دوران حکومت ضدّ مسیح

دوران حکومت ضد مسیح

“زنهار کسی به هیچ وجه شما را نفریبد زیرا که تا آن ارتداد اول واقع نشود و آن مرد شریر یعنی فرزند هلاکت ظاهر نگردد آن روز نخواهد آمد که او مخالفت می کند و خود را بلندتر می سازد از هر چه به خدا یا به معبود مسمی شود به حدی که مثل خدا در هیکل خدا نشسته خود را می نماید که خداست”. (2تسالونیکیان 2: 3-4)

بر اساس کتاب مقدس، ضد مسیح (1یوحنا 2: 18) یعنی کسی که طراح حملۀ نهایی شیطان بر علیه مسیح و مقدسین است درست قبل از برقراری ملکوت مسیح بر زمین خواهد آمد. واژه هایی که پولس برای ضد مسیح به کار می برد مرد «بی دین»، «فرزند هلاکت» (2تسالونیکیان 2: 3) است. از طرف دیگر واژه های دیگری همچون «وحشی که از دریا بالا می آید» (مکاشفه 13: 1-10) و «وحش قرمز» (مکاشفه 17: 3) و «وحش» (17: 8، 16؛ 19: 19-20؛ 20: 10) در کتاب مقدس استفاده شده اند.

نشانه های آمدن ضد مسیح:

همانند ربوده شدن (به موضوع ربوده شدن، رجوع کنید)، آمدن ضد مسیح بدون هشدار نخواهد بود. چندین نشانه وجود دارند که به آمدن و ظهور او دلالت دارند. حداقل سه واقعه قبل از ظهور او بر روی زمین ظاهر خواهد گردید:

1) «سِرّ بی دینی» که قبلاً در دنیا در حال عمل بوده است شدت می یابد (2تسالونیکیان 2: 7).

2) «ارتداد» واقع خواهد شد (2: 3).

3) «آنکه تا به حال مانع است از میان برداشته می شود» (2: 7).

1) سِرّ بی دینی که فعلاً پشت سر فعالیت قدرتهای شریر واقع است در سرتاسر جهان آشکار خواهد گردید (2تسالونیکیان 2: 7) و تا زمان رسیدن به اوج آن ادامه خواهد یافت و فرامین و معیارهای مقدس کلام خدا را بی حرمت و بی اهمیت خواهد ساخت.

به دلیل اینکه غلبه یافتن روح بی دینی، محبت بسیاری سرد خواهد شد (متی 24: 10-12، لوقا 18: 8). باز هم تعدادی از باقیماندگان به ایمان رسولان، که در عهد جدید مکاشفه گردیده است، وفادار خواهند ماند (متی 24: 13؛ 25: 10؛ لوقا 18: 7؛ مکاشفه 2: 7). از طریق این ایمانداران وفادار، کلیسا به عنوان کلیسایی جنگجو باقی مانده و شمشیر روح را به کار خواهند برد (افسسیان 6: 11).

2) ارتداد (یونانی apostasia) که از نظر ادبی به معنی «جدایی»، «دور گردیدن» یا «ترک» است اتفاق خواهد افتاد. در روزهای آخر بسیاری از کلیساهای مدعی ایمان از حقیقت کتاب مقدس دور خواهند شد.

الف) هم عیسی و هم پولس تصویر خطرناکی از وضعیت مشهود بسیاری از کلیساها را (وضعیت اخلاقی، روحانی و تعلیمی) به عنوان پایان زمان حاضر نشان می دهند (متی 24: 5، 10-13، 24؛ 1تیموتائوس 4: 1؛ 2تیموتائوس 4: 3-4). پولس به خصوص تأکید دارد که در زمانهای آخر کلیساها توسط عوامل بی خدا مورد تهاجم قرار خواهند گرفت.

ب) این ارتداد در کلیسا دو بعد دارد:

1- ارتداد الهیاتی که جدایی و رد قسمتی یا تمامی تعلیم اصلی مسیح و رسولان است (1تیموتائوس 4: 1؛ 2تیموتائوس 4: 3). رهبران دروغین فیض و نجات را کم ارزش جلوه داده و از بیان ارادۀ مسیح به شکل توبه، جدایی از گناهان غیر اخلاقی و وفاداری به خدا و معیارهای او غفلت می ورزند (2پطرس 2: 3-1، 19-12). انجیل های دروغین که بر تمایلات انسانی و اهداف خود محورانه متمرکز هستند عمومیت خواهند یافت (2تیموتائوس 4: 3-4).

2- ارتداد اخلاقی، ترک ارتباط نجات بخش با مسیح و بازگشت به سوی گناه و فساد اخلاقی است. این مرتدان ممکن است تعالیم صحیح و تعالیم عهد جدید را اعلام کرده و در حالیکه معیارهای اخلاقی خدا را ترک کرده اند (اشعیا 29: 13؛ متی 23: 25-28؛ به موضوع ارتداد شخصی، رجوع کنید). بسیاری از کلیساها هر چیزی را به سبب تعداد اعضاء، پول، موفقیت و احترام تحمل خواهند کرد (1تیموتائوس 4: 1). انجیل صلیب با دعوت آن برای تحمل زحمات (فیلیپیان 1: 29). ترک گناهان (رومیان 8: 13)، قربانی گردیدن برای ملکوت خدا و انکار خود نادر خواهد بود (متی 24: 12؛ 2تیموتائوس 3: 1-5؛ 4: 3).

پ) هم تاریخ کلیسا و هم ارتداد پیش بینی شده در روزهای آخر، به تمام ایمانداران هشدار می دهند که انتظار رشد و پیشرفت دائمی ملکوت خدا را در تمامی دوران تا به پایان، نداشته باشند. در بعضی دوران تاریخ کلیسا، یاغیان بر علیه خدا و کلام او نقش حیرت انگیزی پیدا خواهند کرد. روز خداوند، خشم خدا را بر تمام کسانی که حقیقت او را انکار می کنند خواهد آورد (1تسالونیکیان 5: 2-9).

ت) پیروزی نهایی ملکوت خدا و عدالت او در جهان به مداخلۀ نهایی خدا هنگامی که او برای داوری عادلانه به چهان خواهد آمد بستگی دارد نه به پیشرفت تدریجی کلیسا (مکاشفه 19-22؛ 2تسالونیکیان 2: 7-8؛ 1تیموتائوس 4: 1؛ 2پطرس 3: 10-13؛ یهودا).

3) یک واقعۀ مشخص می باید قبل از ظهور مرد بی دین و آغاز و روز خداوند، اتفاق بیفتد (2تسالونیکیان 2: 2-3). ممکن است برداشته شدن شخصی (2: 7) یا چیزی باشد که مانع قدرت سر بی دینی یا مرد بی دین است (2: 3-6). وقتی که مانع بداشته شود، روز خداوند آغاز خواهد گردید (2: 6-7).

الف) در صورت اطلاق «شخصی که مانع ظهور بی دینی می شود» به روح القدس، این مطلب بهتر قابل درک است. تنها روح القدس است که قدرت ممانعت با شریر، مردی بی دین و شیطان را داراست (2تسالونیکیان 2: 9). این مانع همراه با حرف تعریف مذکر («آنکه تا به حال مانع است» 2: 7) و با حرف تعریف خنثی («آنچه را که مانع است»، 2: 6) بیان شده است. همچنین کلمه «روح» در یونانی می تواند همراه با ضمیر خنثی یا مذکر بیان گردد (غلاطیان 6: 3؛ یوحنا 16: 8؛ رومیان 8: 13؛ غلاطیان 5: 17).

ب) در آغاز هفت سال نهایی دوران مصیبت، روح القدس «از میان برداشته شود». این به معنی برداشته شدن او از دنیا نیست بلکه فقط اثر ممانعت کنندۀ او در مقابل بی دینی و ورود ضد مسیح برداشته خواهد شد. تمام مانع ها در مقابل گناه برداشته شده و یاغیگری های شیطانی آغاز خواهد گردید. به هر صورت روح القدس در دوران مصیبت بر روی زمین خواهد ماند تا مردم را نسبت به گناه، ملزم ساخته و آنان را به سوی مسیح برگردانده و به آنان قدرت بخشد (مکاشفه 7: 9، 14؛ 11: 1-11؛ 14: 7-6).

پ) برداشته شدن ممانعت روح القدس، مرد بی دین را قادر خواهد ساخت که وارد عمل گردد (2تسالونیکیان 2: 3-4). خدا بر تمام آنانی که محبت و حقیقت را رد می کنند، گمراهی خواهد فرستاد (2: 11). آنها ادعاهای مرد بی دین را خواهند پذیرفت و اجتماعات انسانی آن چنان دچار تباهی خواهند شد که تا به حال دیده نشده است.

ت) خدمت روح القدس در ممانعت از گناه تا حد زیادی به واسطۀ کلیسا که هیکل روح القدس است (1قرنتیان 3: 16؛ 6: 19) انجام می گیرد. بنابراین بسیاری از مفسدین اعتقاد دارند که عزیمت روح القدس نشانه و دلیل قوی است که ربوده شدن ایمانداران وفادار همزمان با آن اتفاق خواهد افتاد (1تسالونیکیان 4: 17). یعنی بازگشت مسیح برای ربودن کلیسای خود و رهایی ایشان از خشم و غضب، (1تسالونیکیان 1: 10) قبل از آغاز روز خداوند و ظهور مرد بی دین رخ خواهد داد (به موضوع ربوده شدن، رجوع کنید).

ث) بعضی از دانشمندان کتاب مقدس اعتقاد دارند که مانع بیان شده در 2تسالونیکیان 2: 6 (از نوع خنثی) مربوط به روح القدس و خدمت ممانعت کننده او در برابر گناه و در 2: 7 «آنکه تا به حال مانع است» (از نوع مذکر) مربوط به ایمانداران در مسیح و ربوده شدن آنها برای ملاقات مسیح در هوا و بودن با خداوند است (1تسالونیکیان 4: 17).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس