متن اعتقادنامۀ وست مینستر- فصل بیست و هشتم: تعمید

متن اعتقادنامۀ وست مینستر

فصل بیست و هشتم: تعمید

1. تعمید یکی از دو آیین مقدس عهد جدیدی است که توسط عیسای مسیح مقرر شده است (متی 28: 19). به وسیلۀ تعمید انسان رسماً در کلیسای مرئی پذیرفته می‌شود، (1قرنتیان 12: 13؛ غلاطیان 3: 27-28) به علاوه تعمید نشانه و مُهر عهد فیض (رومیان 4: 11؛ کولسیان 2: 11-12) و پیوند ایماندار به مسیح (غلاطیان 3: 27؛ رومیان 6: 5) و تولد جدید (یوحنا 3: 5؛ تیطس 3: 5) و آمرزش گناهان (مرقس 1: 4؛ اعمال رسولان 2: 38؛ اعمال رسولان 22: 16) و تسلیم ایماندار به خدا توسط مسیح برای زندگی در تازگی حیات است، (رومیان 6: 3-4) طبق دستور صریح مسیح این آیین مقدس باید در کلیسای وی تا آخر جهان اجرا گردد (متی 28: 19-20).
2. ماده ای که باید در این آیین مقدس مورد استفاده قرار گیرد آب است. شخص تعمید گیرنده باید توسط خادم رسمی انجیل به نام پدر و پسر و روح القدس تعمید داده شود (اعمال رسولان 10: 47؛ اعمال رسولان 8: 36، 38؛ متی 28: 19).
3. فرو بردن در آب ضروری نیست. تعمید به وسیلۀ ریختن یا پاشیدن آب بر روی شخص به طور صحیح انجام می‌شود (عبرانیان 9: 10، 13، 19، 21؛ مرقس 7: 2-4؛ لوقا 11: 38).
4. نه فقط کسانی که عملاً ایمان خود به مسیح و اطاعت از وی را اعلام می‌نمایند باید تعمید بگیرند (اعمال رسولان 2: 41؛ اعمال 8: 13-14؛ اعمال 16: 14-15) بلکه کودکانی هم که پدر و مادرشان یا یکی از آنها ایماندار باشد باید تعمید یابند (پیدایش 17: 7-14؛ غلاطیان 3: 9، 14؛ کولسیان 2: 11-12؛ اعمال رسولان 2: 38-39؛ رومیان 4: 11-12؛ متی 19: 13؛ مرقس 10: 13-16؛ لوقا 18: 15-17؛ متی 28: 19؛ 1قرنتیان 7: 14).
5. با وجودی که حقیر شمردن این آیین مقدس با غفلت در مورد آن گناه بزرگی محسوب می گردد، (پیدایش 17: 14؛ متی 28: 19؛ اعمال رسولان 2: 38؛ ر.ک لوقا 7: 30) تعمید با فیض و نجات متصل و مرتبط نیست (رومیان 4: 11؛ اعمال 10: 2، 4، 22، 31، 45، 47). ممکن است شخصی بدون تعمید دارای نجات و تولد تازه باشد و بر عکس تمام کسانی که تعمید گرفته‌اند لزوماً تولد تازه ندارند (اعمال رسولان 8: 13، 23).
6. تأثیر تعمید به آن لحظه‌ای که در آن انجام می‌شود بستگی ندارد (یوحنا 3: 5، 8) ولی اجرای صحیح این آیین مقدس باعث می‌شود که فیضی که در مورد آن وعده داده شده است در دسترس قرار گیرد و این فیض به وسیلۀ روح القدس به تمام کسانی که آن را یافته اند (اعم از بزرگسالان و کودکان) طبق وعدۀ خدا و در زمانی که او تعیین فرموده است عملاً عطا می‌گردد (رومیان 6: 3-6؛ غلاطیان 3: 37؛ 1پطرس 3: 31؛ اعمال رسولان 2: 38، 41).
7. آیین مقدس تعمید در مورد هر شخص باید فقط یک بار اجرا شود (رومیان 6: 2-11).