فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: کوت، کور عاشان، کوس، کوش، کولسی، کوههای زیتون و کوه هور

کُوت           2پادشاهان 17: 30            Cuth

نام شهری واقع در 15 مایلی شمال شرقی بابل بوده است. در ارتباط با پرستش «نرجل» به آن اشاره شده است. اهالی این منطقه توسط پادشاه آشور در سامره ساکن شدند (2پادشاهان 17: 30). موضع فعلی آن «تل ابراهیم» نامیده می شود. بعد از فتح سامره توسط سرگن پادشاه آشور ساکنین عوا، کوت، حمات و سفرایم این منطقه را اشغال کردند. بعدها ساکنین این مناطق توسط یهودی ها، «سامری» خوانده شدند و برای سالیان متمادی بین آنان و یهودی ها دشمنی وجود داشت.

کور عاشان       1سموئیل 30: 30           Chor-ashan

احتمالاً با عاشان که به قبیلۀ شمعون تعلق داشت یکسان بوده و توسط داود به عنوان یکی از شهرهای لاوی یهودا انتخاب گردید (یوشع 15: 42؛ 19: 7؛ 1تواریخ 4: 32؛ 6: 59). تنها جایی که به نام «کور عاشان» به آن اشاره شده در 1سموئیل (30: 30) است.

کُوس          اعمال 21: 1         Coos

جزیره ای در شمال غربی رودس است (اعمال 21: 1). سرزمینی در سواحل آسیای صغیر که 111 مایل محیط آن است. در جادۀ اصلی بین یونان و شرق قرار داشته و در عهد جدید در ارتباط با سفر پولس به اورشلیم به آن اشاره شده است (اعمال 20: 1). به دلیل داشتن شراب و پارچه های زیبا شهرت داشته و امروزه به نام «استانکیو» (Stanchio) نامیده می شود و 8000 سکنه دارد.

کوش       پیدایش 10: 6        Cush

1) سرزمینی که نسل کوش نخست زادۀ حام در آنجا ساکن شده و احتمال دارد همان حبشه (اتیوپی) باشد (پیدایش 10: 6-8؛ 1تواریخ 1: 8؛ 9، 10). البته این احتمال ضعیف است چون کوش در کتاب مقدس در جنوب با مصر و سودان جدید هم مرز بوده است و از خطوط مرزی آن سین و اموان می باشند (حزقیال 29: 10). زارح حبشی با سپاهیان بسیار به جنگ با آسا پادشاه یهودا بر آمد (2تواریخ 14: 9-12). کوش به داشتن قدرت شهرت داشته است (ایوب 28: 19) و هزار سال قبل از میلاد مسیح جزو ملل قدرتمند دنیا محسوب می گردید.

یکی از پادشاهان کوش به نام ترهاته به مخالفت با سنحاریب بر آمد (اشعیا 20: 4-5). کمبوجیه در سال 530 قبل از میلاد کوش را فتح کرد.

2) سرزمینی که توسط جیحون احاطه شده است. از آنجا که این رودخانه به طرف دجله و فرات جاری می گشته (پیدایش 2: 10-14) احتمالاً این سرزمین در غرب ایران قرار داشته است.

کُولُسّی     کولسیان 1: 1       Colosse

شهری در فریجیه در حدود 12 مایلی لاودکیه در جنوب غربی آسیای صغیر که راه اصلی تجاری مابین افسس، طرسوس و سوریه بوده است. ثروت اصلی آن از پشم قرمزی به نام کولوسینوس (Colossinus) حاصل می گشت. ولی در زمان پولس، به خصوص به دلیل رقابت با لاودکیه از اهمیت آن کاسته شده بود.

کلیسای کولسی احتمالاً توسط اپفراتس (کولسیان 1: 2؛ 4: 13) تأسیس شده بود. پولس با شاگردان آنجا ملاقات کرد (کولسیان 2: 1). به احتمال زیاد خانۀ فلیمون محل این کلیسا بوده است (فیلمون 2).

کوههای زیتون     اعمال 1: 12      Mount of Olive

به چهار کوهی که در شرق اورشلیم قرار دارند، اطلاق می گردد. ولی معمولاً یک جفت مرکزی به این نام معروف هستند. جنوبی ترین آنها در جادۀ اریحا و «کوه فساد» خوانده می شد (2پادشاهان 23: 13).

داود حین فرار از دست ابشالوم به این منطقه فرار کرد (2سموئیل 15: 30).

زکریای نبی (14: 40) منشق شدن این کوه از مشرق  تا به مغرب را در روز خداوند نبوت کرده است.

کوهی نیز که حزقیال نبی (11: 23) به آن اشاره کرده همین کوه است. کوههای زیتون بسیار مورد توجه مسیح بودند. عیسی مسیح قبل از ورد به اورشلیم به بیت فاجی که در نزدیکی کوه زیتون قرار داشت، وارد شد (متی 21: 1) در سرازیری این کوه، شاگردان آواز شادی و فریاد هوشیعانا سر دادند (لوقا 19: 36-38).

بعد از شام آخر نیز مسیح به طرف کوه زیتون روانه شد (متی 26: 30). صعود عیسی مسیح در این منطقه اتفاق افتاد (اعمال 1: 9-12). بازگشت و ظهور ثانوی او نیز در این محل اتفاق خواهد افتاد (زکریا 14: 4).

کوه هور       اعداد 20: 22             Hor

موضع دقیق آن نامشخص بوده ولی در صورتی که موسی مار برنجی را در مرکز «فینون» (Punon) ساخته باشد احتمالاً این کوه در شرق وادی اردن قرار داشته است (اعداد 21: 6-9؛ 33: 42-43). این امکان نیز وجود دارد که در صحرای سینا در نزدیکی قادش برنیع واقع بوده است. قادش برنیع وکوه هور هر دو از مرزهای ادوم شناخته شده اند.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس