ماه نوامبر- ماه مهاجرت

ماه نوامبر- ماه مهاجرت

ماه نوامبر زمان مهاجرت پرندگان بطرف سرزمین‌های گرم است.آنها بطور غریزی با تغییر دمای هوا آمادۀ ترک آشیانه و حرکت به سوی مناطق گرم می‌شوند و به طرز شگفت‌انگیزی راه خود را پیدا می‌کنند.

پرندگان مهاجر هرگز با حدس و گمان، شاید و اگر و اما، به راه نمی‌افتند، زیرا به مقصد خود اطمینان دارند و می‌دانند که برای زندگی کردن نباید وابستۀ امکانات و دل‌بستۀ مکان باشند. آنها به آسانی همه چیز را رها می‌کنند و به آرامی می‌روند، بدون هیچ آه و افسوس و حسرتی. پشت سرشان را هم نگاه نمی‌کنند. زیرا به آمدن بهاری دیگر ایمان دارند. شاید بهتر از ما فرق دلبستگی و وابستگی را فهمیده اند!!!

کاش بیاموزیم که چرخ زندگی‌مان با وابسته شدن به امکانات مکانی و زمانی از حرکت باز می‌ایستد.

کاش بیاموزیم که با حدس و گمان، و شک و تردید راهمان را گم می‌کنیم و گرفتار سلیقه و نظر دیگران می‌شویم.

کاش بیاموزیم که رمز غصه نخوردن برای امروز،حرکت کردن به طرف فرداست نه به گذشته‌هایی که دیگر وجود ندارند.

کاش مهاجرت را بیاموزیم. مهاجرت از آنچه هستیم به سوی آنچه باید باشیم تا خودمان را زندگی کنیم نه جبر شرایط و قهر آدمها را.

مهاجرت یعنی:
حرکت کردن از ایمان تا به ایمان. عبور از فیض تا به فیض. گذر از قوت تا به قوت و خرامیدن از امید تا به امیدی که تو را از دسیسۀ مرگِ خاموش برهاند. تا زنده بمانی و تحقق رؤیای فردایت را تجربه کنی.

کلام خدا می‌گوید: “آنچه در عقب است را فراموش کرده خویشتن را بسوی آنچه در پیش است می‌کشانم و در پی مقصد می‌کوشـم.” (فیلیپیان ۳: ۱۳-۱۴)

سفر مهاجرتی خوشی را برایتان آرزو می‌کنم.

جلیل سپهر
@jalilsepehr