زیاد سخت نگیر. زندگی یه طنز بامزه است!

گاهی لازمه بی خیال آدما بشی کارای خونه رو کنار بذاری. ریخت و پاش ها رو به حال خودش رها کنی. برا چند دقیقه هم که شده هَپی فیس و لایک و قلب های دنیای مجازی رو فراموش کنی. قهوه ت رو بیاری کنار پنجره و بذاری دست نوازش گر باد صورتت رو نوازش بده و داغی قهوت رو با فوت کردن، سردش کنی و آروم آروم به یه نفر فکر کنی. راستش همه مون باید یه وقت خلوتی داشته باشیم و به اون یک نفر فکر کنیم.

ببینیم داره چکار می کنه با زندگیش؟
بفهمیمش. حالشو بپرسیم
روحیه اش رو درک کنیم
ببینیم موهاش الآن چه رنگیه؟
نبض غم و شادی هاشو بگیریم
ببینیم توی چه قسمت هایی احساسش کوبیده شده؟
وضع پوست و طپش قلب و طرز نفس کشیدناش چجوریه؟
یخورده خاطره هاشو فشار بدیم ببینیم کجاهاش آخ میگه؟

بعد با مهربونی بهش بگیم: هِی نگران نباش. برا همیشه مسیح و من کنارتیم. هرکی رو از دست بدی، توی هر شرایطی بیفتی، هرکی ترکت کنه، من و مسیح رو داری. همیشه روی ما دوتا حساب کن!

و بعد نفس عمیق بکش بگو دوسش داری. براش شکرگزاری کن. وقتی آروم شدی برو جلوی آینه و اونی که داشتی بهش فکر می کردی رو ببین. آره خودت رو ببين و به خودت بگو: “زیاد سخت نگیر. زندگی یـه طنزه بامزه ست باید باهاش بخندی و دیگران رو بخندونی.”

جلیل سپهر

www.lifespringiran.com
@jalilsepehr