در کتاب اعداد 22: 20-22 می خوانیم که خدا به بلعام فرمود به نزد بالاق برود. پس چرا وقتی او به سوی بالاق روانه شد، در آیۀ 22 نوشته شده غضب خدا بر او برافروخته شد؟

در کتاب اعداد 22: 20-22 می خوانیم که خدا به بلعام فرمود به نزد بالاق برود. پس چرا وقتی او به سوی بالاق روانه شد، در آیۀ 22 نوشته شده غضب خدا بر او برافروخته شد؟

در آیاتی که در سؤال ذکر شده، اگر با دقت به  آیۀ 20  توجه کنید، متوجه این نکته می شوید که خدا به بلعام چنین فرمود: «اگر این مردمان برای طلبیدن تو بیایند، برخاسته همراه ایشان برو، اما کلامی را که من به تو گویم به همان عمل نما.» خدا از قصد تأکید دارد که دقیقاً همان کلامی را که به تو می گویم به آن عمل نما! کلام خدا برای بلعام دقیقاً چه بود؟ «اگر این مردمان برای طلبیدن تو بیایند.» اما متأسفانه وقتی صبح شد بلعام منتظر نشد که آنها برای طلبیدن او بیایند بلکه با عجله و با طمع و اشتیاق زیاد بدون طلبیدن و درخواست آنان، با آنها همراه شد. (به آیۀ 21 مراجعه شود. در زبان عبری که زبان اصلی این آیه است از قصد این عبارت  نوشته شده “כי הולך הוא” که تلفظ آن چنین است: “کی هُلِچ هو” که معنای آن این است “خود سرانه حرکت کرد یا رهسپار شد” و نه کلمۀ “כי הלך”  که تلفظ آن این است: “کی هالاچ” یعنی “او رفت”. (برای روشن شدن موضوع رسالۀ یهودا آیه 11 و دوم پطرس 2: 15 را نیز ملاحظه فرمایید.)

ترجمۀ: کشیش ورژ باباخانیان