فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: شدرک، شراصر، شطری، شفیم و شلمان

شَدرَک (پادشاه من)    دانیال 1: 7        Shadrach

نام بابلی حننیا (دانیال 1: 7) یکی از شاهزادگان یهودا که در سال 603 ق.م. به بابل به اسارت برده شد. ایمان او در بابل آزموده گردید. او از نگه داشتن رژیم غذایی دربار بابل خودداری کرد (دانیال 1: 8) و همراه با دو جوان دیگر عبرانی از پرستش تمثال نبوکدنصر امتناع ورزید. ایستادگی آنان باعث خشم نبوکدنصر و اجرای حکم مرگ آنان شد. ایمان آنان باعث به میان آمدن خداوند و رهایی ایشان گردید. (دانیال 3: 8-18). او و دو جوان دیگر شاهد قدرت رهایی بخش خدا در اتفاقات دور از انتظاری بودند که ممکن است برای خادمین و ایمانداران او به وجود آید.

شَراَصَر (امید آتش)   2پادشاهان 19: 37          Sharezer

1)پسر سنحاریب که همراه با برادرش ادرملک پدرشان را در حالی که مشغول پرستش نسروک خدای خود بود، کشتند و به آرارات متواری گشتند (اشعیا 37: 38).

2) مردی در زمان زکریا که برای مسئلت از خداوند از بیت ئیل فرستاده شد (زکریا 7: 2).

شِطری      اول تواریخ            Shitrai

ناظر رمه هایی از داود که در میان وادی ها بودند.

شُفّیم       1تواریخ 7: 12           Shuppim

1) شخصی از نسل بنیامین که پسر عیر یاعیری، نوۀ الع و برادر حفیم بوده است (1تواریخ 7: 7، 12، 15).

2) یکی از لاویان که از دربانان معبد بود و مسئول دروازۀ شلکت واقع در غرب اورشلیم بود (1تواریخ 26: 16).

شَلمان        هوشع 10: 14         Shalman

نام تخریب کنندۀ بیت اربیل بوده است. احتمالاً شلمان مخفف نام پادشاه اشور شلمناسر سوم یا مخفف نام پادشاهی موآبی به نام شالامانو (Salamanu) یا شالوم بوده است که جانشین زکریا شد.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس