در کریسمس به دنبال چه هستید؟

دِیو گرووی روزی مهمان برنامۀ تلوزیونی Today از تلوزیون NBC بود. از او پرسیده شد که کریسمس را چگونه می بیند. او پاسخ داد که « من متوجه شدم که وقتی از مردم می پرسند که برای کریسمس چه چیزی می خواهید، نه نفر از ده نفر، چیزهای مادی تقاضا می کنند.

قبلاً این مرا شگفت زده می کرد، امّا نه الآن. من انسانی بودم که هرچیزی را که می خواستم بدست می آوردم، امّا من بالاخره فهمیدم چیزی را که واقعاً بدنبالش بودم چیست و اصلاً خریدنی هم نیست. من بدنبال آرامش فکر و جان هستم، آرامشی که اگر آنرا داشته باشید، دیگر چیز دیگری نمی خواهید.»
شما برای کریسمس چه چیزی می خواهید؟ یا اگر از آن دسته آدمهایی هستید که کریسمس را جشن نمی گیرید، در زندگی خود به دنبال چه چیزی هستید؟ برای دنیایتان به چه چیز احتیاج دارید؟

اگر از من سؤال کنید، چیزی را که من می خواهم، نه می شود خرید و نه می شود کادو کرد. چیزی که من بیشتر از هر چیز دیگر می خواهم، می توان در سه لغت خلاصه کرد: "ایمان"، "امید" و "محبّت".
برای خودم ایمان می خواهم. ایمان کافی می خواهم تا در ناامید کننده ترین تاریکها، باز هم نور ببینم. ایمان کافی تا ایمان بیاورم که درنهایت این نیکویی است که غالب می شود.
برای عزیزانم، امید می خواهم. امید فراوان. امید به فردا. امیدی که به آنها کمک کند تا ایمان بیاورند که روزهای بهتری پیش روی آنهاست، بنابراین می توانند این قدم بعدی را بسوی فردا بردارند.
برای دنیایم، محبّت می خواهم. معتقدم کلید حل سخترین مشکلاتمان، وقتی پیدا می شود که ما تصمیم بگیریم که ما درواقع یک خانواده هستیم. مشکلات جنگ، نزاع، جنایت در خیابانها، مهاجرت و بی کاری، چهرۀ دیگری خواهد داشت، اگر من دربارۀ برادران و خواهرانی صحبت کنم که آنها را صمیمانه دوست داشته باشم. آیا شما هم چیزی می خواهید که خریدنی نیست؟ چه می شود که همۀ ما امسال بدنبال چیزی باشیم که واقعاً ارزش داشته باشد؟ این می تواند بزرگترین هدیۀ این دنیا باشد: کریسمس.

نوشته: استیو گود یِر
مترجم: آرش