رنج و زحمت عادلان و علل آن چیست؟

رنج و زحمت عادلان و علل آن چیست؟

“پس شیطان از حضور خداوند بیرون رفته ایوب را از کف پا تا کله اش به دملهای سخت مبتلا ساخت. و او سفالی گرفت تا خود را با آن بخراشد و در میان خاکستر نشسته بود.” (ایوب 2: 7-8)

وفاداری به خدا، تضمینی برای رهایی ایمانداران در این دنیا از مشکلات و دردها نیست (اعمال 28: 16). در حقیقت عیسی چنین تعلیم داد که ما باید انتظار درد و رنج را داشته باشیم (یوحنا 16: 1-4، 33؛ 2تیموتائوس 3: 12).

کتاب مقدس دارای نمونه های زیادی از انسان های دینداری است که به دلایل مختلفی متحمل رنج بسیار گردیده اند، مثل یوسف، داود، ایوب، ارمیا و پولس.

علل رنج کشیدن ایمانداران:

علل مختلفی برای رنج کشیدن آنان وجود دارد.

1) ایمانداران رنج را به عنوان ادامۀ نتایج سقوط آدم و حوا متحمل می گردند.

زمانی که گناه وارد جهان شد درد، غم، نزاع و مرگ به زندگی انسان ها وارد گردید (پیدایش 3: 16-19) پولس این حقیقت را اینطور تأئید می کند: «لهذا همچنان که به وساطت یک آدم، گناه داخل جهان گردید و به گناه موت و به این گونه موت بر همه مردم طاری گشت از آنجا که همه گناه کردند» (رومیان 5: 12). در حقیقت تمامی خلقت در جهان تحت تأثیر گناه در رنج و فغان بوده و آسمان و زمین تازه را انتظار می کشند (رومیان 8: 20-23؛ 2پطرس 3: 10-13).

واکنش ایمانداران: می باید همیشه خود را در فیض، قدرت و تسلی خدا تقویت کنیم (1قرنتیان 10: 13).

2) بعضی از ایمانداران، همانند بی ایمانان در نتیجه اعمال خودشان در درد و رنج هستند (به موضوع تدبیر الهی، رجوع کنید).

این اصل که «آنچه آدمی بکارد همان را درو خواهد کرد» (غلاطیان 6: 7)، به عنوان یک مفهوم کلی در زندگی همه صدق می کند. اگر ماشین خود را بی احتیاط و با سرعت زیاد برانیم، ممکن است تصادف کنیم. اگر در عادت های غذایی خود بی نظم باشیم سلامتی خود را به خطر خواهیم انداخت. خدا نیز از رنج به عنوان وسیله ای برای ایجاد انضباط استفاده می کند و بدین ترتیب ما «میوۀ عدالت و سلامتی را درو خواهیم کرد» (عبرانیان 12: 3-11؛ 12: 5). واکنش ایمانداران: باید همیشه با حکمت و بر اساس کلام خدا عمل کنیم و از هر آنچه که ما را از محافظت الهی دور می سازد اجتناب ورزیم.

3) ایمانداران حداقل در درون خود رنج می برند زیرا در دنیای گناهکار و فاسدی زندگی می کنند.

تمام دنیای اطراف ما تحت تأثیر گناه قرار گرفته و ما در اثر دیدن حاکمیت قدرت شیطان در زندگی بسیاری از انسانها ناراحت و مضطرب می گردیم (عزرا 9: 4؛ اعمال رسولان 17: 16؛ 2پطرس 2: 8). واکنش ایمانداران: باید دعا کنیم تا خدا پیروزی خود را بر تمامی قدرت گناه آشکار سازد.

4) ایمانداران از جانب شریر متحمل زحمت می شوند.

الف) کلام خدا شیطان را به عنوان «خدای این جهان» آشکار ساخته (2قرنتیان 4: 4) که عصر شریر حاضر را اداره می کند (1یوحنا 5: 19؛ غلاطیان 1: 4؛ عبرانیان 2: 14). او داری قدرت است تا به طرق مختلفی به ما ضربه وارد سازد (1پطرس 5: 8-9). داستان ایوب دربارۀ مردی عادل و خداترس است که خدا اجازه می دهد تا به وسیلۀ شیطان در رنج و عذاب افتاده و متحمل درد و رنج غیر قابل بیانی گردد (ایوب 1-2). عیسی در مورد زنی که توسط او شفا یافت چنین شهادت داد که او توسط شیطان به مدت 18 سال بسته شده بود (لوقا 13: 11، 16). پولس تشخیص داده بود که این «خاری در جسم» که به او داده شده بود از جانب «فرشته شیطان» بود تا «او را لطمه زند» (2قرنتیان 12: 7). زمانی که در جنگ با «جهان داران این ظلمت» شرکت می کنیم، ناچاراً دچار عذاب می گردیم. به منظور مقابله با چنین مشکلاتی خدا به ما سلاح های روحانی (افسسیان 6: 10-18؛ 6: 11؛ 2قرنتیان 10: 3-6) داده است. واکنش ایمانداران: می باید اسلحۀ تام خدا را بپوشیم و دعا کنیم (افسسیان 6: 10-18) و با عزمی راسخ و وفادارانه در قدرت خدا ادامه دهیم.

ب) شیطان و پیروانش از جفا رساندن به ایمانداران لذت می برند. آنانی که خداوند عیسی را دوست دارند و اصول راستی و عدالت او را پیروی می کنند و به دلیل ایمانشان رنج خواهند کشید. در واقع رنج کشیدن برای عدالت، نشانه ای از وقف خالصانه به مسیح است (متی 5: 10؛ 1پطرس 4: 12). واکنش ایمانداران: از آنجا که همۀ ایمانداران واقعی به تحمل جفا و سرزنش شدن برای عدالت خوانده شده اند، همۀ ما باید ایستادگی کرده و اعتماد خود را به او که داور عادل است، حفظ کنیم (متی 5: 10-11؛ 1قرنتیان 15: 58؛ 1پطرس 2: 23).

5) دلایلی قوی تر برای رنج کشیدن ایمانداران این است که ما فکر مسیح را داریم (1قرنتیان 2: 16).

مسیحی بودن به مفهوم در مسیح بودن، یکی بودن با او و در نتیجه شراکت در رنج های او است (1پطرس 2: 2). برای مثال همانطور که مسیح به دلیل توبه نکردن و عدم پذیرش نجات، برای شهر گناهکار اورشلیم گریست، ما نیز باید برای گناهکار بودن بشریت و هلاکت آن محزون گردیم. فهرست رنج های پولس برای مسیح، (2قرنتیان 11: 23-32)، شامل توجه هر روزۀ او به کلیساهایی است که تأسیس کرده بود: «کسیت ضعیف که من ضعیف نمی شوم. که لغزش می خورد که من نمی سوزم؟» (2قرنتیان 11: 29). این غم روحی برای اشخاصی که در مسیح دوست داریم می باید قسمتی از زندگی عادی ما باشد: «ماتم نمائید با ماتمیان» (رومیان 12: 15). در حقیقت شراکت در رنج های مسیح از مقدمات جلال یافتن با او است (رومیان 8: 17). واکنش ایمانداران: بایستی خدا را شکر کنیم که در رنج ها و آرامش مسیح شریک هستیم (2قرنتیان 1: 5).

6) ممکن است خدا از وجود رنج در زندگی ما برای رشد روحانی و تغییر شخصیت ما استفاده کند.

الف) او رنج را در زندگی قوم سرگردان خود به کار می برد تا آنان را به توبه از گناهانشان بخواند و ایمان و اعتمادشان را به خود احیاء سازد (به کتاب داوران، مراجعه کنید). واکنش ایمانداران: باید گناهان شناخته شدۀ خود را اعتراف کنیم و زندگی خود را تفتیش کرده، ببینیم آیا مسائلی وجود دارد که روح القدس را خشنود نمی سازد.

ب) خدا گاهی از رنج برای امتحان ایمان ما استفاده می کند تا وفاداری خود را به او ثابت کنیم. خدا به دلیل امتحان ایمان ایوب اجازه داد تا شیطان به او لطمه بزند (ایوب 1: 6-12؛ 2: 1-6). آیا ایوب به خدا وفادار باقی ماند یا او را ناسزا گفت؟ یعقوب تجربیات گوناگونی را که ما با آن مواجه می شویم «امتحان ایمان شما» می خواند (یعقوب 1: 3؛ 1: 2) که از طریق آنها ایمان ما به مسیح بیشتر رشد می یابد (تثنیه 8: 3؛ 1پطرس 1: 7). واکنش ایمانداران: باید به یاد داشته باشیم که خلوص ایمان ما به «تسبیح و جلال و اکرام یافت شود در حین ظهور عیسی مسیح» (1پطرس 1: 7).

پ) خدا از رنج نه تنها برای تقویتِ ایمان ما بلکه برای کمک به رشد ما در خصوصیات مسیحی و تقدس استفاده می کند. بر اساس گفته های پولس و یعقوب، خدا می خواهد از طریق رنج به ما صبر بیاموزد (رومیان 5: 3-5؛ یعقوب 1: 3). با رنج کشیدن می آموزیم که کمتر به خود و بیشتر به خدا و فیض او وابسته باشیم (رومیان 5: 3؛ 2قرنتیان 12: 9). واکنش ایمانداران: باید آنچه خدا می خواهد از طریق رنج هایمان به ما بیاموزد، فراگیریم.

ت) خدا رنج و عذاب را به زندگی ما می فرستد تا بهتر بتوانیم کسانی را که در رنج هستند تشویق کرده و تسلی دهیم (2قرنتیان 1: 4) بنابراین مفید بودن خدمات ما عمیق تر شده و افزایش می یابد (2قرنتیان 4: 7-12؛ 4: 11-12). واکنش ایمانداران: باید از تجربیات دردناک خود به منظور تشویق و تقویت سایر ایمانداران استفاده کنیم.

7) سرانجام این که خدا از رنج کشیدن عادلان برای پیشبرد هدف ملکوت و برنامۀ نجات استفاده می کند.

برای مثال تمام بی عدالتی هایی که یوسف از جانب برادران خود در مصر متحمل گردید قسمتی از نقشۀ خدا بود: «و خدا مرا پیش روی شما فرستاد تا برای شما بقیتی در زمین نگاه دارد و شما را به نجاتی عظیم احیاء کند» (پیدایش 45: 7؛ به موضوغ تدبیر الهی، رجوع کنید). برجسته ترین نمونۀ این اصل، رنج های مسیح است، «آن قدوس و عادل» (اعمال 3: 14) که جفا، عذاب و مرگ را متحمل گردید تا برنامۀ نجات خدا کامل گردد. البته این موضوع، شریرانی که او را مصلوب ساختند تبرئه نمی سازد (اعمال 2: 23)، اما نشان می دهد که چگونه خدا می تواند از رنجی که عادلان از جانب گناهکاران متحمل می شوند برای اهداف و جلال خود استفاده کند.

ارتباط خدا با رنج کشیدن ایمانداران:

1) اولین چیزی که باید به خاطر داشته باشیم این است که خدا در رنج های ما دخالت دارد. گرچه شیطان خدای عصر حاضر است ولی او فقط با اجازه خدا می تواند به زندگی ما آسیب رساند (ایوب 1-2؛ به موضوع تدبیر الهی و اراده خدا، رجوع کنید). خدا در کلامش به ما وعده داده است که او اجازه نخواهد داد که مافوق طاقت خود آزموده شویم (1قرنتیان 10: 13).

2) خدا وعده داده است که محبان و مطیعان خود را از تمامی رنج ها و جفاهایشان رهایی خواهد داد (رومیان 8: 28).

یوسف این حقیقت را در زندگی دردناک خود تجربه کرد (پیدایش 50: 20) و نویسندۀ رساله به عبرانیان خاطرنشان می سازد که چگونه خدا از قسمت های دردآور زندگی ما برای رشد و در نهایت به نفع ما استفاده می کند (عبرانیان 12: 5).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس