متن اعتقادنامۀ وست مینستر: فصل بیست و ششم: مشارکت مقدسین

متن اعتقادنامۀ وست مینستر

فصل بیست و ششم: مشارکت مقدسین

1. همۀ مقدسین با عیسای مسیح، که رئیس آنهاست، به وسیلۀ روحش از طریق ایمان متحد شده‌اند و با او در فیض و زحمات و مرگ و رستاخیز و جلال وی مشارکت دارند (1یوحنا 1: 3؛ افسسیان 3: 16-17؛ یوحنا 1: 16؛ افسسیان 2: 5-6؛ فیلیپیان 3: 10؛ رومیان 6: 5-6؛ رومیان 8: 17؛ 2تیموتائوس 2: 12). این مقدسین با یکدیگر در محبت متّحد شده و در عطایا و برکات یکدیگر نیز اشتراک دارند (افسسیان 4: 15-16؛ 1قرنتیان 12: 7، 12؛ 1قرنتیان 3: 21-23؛ کولسیان 2: 19) و بر آنها واجب است که وظایف عمومی و شخصی خود را که باعث سعادت روحانی و جسمانی همگان می‌گردد به انجام رسانند (1تسالونیکیان 5: 11، 14؛ رومیان 1: 11-12، 14؛ 1یوحنا 16: 3-18؛ غلاطیان 6: 10).
2. مقدسین، با توجه به اعتراف ایمان خودشان، موظف هستند در عبادت خدا و انجام سایر خدمات روحانی برای پیشرفت متقابل با یکدیگر اشتراک و مصاحبت داشته باشند (عبرانیان 10: 24-25؛ اعمال رسولان 2: 42، 46؛ اشعیا 2: 3؛ 1قرنتیان 11: 20). همچنین وظیفه دارند با توجه به امکانات و احتیاجات از نظر مالی به یکدیگر کمک کنند. این مصاحبت باید با استفاده از فرصتی که خدا عطا فرماید شامل حال تمام کسانی گردد که در هر جا نام خداوند عیسی را می‌خوانند (1یوحنا 3: 17؛ 2قرنتیان 8-9؛ اعمال رسولان 11: 29-30؛ ر.ک اعمال رسولان 2: 44-45).
3. این مصاحبت و اشتراکی که مقدسین با مسیح دارند به هیچ وجه آنها را در الوهیت او شریک و با وی از هیچ نظری مساوی نمی‌سازد و قبول هر یک از این دو عقیدۀ غلط به منزلۀ بی‌دینی و کفر است. (کولسیان 1: 18-19؛ 1قرنتیان 8: 6؛ مزمور 45: 6-7؛ عبرانیان 1: 6-9؛ یوحنا 1: 14؛ یوحنا 20: 17) به علاوه این مصاحبت اشتراکی که مقدسین با یکدیگر دارند باعث از میان رفتن و سلب حق آنها در مورد اموال و دارایی خودشان نمی‌گردد (خروج 20: 15؛ افسسیان 4: 38؛ اعمال رسولان 5: 4).