فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: بعل هامون، بعلت بئیر، بکا، بلاط، بلعام، بنی برق، بنی یعقان، بوز و بوصیص

بَعل هامون (خداوند کثرت)  غزل غزلها 8: 11     Baal-hamon

منطقه ای که سلیمان در آنجا تاکستانی بزرگ داشت و موضع فعلی آن ناشناخته است.

بَعلَت بئیر (صاحب چاه)      یوشع 19: 8     Baalath-Bee

نام شهری در مرزهای قبیلۀ شمعون که رامه نغیب (یوشع 19: 8) و بعلوت (یوشع 15: 24) نیز نامیده شده است.

بعل خدای کاذب کنعانیان در این شهر قرار داشت (1تواریخ 4: 33).

بکا       مزامیر 74: 6             Baca

معنی لغوی آن «گریه» است. نام وادیی که محل رویش درختان بلسان (گل حنا) بوده و موضع فعلی آن ناشناخته است. احتمال دارد نام یک مکان واقعی نبوده و از تصورات و خیال پردازی های شاعر منشأ گرفته باشد. وادی رفائیم (2سموئیل 5: 22-23) محل رویش این گیاه بوده است.

بلاط     یوحنا 19: 13        Parvement

معنی لغوی آن «پوشیده از سنگ» است. به عبرانی به آن جباتا Gabbatha گفته می شد.

موضعی در اورشلیم که مسند حکومت در آنجا قرار داشت. پیلاطس عیسی را قبل از مصلوب شدن به آنجا آورد (یوحنا 19: 13).

بِلعام     1تواریخ 6: 70      Bileam

نام شهری در غرب اردن که به قیبلۀ منسی تعلق داشت و به لاویان بنی قهات جهت سکونت داده شد. به عبرانی جباتا گفته می شد.

بنی بَرق       یوشع 19: 45      Bene-berak

نام شهری در اراضی متعلق به قبیلۀ دان که امروزه به نام ابن ایبراک (Ibn-Ibrak) در جنوب شرقی یافا خوانده می شود.

بنی یَعقان   اعداد 33: 31          Bene-Jaakan

یکی از توقف گاههای بنی اسرائیل بعد از خروج از مصر (اعداد 33: 31-33) که در کتاب تثنیه (10: 6) به نام بیروت بنی یعقان نیز خوانده شده است.

بُوز (حقیر شمردن)    ارمیا 25: 23    Buz

منطقه ای در شمال عربستان که همراه با دو قبیلۀ دیگر شمال عربستان، ددان و تیما در کتاب ارمیا به آن اشاره شده است.

بوصیص    1سموئیل 14: 4           Bozez

نام صخره ای در شمال وادی مخماس که یوناتان از میان این صخره و صخرۀ جنوبی به لشگر فلسطینی ها حمله نمود.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس