کلیسا
متن اعتقادنامۀ وست مینستر- فصل دوازدهم: فرزندخواندگی
متن اعتقادنامۀ وست مینستر
فصل دوازدهم: فرزندخواندگی
- خدا به همۀ کسانی که عادل شمرده می‌شوند این لطف را می‌فرماید که به خاطر فرزند یگانه‌اش مسیح در فیض فرزندخواندگی سهیم شوند (افسسیان 1: 5؛ غلاطیان 4: 4-5). آنها بدین طریق به جمع فرزندان خدا می‌پیوندند و از امتیازات و حقوق آنها بهره‌مند می‌گردند (رومیان 8: 17؛ یوحنا 1: 12) و اسم او بر آنها گذارده می‌شود (اعداد 6: 24-26؛ ارمیا 14: 9؛ عاموس 9: 12؛ اعمال رسولان 15: 17؛ 2قرنتیان 6: 18؛ مکاشفه 3: 12) و روح فرزندخواندگی را می‌پذیرند (رومیان 8: 15) و دلیری می‌یابند که به تخت فیض نزدیک شوند (افسسیان 3: 12) و اجازه می‌یابند که او را پدر خطاب کنند (رومیان 8: 15) و خدا به عنوان پدر آنها را مورد شفقت (مزامیر 1-3: 13) و حفاظت (امثال 14: 26) قرار می‌دهد و تأمین می‌کند (متی 6: 30، 32؛ 1پطرس 5: 7) و تنبیه می‌نماید (عبرانیان 12: 6) ولی هرگز آنها را مردود نمی‌شمارد (مراثی 3: 31-33؛ ر.ک مزمور 89: 30-35) بلکه تا روز رستگاری ممهور می‌کند (افسسیان 4: 30) و آنها به عنوان وارثان نجات ابدی وعده‌ها (عبرانیان 6: 12) را به ارث می برند. (1پطرس 1: 3-4)
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
