و پیمان می بندد که او را تسلیم نماید، بیشتر کاهنان عیسی را رد کردند، ولی تعدادی از بزرگان یهود به او گرویدند. آنها به دلیل ترس از اخراج شدن از کنیسه و به دلیل اینکه تعریف و تمجید انسان را بیشتر دوست داشتند، ایمان خود را به عیسی اقرار ننمودند. داوری به وسیله کلام خدا. (متی 26: 1-5، 14-16؛ مرقس 14: 1 و2، 10-11؛ لوقا 22: 1-6؛ یوحنا 12: 50-36)

“پنجمین روز هفته”

146- عیسی دو نفر از شاگردانش را به شهر می فرستد تا تدارک عید پسح را ببینند و در بعد از ظهر استراحت می نماید. (متی 26: 17-19؛ مرقس 14: 12-16؛ لوقا 22: 7-13)

“ششمین روز هفته”

147- (در غروب) مسیح عید پسح را در انتظار برای دستگیری می گذراند. (متی 26: 20؛ مرقس 14: 17؛ یوحنا 22: 14)

148- عیسی آرزوهای شاگردانش را درباره بزرگی سرزنش می کند و قول پادشاهی آسمان را به آنان می دهد. (لوقا 22: 24-30)

149- او با شستن پای شاگردانش، به آنها درس محبت و فروتنی را می آموزد. (یوحنا 13: 1-20)

150- او به شخص خیانتکار، که تا انتهای شام خداوند جمع را ترک نخواهد کرد، اشاره می کند. (لوقا 22: 21). (متی 26: 21-25؛ مرقس 14: 18-21؛ لوقا 22: 21-23؛ یوحنا 13: 21-35)

151- عیسی، انکار پطرس و ترک شدنش توسط شاگردان را پیشگویی می کند. (متی 26: 31-35؛ مرقس 14: 27-31؛ لوقا 22: 31-38؛ یوحنا 13: 36-38)

152- شام آخر خداوند (1قرنتیان 11: 23-25) (متی 26: 26-29؛ مرقس 14: 22-25؛ لوقا 22: 15-20)

153- وداع و دعای شفاعت (وعده روح القدس) در بالاخانه در حالیکه همگی ایستاده اند (یوحنا 14: 31-17)

154- غم و رنج او در باغ جتسیمانی (متی 26: 30، 36-46؛ مرقس 14: 26، 32-42؛ لوقا 22: 39-46؛ یوحنا 18: 1 و4)

155- خیانت به مسیح و دستگیری او. پطرس شمشیر می کشد و گوش غلام کاهن اعظم را می برد. مسیح گوش او را شفا می دهد. (متی 26: 47-56؛ مرقس 14: 23-52؛ لوقا 22: 47-53؛ یوحنا 18: 2-12)

156- ابتدا او را نزد حنا، کاهن اعظم می آورند. پطرس سه بار او را انکار می کند.

1- تحت تاثیر جسم در حالیکه در کنار آتش خود را گرم می کرد (مرقس 14: 54).

2- در حضور همه منکر می شود (متی 26: 70 اولین بانگ خروس، مرقس 14: 68)

3- تحت تاثیر شیطان به جان خود سوگند می خورد که عیسی را نمی شناسد (مرقس 14: 71-72 دومین بانگ خروس مزمور 1: 1) (متی 26: 57 و 58، 69-75؛ مرقس 14: 53 و 54، 66-72؛ لوقا 22: 62-54؛ یوحنا 18: 13 و 18، 25-27)

157- هنگام طلوع خورشید، عیسی در حضور قیافا، آشکارا الوهیت و مسیح بودن خود را اعلام نمود، محکوم به کفرگویی شد و مورد استهزا قرار گرفت. (متی 26: 59-68؛ مرقس 14: 55-56؛ لوقا 22: 62-54؛ یوحنا 18: 19-24)

158- او را نزد پیلاطس می برند تا مصلوب شود (متی 27: 1-2، 11-14؛ مرقس 15: 1-5؛ لوقا 23: 5-1؛ یوحنا 18: 28-38)

159- پیلاطس، او را نزد هیرودیس می فرستد و هیرودیس نیز بعد از بازجویی، عیسی را به نزد پیلاطس باز می گرداند. (لوقا 23: 6-12)

160- پیلاطس تصمیم می گیرد که او را آزاد کند اما یهودیان آزادی باراباس را تقاضا نموده و پیلاطس نیز برای آرام کردن آنان عیسی را تازیانه می زند. یهودیان مصرانه می خواهند عیسی، که خود را پادشاه یهود معرفی می کند، مصلوب کنند. پیلاطس به پیغام همسرش توجه نمی کند و عیسی را محکوم می نماید. (متی 27: 15-25؛ مرقس 15: 6-15؛ لوقا 23: 13-25؛ یوحنا 19: 1-18،16: 39)

161- عیسی با شنل ارغوانی رنگ، تاجی از خار و چوبی به دست، مورد استهزای سربازان رومی قرار می گیرد. (متی 27: 27-30؛ مرقس 15: 16-19)

162- پشیمانی یهودای اسخریوطی: او جسورانه وارد معبد بزرگ شده، سکه های نقره را روی زمین پرت می کند و بیرون رفته خود را به دار می آویزد (اعمال 1: 18و 19) (متی 27: 3-10)

163- عیسی صلیب خود را برداشته و به سمت دروازه شهر حرکت می نماید. در راه سربازان شخصی به نام شمعون قیروانی را مجبور می کنند تا صلیب عیسی را حل نماید، او شراب آمیخته به مر را رد می نماید. (متی 27: 35-44؛مرقس 15: 20-23؛ لوقا 23: 26-32؛ یوحنا 19: 16-17)

164- او را بر تپه جلجتا (احتمالاً خارج از دروازه داماسکوس) مصلوب می کنند، بر روی صلیب هفت مرتبه صحبت می نماید. سه بار در ارتباط با دیگران و چهار مرتبه در ارتباط با خودش (1) برای قانلانش (ای پدر، اینان را ببخشش…) (متی 27: 35-44؛ مرقس 15: 24-32؛ لوقا 23: 33-38؛ یوحنا 19: 27-18)

165- (2) عیسی به دزد توبه کار و پشیمان، قول بهشت را می دهد (امروز با من در فردوس خواهی بود.) (لوقا 23: 39-43)

166- لباسهای او را تقسیم کردند و بر جامه او قرعه انداختند. (3) به مادرش در مورد یوحنا می گوید: (این پسر توست….) (یوحنا 19: 23-27)

167- از ظهر تا ساعت سه بعد از ظهر تاریکی تمام زمین را فرا می گیرد. (4) عیسی با صدای بلند فریاد می زند: (ایلی، ایلی…..). (5) سپس می گوید (تشنه ام) به او شراب ترشیده می دهند و به دین طریق پیشگویی کلام خدا تحقق می یابد. (6) تمام شد. (7) ای پدر، روح خود را به تو تسلیم می کنم. این را گفته و جان می دهد. پرده معبد از بالا تا پایین دوباره می گردد. تصدیق افسر رومی. (متی 27: 54-45؛ مرقس 15: 33-41؛ لوقا 23: 44-49؛ یوحنا 19: 28-30)

168- به پهلوی عیسی نیزه می زنند، خون و آب چاری می گردد و پیشگویی کلام خدا تحقق می یابد. (پیدایش 2: 21-23؛ افسسیان 5: 30 و 32؛ 1یوحنا 5: 6؛ زکریا 12: 10). جسد او را پایین می آورند و آن را با مخلوطی از مر و چوب عود که نقیودیموس آورده بود، در کتان لطیفی می پیچیند و در مقبره ای جدید که متعلق به یوسف رامه ای بود قرار می دهند. (متی 27: 57-61؛ مرقس 15: 42-47؛ لوقا 23: 50-56؛ یوحنا 19: 31-42)

“هفتمین روز”

169- پیلاطس نگهبانانی را در آنجا می گمارد تا قبر را مهر و موم کرده و مراقبت نمایند. (متی 27: 66-62)

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس