فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: افرایم

اِفرایِم (ایثار دو چندان)                       پیدایش 41: 52                     Ephraim

معنی لغوی آن «حاصلخیز» است (پیدایش 41: 52). موسی نیز به حاصلخیزی آن اشاره می کند (تثنیه 33: 17).

ملک افرایم:

به مناطقی که پس از فتح سرزمین موعود به آن قبیله داده شد اطلاق می گردد (یوشع 16: 8؛ 1تواریخ 7: 28-29). مرزهای این سرزمین کاملاً مشخص نمی باشد.

قبیلۀ افرایم:

از نظر تعداد افراد و نقشی که در رهبری قوم داشت از قبایل بسیار مهم محسوب می گردید. تعداد افراد قبیله در اولین سرشماری(اعداد 1: 33) چهل هزار و پانصد نفر و در دومین سرشماری (اعداد 26: 37) سی و دو هزار و پانصد نفر نوشته شده است.

مرکز افرایم:

سه مرکز مهم در تاریخ مربوط به این قبیله وجود دارد:

1) شکیم، بین کوه عیبال و کوه جرزیم در نزدیکی قطعه ای که یعقوب به یوسف داد در آنجا دفن شد (یوشع 24: 32). جایی است که یوشع سخنان شریعت، برکتها و لعنتها را به حضور قوم خواند (یوشع 8: 33-34).

2) شیلوه، جایی که تا زمان عیلی، تابوت عهد در آنجا قرار داشت (1سموئیل 1: 3).

3) بیت ئیل، شهری واقع در مرزهای جنوبی قبیلۀ افرایم که یربعام یکی از دو گوسالۀ طلایی را در آنجا قرار داد (1پادشاهان 12: 26-33؛ عاموس 7: 10-13).

رهبرانی از افرایم:

1) یوشع بن نون، رهبر جنگ با عمالیقیان در رفیدیم (خروج 17: 13) و یکی از جاسوسانی که از طرف بنی اسرائیل به کنعان فرستاده شدند (اعداد 14: 6). در واقع او رهبری فاتح و تقسیم کنندۀ سرزمینهای غرب اردن بود (یوشع 14: 1).

2) سموئیل. آخرین داود و نبی بزرگ که در زمان او کلام خدا به ندرت نازل می گردید (1سموئیل 3: 1). انتخاب پادشاه اسرائیل تحت رهبری او صورت گرفت (1سموئیل 12: 6-25).

3) یربعام. پسر نایوت که بر علیه خاندان داود طغیان کرد (1پادشاهان 12: 19-20).

پادشاهی افرایم:

پادشاهی حکومت شمالی به این نام خوانده می شد (2تواریخ 25: 7؛ هوشع 5: 3؛ 6: 10؛ 10: 6؛ اشعیا 7: 2؛ ارمیا 7: 15).

شهر افرایم:

در شمال شرقی بیت ئیل و به فاصلۀ 15 مایلی از اورشلیم واقع است. مسیح پس از ترک یهودا به دلیل اینکه یهودیان قصد کشتن او را داشتند به این شهر وارد شد (یوحنا 11: 54).

در کتاب یوشع (18: 23) عفرت و در 1سموئیل (13: 17) افزون (به وسیلۀ ابیا فتح شد) نیز نامیده شده است. افرایم در کتاب 2سموئیل (13: 22) که ابشالوم پسران پادشاه را در آنجا جمع کرد احتمالاً کوه افرون است (یوشع 15: 9).

کوهستان افرایم:

به کوهستانی گفته می شد که قبیلۀ افرایم در آنجا ساکن بودند (یوشع 17: 15؛ 19: 50؛ 20: 7؛ 21: 21؛ داوران 2: 9؛ 3: 27؛ 1سموئیل 1: 1).

جنگل افرایم:

اختلاف بین نیروهای داود و ابشالوم منجر به وقوع جنگی در این منطقه شد (2سموئیل 18: 6). این جنگل در شرق دریای اردن در نزدیکی و مجاورت واقع بود ولی قبیلۀ افرایم در مخاصیم غرب دریای اردن ساکن بودند. احتمالاً دلیل این مسئله اجتماع بعضی از اهالی افرایم در اراضی قبیلۀ منسی بوده است (یوشع 17: 14-18).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس