شش اقدام مهم که هر مسیحی در پرتو بازگشت مسیح باید انجام دهد!

سال گذشته سال سختی بود. شکی در این باره نیست. بسیاری از مردم از من سوال کرده اند که چگونه در چنین شرایط سختی اینقدر مثبت به مسائل می نگرم.
پاسخ من این است: من پایان داستان را خوانده ام. من می دانم که پیروز می شویم. من نمی دانم چه زمانی عیسی باز می گردد (هیچ کس نمی داند)، اما این را می دانم که امروز از هر زمان دیگر در تاریخ جهان به این واقعه نزدیک تر هستیم .
بسیاری از مسیحیان می دانند که روزی عیسی مسیح باز می گردد، اما این بر زندگی آنها تأثیری نمی گذارد. آنها متوجه نمی شوند که چگونه حقیقت بازگشت عیسی مسیح به مشکلاتی که با آن روبرو هستند مرتبط است. اما رساله یعقوب 2: 12 می فرماید: “خدا شما را روزی داوری خواهد فرمود تا مشخص شود آیا به خواست مسیح عمل کرده اید یا نه. پس مواظب اعمال و افکار خود باشید.” عیسی مسیح می خواهد پیروانش برای بازگشت او آماده باشند.
بنابراین وقتی رهبری کلیساهای خود را در این فصل سخت به عهده داریم، یکی از مسئولیت های ما کمک به مردم برای آماده شدن آنها برای بازگشت ثانوی مسیح است.
چگونه باید در پرتو بازگشت عیسی مسیح زندگی کنیم؟ در این مقاله شش اقدام از کتاب رساله یعقوب ذکر می گردد:

1- زباله های زندگی مان را پاک کنیم
رساله یعقوب 1: 20-21 می فرماید: “زیرا خشم نمی گذارد آن طور که خدا می خواهد، خوب و درستکار باشیم. بنابراین، هر نوع ناپاکی و عادت زشت را که هنوز در وجودتان باقی است، ازخود دور کنید؛ و با فروتنی کلام خدا را که در دلتان کاشته شده است، بپذیرید، زیرا این کلام قدرت دارد جانهای شما را نجات بخشد.” وقتی منتظر مهمان هستیم، خانه هایمان را تمیز و مرتب می کنیم. به همین ترتیب بایستی با اعتراف کردن به گناهان خود و دعوت خدا برای حذف آنها از زندگی مان، خود را برای بازگشت مسیح آماده سازیم. پس بیایید با آگاه ساختن جماعت خود بخواهیم که آنها هم به همین کار در زندگی شان مبادرت ورزند.

2- به عیسی نزدیک بمانیم
رساله یعقوب 4: 8 می فرماید: “به خدا نزدیک شوید، تا او نیز به شما نزدیک شود.” هر چه به نقطه اوج تاریخ نزدیک تر می شویم، به عیسی مسیح نیز نزدیک می شویم. کتاب مقدس هم چنین می افزاید: ” بلی فرزندان من، بکوشید تا با مسیح رابطه ای صمیمی داشته باشید، تا به هنگام بازگشت او، بتوانیم با اطمینان او را استقبال کنیم، نه با ترس و خجالت.” ما باید در روبرو شدن با هر آنچه سر راه ما قرار می گیرد، “شجاع باشیم” و منتظر بازگشت عیسی مسیح باشیم. توانایی ما در مواجه شدن با سختی های موجود در افق، کاملا بستگی به نزدیک تر بودن خدا به ما است. اکنون زمان گریز از او نیست. ما بیش از هر زمان دیگری به او نیازمندیم.

3- از مشکل به وجود آمده برای قوت روحانی خود بهره برداری کنیم
رساله یعقوب 1: 3-4 می فرماید: ” زیرا در آزمایش و سختی هاست که صبر و تحملتان بیشتر می شود. پس بگذارید صبرتان فزونی یابد و نکوشید از زیر بار مشکلات شانه خالی کنید زیرا وقتی صبرتان به حد کمال رسید، افرادی کامل و بالغ خواهید شد و به هیچ چیز نیاز نخواهید داشت.” وقتی عیسی مسیح بازگردد، اینکه هزاران دلار پول از تجارتمان اندوخته باشیم، هیچ اهمیتی نخواهد داشت. حتی شهرت ما مهم نخواهد بود. برای خدا رشد روحانی ما مهم تر است. هر بار که با مشکلات شغلی، مالی یا رابطه ای روبرو شویم و از آن بطرز صحیح استفاده کنیم، رشد روحانی ما متوقف نخواهد شد بلکه بالعکس آنها ما را به سوی رشدی بیشتر سوق خواهند داد.

4- مرتبا تمرین کنیم که به همه محبت کنیم
رساله یعقوب 2: 8 می فرماید: “چقدر خوب می شد همواره این حکم خداوندمان را اطاعت می کردید که می فرماید: “همسایه خود را دوست بدار، به همان اندازه که خود را دوست می داری.” این امر به ویژه در جهان امروز ما اهمیت زیادی دارد زیرا دنیای ما کمبود محبت دارد و بیشتر تلخ و در گروه بندی های مختلف تقسیم شده است. در حالی که در انتظار بازگشت مسیح هستیم، باید با نظری محبتانه به مردم نگاه کنیم و به آنانی که با ما موافق نیستند با نظری تحقیر آمیز نگاه نکنیم. در اول تسالونیکیان 3: 12-13 پولس می فرماید : “خداوند محبت شما را چنان فزونی بخشد که بتوانید یکدیگر و دیگران را به شدت محبت کنید، همانگونه که ما شما را محبت می نماییم؛ تا به این ترتیب، پدرمان خدا دل شما را قوی و بی گناه و پاک سازد، تا در آن روز که خداوند ما عیسی مسیح با مقدسین خود باز می گردد، در حضور خدا، مقدس و بی عیب بایستید.”

5- در بانک آسمانی سرمایه گذاری کنیم
رساله یعقوب 2: 17 می فرماید: ” پس ملاحظه می کنید ایمانی که منجر به اعمال خیر نگردد، و با کارهای نیک همراه نباشد، اصلاً ایمان نیست، بلکه ادعای پوچ و توخالی است.” یعقوب پنج بار در کتابش، سخاوتمند بودن خدا نسبت به ما را تأکید می کند. او همچنین به ما یادآوری می کند که سخاوتمند بودن خدا باید به ما الهام ببخشد که ما نیز نسبت به دیگران بخشنده باشیم. هر چه بیشتر در پرتو ابدیت زندگی می کنیم، برای ما روشن تر می شود که به همه آنچه در اختیار داریم واقعا نیاز نداریم. پس در حالی که چیزهایی را که خدا به ما بخشیده با دیگران تقسیم می کنیم، کتاب مقدس به ما یادآور می شود که گنج ها برای خود در انبارهای آسمان می اندوزیم.

6- از عطایای خود برای کمک به دیگران بهره گیریم
رساله یعقوب 4: 17 می فرماید: ” پس این را از یاد نبرید که اگر بدانید چه کاری درست است، اما آن را انجام ندهید، گناه کرده اید.” خدا هر یک از ما را با عطایایی خاص، استعدادها، توانایی ها و مهارت ها آفریده است. خدا این ها را برای منفعت شخصی به ما نداده بلکه برای خدمت به دیگران و او به رهبران کلیسا این مسئولیت را سپرده تا به مردم در کشف عطایا و استعدادهایشان کمک کنند و به آنها یاد بدهند که چگونه از استعدادهایشان برای خدمت به دیگران استفاده کنند. وقتی کشیشان جماعت خود را به خدمت مجهز نمی کنند، به این می ماند که آنها را تشویق می کنند که هر چه خدا به آنها بخشیده تلف کنند.
حقیقت امر این است که: هر چه جماعت شما واقعیت بازگشت عیسی مسیح را بیشتر درک کند، با انگیزه بیشتری این شش عمل را در زندگی خود به کار خواهند برد.
اغلب از من می پرسیدند: ” راستی چرا عیسی مسیح هنوز برنگشته است؟ ” پاسخ به این سؤال خیلی سخت نیست. پطرس در رساله دوم خود در 3: 15 پاسخ این سؤال را به ما می دهد: ” مسیح به این دلیل صبر می کند تا ما فرصت داشته باشیم پیام نجات بخش او را به گوش همه مردم برسانیم.”
خدا تنبل نیست. او صبور است. در حالی که جماعت خود را کمک می کنیم تا این اعمال را بطور مداوم بخشی از زندگی خود بسازند، انسان های بیشتری رهایی خواهند یافت.
عیسی مسیح باز می گردد. نمی دانیم چه وقت. اما در حالی که بی صبرانه انتظار او را می کشیم تلاش کنیم جماعت خود را برای آن روز آماده سازیم.

نوشته: کشیش ریک وارِن
ترجمه: مهتاب