سال مقّدس یا مذهبی در آئین یهود چیست؟
سال یهودی دارای دوازده ماه قمری بود و در ضمن یک ماه کبیسه داشت که در موقع لزوم به تقویم اضافه می شد تا سال قمری با سال شمسی مساوی شود. سال غیر مذهبی یا ملّی از ماه هفتم شروع می شد که طبق تقویم جدید تقریباً با ماه اکتبر مطابق بود. سال مذهبی از اولین ماه شروع می گردید و عید فصح، اولین عید بزرگ یهودی در طی سال، در همین ماه اول بود. ماههای سال مذهبی و مطابقت آنها با تقویم جدید در پایین نشان داده شده است.
تعداد جشنها یا اعیاد هفت بود که عبارتند از: عید فصح، عید فطیر، عید پنطیکاست، آغاز سال جدید و روز کفاره، عید خیمه ها، عید تقدیس، عید پوریم. از این اعیاد، پنج عید اول توسط شریعت موسی مقرر شده ولی دو عید آخر از دورۀ بعد از ترک وطن متداول گردیده بود.
ماه ایام مخصوص
نیسان (آوریل) 14 – عید فصح
15 – نان فطیر
21 – خاتمۀ عید فصح
ایار (مه)
سیوان (ژوئن) 6 – عید پنطیکاست – هفت هفته بعد از
عید فصح (سالروز اعطای شریعت
در کوه سینا)
تموز (ژوئیه)
آب (اوت)
ایلول (سپتامبر)
تیشری (اکتبر) 1و2 – عید کرناها – آغاز سال غیر مذهبی
یا ملّی (روش هشنا)
10 – روز کفاره
15 – 21 عید خیمه ها
مارچسوان (نوامبر)
کیسلو (دسامبر) 25 – عید روشنایی یا تقدیس (هنوکا)
تبت (ژانویه)
شبت (فوریه)
آدار (مارس) 14 – عید پوریم
برگرفته از کتاب معرفی عهدجدید
نوشته: مِریل سی تِنی
ترجمه: کشیش طاطه وس میکائیلیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
